Apocalipsis 7
1 Entonces vi cuatro ángeles que estaban en pie en las cuatro esquinas de la tierra sosteniendo los cuatro vientos, para evitar que alguno de ellos golpeara la tierra, el mar, o algún árbol.
అనన్తరం చత్వారో దివ్యదూతా మయా దృష్టాః, తే పృథివ్యాశ్చతుర్షు కోణేషు తిష్ఠనతః పృథివ్యాం సముద్రే వృక్షేషు చ వాయు ర్యథా న వహేత్ తథా పృథివ్యాశ్చతురో వాయూన్ ధారయన్తి|
2 Y miré a otro ángel levantarse desde el Este, sosteniendo el sello del Dios vivo. Y gritó a gran voz a los cuatro ángeles a quienes se les había dado el poder de destruir la tierra y el mar:
అనన్తరం సూర్య్యోదయస్థానాద్ ఉద్యన్ అపర ఏకో దూతో మయా దృష్టః సోఽమరేశ్వరస్య ముద్రాం ధారయతి, యేషు చర్తుషు దూతేషు పృథివీసముద్రయో ర్హింసనస్య భారో దత్తస్తాన్ స ఉచ్చైరిదం అవదత్|
3 “¡No le hagan daño a la tierra, ni al mar, ni a los árboles, hasta que hayamos puesto un sello en las frentes de los verdaderos seguidores de Dios!”
ఈశ్వరస్య దాసా యావద్ అస్మాభి ర్భాలేషు ముద్రయాఙ్కితా న భవిష్యన్తి తావత్ పృథివీ సముద్రో తరవశ్చ యుష్మాభి ర్న హింస్యన్తాం|
4 Y se me dijo el número de los que fueron sellados: ciento cuarenta y cuatro mil. Los que fueron sellados provenían de cada una de las tribus de los hijos de Israel:
తతః పరం ముద్రాఙ్కితలోకానాం సంఖ్యా మయాశ్రావి| ఇస్రాయేలః సర్వ్వవంశాయాశ్చతుశ్చత్వారింశత్సహస్రాధికలక్షలోకా ముద్రయాఙ్కితా అభవన్,
5 doce mil de la tribu de Judá, doce mil de la tribu de Rubén, doce mil de la tribu de Gad,
అర్థతో యిహూదావంశే ద్వాదశసహస్రాణి రూబేణవంశే ద్వాదశసహస్రాణి గాదవంశే ద్వాదశసహస్రాణి,
6 doce mil de la tribu de Aser, doce mil de la tribu de Neftalí, doce mil de la tribu de Manasés,
ఆశేరవంశే ద్వాదశసహస్రాణి నప్తాలివంశే ద్వాదశసహస్రాణి మినశివంశే ద్వాదశసహస్రాణి,
7 doce mil de la tribu de Simeón, doce mil de la tribu de Leví, doce mil de la tribu de Isacar,
శిమియోనవంశే ద్వాదశసహస్రాణి లేవివంశే ద్వాదశసహస్రాణి ఇషాఖరవంశే ద్వాదశసహస్రాణి,
8 doce mil de la tribu de Zabulón, doce mil de la tribu de José, doce mil de la tribu de Benjamín.
సిబూలూనవంశే ద్వాదశసహస్రాణి యూషఫవంశే ద్వాదశసహస్రాణి బిన్యామీనవంశే చ ద్వాదశసహస్రాణి లోకా ముద్రాఙ్కితాః|
9 Después de esto mire y vi una gran multitud que nadie podía contar, compuesta de toda nación, tribu, pueblo y lengua. Estaban en pie frente al trono y el Cordero, vestidos con túnicas blancas, con ramas de palmeras en sus manos.
తతః పరం సర్వ్వజాతీయానాం సర్వ్వవంశీయానాం సర్వ్వదేశీయానాం సర్వ్వభాషావాదినాఞ్చ మహాలోకారణ్యం మయా దృష్టం, తాన్ గణయితుం కేనాపి న శక్యం, తే చ శుభ్రపరిచ్ఛదపరిహితాః సన్తః కరైశ్చ తాలవృన్తాని వహన్తః సింహాసనస్య మేషశావకస్య చాన్తికే తిష్ఠన్తి,
10 Y gritaron fuertemente: “La Salvación viene de nuestro Dios que está sentado en el trono, y del Cordero”.
ఉచ్చైఃస్వరైరిదం కథయన్తి చ, సింహాసనోపవిష్టస్య పరమేశస్య నః స్తవః| స్తవశ్చ మేషవత్సస్య సమ్భూయాత్ త్రాణకారణాత్|
11 Y todos los ángeles que rodeaban el trono, y los ancianos, así como las cuatro criaturas vivientes, cayeron postrados con sus rostros a tierra ante el trono, adorando a Dios.
తతః సర్వ్వే దూతాః సింహాసనస్య ప్రాచీనవర్గస్య ప్రాణిచతుష్టయస్య చ పరితస్తిష్ఠన్తః సింహాసనస్యాన్తికే న్యూబ్జీభూయేశ్వరం ప్రణమ్య వదన్తి,
12 “¡Amén!” decían. “La bendición, la gloria, la sabiduría, la gratitud, la honra, el poder y la fuerza sean para Dios por siempre y para siempre. Amén”. (aiōn g165)
తథాస్తు ధన్యవాదశ్చ తేజో జ్ఞానం ప్రశంసనం| శౌర్య్యం పరాక్రమశ్చాపి శక్తిశ్చ సర్వ్వమేవ తత్| వర్త్తతామీశ్వరేఽస్మాకం నిత్యం నిత్యం తథాస్త్వితి| (aiōn g165)
13 Entonces uno de los ancianos me habló, preguntándome: “¿Quiénes son los que están vestidos con túnicas blancas, y de dónde han venido?”
తతః పరం తేషాం ప్రాచీనానామ్ ఏకో జనో మాం సమ్భాష్య జగాద శుభ్రపరిచ్ఛదపరిహితా ఇమే కే? కుతో వాగతాః?
14 Y yo respondí: “Mi Señor, tú sabes la respuesta”. Entonces me dijo: “Estos son los que han pasado por gran persecución. Y han lavado sus túnicas, blanqueándolas por medio de la sangre del Cordero.
తతో మయోక్తం హే మహేచ్ఛ భవానేవ తత్ జానాతి| తేన కథితం, ఇమే మహాక్లేశమధ్యాద్ ఆగత్య మేషశావకస్య రుధిరేణ స్వీయపరిచ్ఛదాన్ ప్రక్షాలితవన్తః శుక్లీకృతవన్తశ్చ|
15 Por eso ellos pueden estar en pie frente al trono de Dios, y le sirven día y noche en su Templo. Aquél que está sentado en el trono los protegerá con su presencia.
తత్కారణాత్ త ఈశ్వరస్య సింహాసనస్యాన్తికే తిష్ఠన్తో దివారాత్రం తస్య మన్దిరే తం సేవన్తే సింహాసనోపవిష్టో జనశ్చ తాన్ అధిస్థాస్యతి|
16 Y nunca más volverán a tener hambre o sed; el sol no los quemará ni sufrirán de calor abrasador,
తేషాం క్షుధా పిపాసా వా పున ర్న భవిష్యతి రౌద్రం కోప్యుత్తాపో వా తేషు న నిపతిష్యతి,
17 porque el Cordero que está en medio del trono será su pastor, y los guiará a fuentes de agua viva, y Dios enjugará toda lágrima de sus ojos”.
యతః సింహాసనాధిష్ఠానకారీ మేషశావకస్తాన్ చారయిష్యతి, అమృతతోయానాం ప్రస్రవణానాం సన్నిధిం తాన్ గమయిష్యతి చ, ఈశ్వరోఽపి తేషాం నయనభ్యః సర్వ్వమశ్రు ప్రమార్క్ష్యతి|
