< Apocalipsis 5 >
1 Vi al que estaba sentado en el trono, sosteniendo un rollo en su mano derecha. El rollo estaba escrito por ambos lados y tenía puestos siete sellos.
Buna ndimona, va koko ku lubakala lu mutu wowo wuvuanda va kundu ki kipfumu, buku yisonama mu khati ayi va mbata; yikangama tsambudi di makolo.
2 Entonces vi a un ángel poderoso, gritando a gran voz: “¿Quién es digno de abrir el rollo y romper sus sellos?”
Ndimona diaka mbasi yimosi yi lulendo, yinyamikisa mu mbembo yingolo: —Nani fueni mu nianguna makolo ayi mu zibula buku e?
3 Y nadie en el cielo, ni en la tierra, ni debajo de la tierra era capaz de abrir el rollo y leerlo.
Vayi kadi mutu; buba ku diyilu, va ntoto voti ku tsi ntoto, wulenda zibula buku beni ayi wulenda ku yitala.
4 Lloré mucho porque no podían hallar a nadie que fuera digno de abrir el libro y leerlo.
Buna ndidila ngolo mu diambu kadi mutu wumosi kasia monika ko wufuana mu zibula buku ayi ku yitala.
5 Entonces uno de los ancianos me habló y me dijo: “No llores. El León de la tribu de Judá, el Descendiente de David, ha ganado la batalla y puede abrir el rollo y sus siete sellos”.
Buna wumosi mu bakulutu wukhamba: —Bika dila; tala khosi yi dikanda di Yuda, muanzi wu Davidi wununga, widi wufuana mu zibula buku ayi nianguna tsambudi di makolo ma buku beni.
6 Entonces vi a un Cordero que parecía como si lo hubieran sacrificado. Estaba en pie en el centro, junto al trono y las cuatro criaturas vivientes, en medio de los ancianos. Tenía siete cuernos y siete ojos que son los siete Espíritus de Dios que son enviados a toda la tierra.
Buna ndimona, va khatitsika kundu ki kipfumu; muana dimemi wutelama, wuzungulu kuidi bivangu biya bimoyo ayi kuidi bakulutu. Wumonika bangawuvondo; wuba tsambudi di ziphoka ayi tsambudi di meso, mansundulatsambudi di ziphevi zi Nzambi zifidusu va ntoto wumvimba.
7 Él fue y tomó el rollo de la mano derecha del que estaba sentado en el trono.
Buna niandi wuyiza ayi wutambula buku mu koko ku lubakala ku mutu wowo wuvuanda va kundu ki kipfumu.
8 Cuando tomó el rollo, las cuatro criaturas vivientes y los veinticuatro ancianos cayeron postrados delante del Cordero. Y cada uno tenía un harpa y tazas de oro llenas de incienso, que son las oraciones de los creyentes.
Bu kabonga buku, bivangu biya bi moyo ayi makumuadi bakulutu bayabafukama va ntuala muana dimemi. Kadika mutu wuba ayi tsambi ayi zikopo zi nolo ziwala malasi; zinsundula zitsambulu zi banlongo.
9 Ellos cantaban un cántico nuevo: “Tú eres digno de tomar el libro y abrir sus sellos, pues tú fuiste inmolado y con tu sangre redimiste para Dios gentes de toda tribu, lengua, pueblo y nación.
Bayimbila nkunga wumona: Ngeyo kaka widi wufuana mu tambula buku ayi mu zibula makolo bila ngeyo wuvondo ayi mu menga maku wukudila di Nzambi, batu ba zimvila zioso, zimbembo zioso batu boso ayi makanda moso.
10 Los convertiste en un reino y en sacerdotes para nuestro Dios, y reinarán sobre la tierra”.
Ayi ngeyo wuba kitula dikanda di mintinu; banganga Nzambi zinsala mu diambu di Nzambi eto; ayi ziela yadila ntoto.
11 Y mientras veía, escuché las voces de millones de ángeles alrededor del trono, junto con las criaturas vivientes y los ancianos,
Buna ndimona diaka ayi ndiwa mbembo yi zimbasi ziwombo zizungidila kundu ki kipfumu; bivangu bi moyo ayi bakulutu. Ziba bivevi na bivevi ayi zimili na zimili.
12 diciendo juntos, a gran voz: “El Cordero que fue inmolado es digno de recibir autoridad, riqueza, sabiduría, fuerza, honra, gloria y bendición”.
Zituba mu mbembo yingolo: Muana dimemi divondo widi wufuana mu tambula lulendo, kimvuama ayi nduenga, zingolo, sanusunu, nkembo ayi nzitusu.
13 Entonces oí a cada criatura en el cielo, en la tierra y debajo de la tierra, y en el mar—todas las criaturas, en todas partes—respondían: “Bendito Aquél que está sentado en el trono, y el Cordero, a ellos sea la honra, la gloria y la autoridad, por siempre y para siempre”. (aiōn )
Ayi ndiwa bivangu bioso mu diyilu, va ntoto, ku tsi ntoto ayi mu mbu; ayi bima bioso biba mu nza biyamikina: Nzitusu, sanusunu, nkembo ayi lulendo bibanga mu zithangu zioso kuidi mutu wowo vuendi va kundu ki kipfumu. (aiōn )
14 Y las cuatro criaturas vivientes dijeron: “¡Amén!” y los ancianos se postraron y adoraron.
Bivangu biya bi moyo bivutula: “Amen”. Buna bakulutu bafukama ayi basambila.