Apocalipsis 18
1 Después de esto vi a otro ángel descendiendo desde el cielo. Tenía gran poder y la tierra fue iluminada con su gloria.
તદનન્તરં સ્વર્ગાદ્ અવરોહન્ અપર એકો દૂતો મયા દૃષ્ટઃ સ મહાપરાક્રમવિશિષ્ટસ્તસ્ય તેજસા ચ પૃથિવી દીપ્તા|
2 Y gritó con voz poderosa: “¡Babilonia la grande ha colapsado y ha quedado en ruinas! Se ha convertido en el lugar donde habitan los demonios, en el refugio de todo espíritu inmundo, y cueva de toda ave impura y espantosa.
સ બલવતા સ્વરેણ વાચમિમામ્ અઘોષયત્ પતિતા પતિતા મહાબાબિલ્, સા ભૂતાનાં વસતિઃ સર્વ્વેષામ્ અશુચ્યાત્મનાં કારા સર્વ્વેષામ્ અશુચીનાં ઘૃણ્યાનાઞ્ચ પક્ષિણાં પિઞ્જરશ્ચાભવત્|
3 Pues todas las naciones han bebido el vino de su descabellada inmoralidad sexual. Los reyes de la tierra han cometido adulterio con ella, y los comerciantes de la tierra se han enriquecido de su sensualidad y excesos”.
યતઃ સર્વ્વજાતીયાસ્તસ્યા વ્યભિચારજાતાં કોપમદિરાં પીતવન્તઃ પૃથિવ્યા રાજાનશ્ચ તયા સહ વ્યભિચારં કૃતવન્તઃ પૃથિવ્યા વણિજશ્ચ તસ્યાઃ સુખભોગબાહુલ્યાદ્ ધનાઢ્યતાં ગતવન્તઃ|
4 Luego escuché otra voz que venía desde el cielo, y clamaba: “Mi pueblo, salgan de en medio de ella, para que no participen de sus caminos pecaminosos, y para que no participen de sus plagas.
તતઃ પરં સ્વર્ગાત્ મયાપર એષ રવઃ શ્રુતઃ, હે મમ પ્રજાઃ, યૂયં યત્ તસ્યાઃ પાપાનામ્ અંશિનો ન ભવત તસ્યા દણ્ડૈશ્ચ દણ્ડયુક્તા ન ભવત તદર્થં તતો નિર્ગચ્છત|
5 Sus pecados se han acumulado hasta llegar al cielo, y Dios no olvida su maldad.
યતસ્તસ્યાઃ પાપાનિ ગગનસ્પર્શાન્યભવન્ તસ્યા અધર્મ્મક્રિયાશ્ચેશ્વરેણ સંસ્મૃતાઃ|
6 Devuélvanle lo que ella les dio; páguenle el doble de lo que hizo. Y en su propia copa mezclen el doble de las aflicciones que ella mezcló para otros.
પરાન્ પ્રતિ તયા યદ્વદ્ વ્યવહૃતં તદ્વત્ તાં પ્રતિ વ્યવહરત, તસ્યાઃ કર્મ્મણાં દ્વિગુણફલાનિ તસ્યૈ દત્ત, યસ્મિન્ કંસે સા પરાન્ મદ્યમ્ અપાયયત્ તમેવ તસ્યાઃ પાનાર્થં દ્વિગુણમદ્યેન પૂરયત|
7 Devuélvanle la misma medida de su jactancia y su lujuria en angustia y dolor. Ella decía para sí: ‘Yo reino como una reina. No soy viuda; nunca tendré de qué lamentarme’.
તયા યાત્મશ્લાઘા યશ્ચ સુખભોગઃ કૃતસ્તયો ર્દ્વિગુણૌ યાતનાશોકૌ તસ્યૈ દત્ત, યતઃ સા સ્વકીયાન્તઃકરણે વદતિ, રાજ્ઞીવદ્ ઉપવિષ્ટાહં નાનાથા ન ચ શોકવિત્|
8 Ahora por esto sus plagas caerán sobre ella en un solo día: muerte, lamento y hambre. El fuego la destruirá por completo, pues el Dios que la condena tiene gran poder”.
તસ્માદ્ દિવસ એકસ્મિન્ મારીદુર્ભિક્ષશોચનૈઃ, સા સમાપ્લોષ્યતે નારી ધ્યક્ષ્યતે વહ્નિના ચ સા; યદ્ વિચારાધિપસ્તસ્યા બલવાન્ પ્રભુરીશ્વરઃ,
9 Los reyes de la tierra que habían cometido adulterio con ella y consintieron sus lujos, llorarán y se lamentarán por ella cuando vean el humo del fuego que la destruye.
વ્યભિચારસ્તયા સાર્દ્ધં સુખભોગશ્ચ યૈઃ કૃતઃ, તે સર્વ્વ એવ રાજાનસ્તદ્દાહધૂમદર્શનાત્, પ્રરોદિષ્યન્તિ વક્ષાંસિ ચાહનિષ્યન્તિ બાહુભિઃ|
10 Permaneciendo a la distancia, con temor de sufrir la misma agonía que ella, dirán, “¡Desastre, desastre ha herido a Babilonia, la gran ciudad! ¡En solo una hora se ejecutó tu sentencia de muerte!”
તસ્યાસ્તૈ ર્યાતનાભીતે ર્દૂરે સ્થિત્વેદમુચ્યતે, હા હા બાબિલ્ મહાસ્થાન હા પ્રભાવાન્વિતે પુરિ, એકસ્મિન્ આગતા દણ્ડે વિચારાજ્ઞા ત્વદીયકા|
11 Los comerciantes de la tierra lloran y se lamentan por ella, porque ya nadie compra sus bienes,
મેદિન્યા વણિજશ્ચ તસ્યાઃ કૃતે રુદન્તિ શોચન્તિ ચ યતસ્તેષાં પણ્યદ્રવ્યાણિ કેનાપિ ન ક્રીયન્તે|
12 sus productos de oro, plata, joyas y perlas; lino fino, paños de púrpura, seda, y material de escarlata; todo tipo de objetos hechos de madera perfumada, de marfil, de madera costosa, de bronce, de hierro, o de mármol;
ફલતઃ સુવર્ણરૌપ્યમણિમુક્તાઃ સૂક્ષ્મવસ્ત્રાણિ કૃષ્ણલોહિતવાસાંસિ પટ્ટવસ્ત્રાણિ સિન્દૂરવર્ણવાસાંસિ ચન્દનાદિકાષ્ઠાનિ ગજદન્તેન મહાર્ઘકાષ્ઠેન પિત્તલલૌહાભ્યાં મર્મ્મરપ્રસ્તરેણ વા નિર્મ્મિતાનિ સર્વ્વવિધપાત્રાણિ
13 así como cargamentos de canela, especias, incienso, mirra, resina de incienso, aceite de oliva, harina y trigo refinado, ganado y ovejas, caballos y carros, y esclavos y prisioneros.
ત્વગેલા ધૂપઃ સુગન્ધિદ્રવ્યં ગન્ધરસો દ્રાક્ષારસસ્તૈલં શસ્યચૂર્ણં ગોધૂમો ગાવો મેષા અશ્વા રથા દાસેયા મનુષ્યપ્રાણાશ્ચૈતાનિ પણ્યદ્રવ્યાણિ કેનાપિ ન ક્રીયન્તે|
14 Has perdido los dulces placeres que tanto amabas; se han ido todas tus posesiones lujosas y relucientes, y no las recuperarás nunca más.
તવ મનોઽભિલાષસ્ય ફલાનાં સમયો ગતઃ, ત્વત્તો દૂરીકૃતં યદ્યત્ શોભનં ભૂષણં તવ, કદાચન તદુદ્દેશો ન પુન ર્લપ્સ્યતે ત્વયા|
15 Los comerciantes que vendieron estas cosas y se enriquecieron al negociar con ella, se mantendrán a la distancia porque temerán sufrir su misma agonía. Llorarán y se lamentarán, diciendo:
તદ્વિક્રેતારો યે વણિજસ્તયા ધનિનો જાતાસ્તે તસ્યા યાતનાયા ભયાદ્ દૂરે તિષ્ઠનતો રોદિષ્યન્તિ શોચન્તશ્ચેદં ગદિષ્યન્તિ
16 “¡Desastre, desastre ha herido a la gran ciudad! Ella vestía fino lino y ropas de púrpura, usaba prendas hechas de oro, joyas y perlas.
હા હા મહાપુરિ, ત્વં સૂક્ષ્મવસ્ત્રૈઃ કૃષ્ણલોહિતવસ્ત્રૈઃ સિન્દૂરવર્ણવાસોભિશ્ચાચ્છાદિતા સ્વર્ણમણિમુક્તાભિરલઙ્કૃતા ચાસીઃ,
17 ¡En solo una hora toda esta riqueza ha quedado destruida!” Cada capitán de barco y todos los que viajan en el mar, así como todos los marineros y todos los que se ganan la vida trabajando en el mar, se quedaron en pie a la distancia.
કિન્ત્વેકસ્મિન્ દણ્ડે સા મહાસમ્પદ્ લુપ્તા| અપરં પોતાનાં કર્ણધારાઃ સમૂહલોકા નાવિકાઃ સમુદ્રવ્યવસાયિનશ્ચ સર્વ્વે
18 Y mientras veían el humo del fuego que la destruye, gritaban: “¿Qué ciudad podría compararse con esta gran ciudad?”
દૂરે તિષ્ઠન્તસ્તસ્યા દાહસ્ય ધૂમં નિરીક્ષમાણા ઉચ્ચૈઃસ્વરેણ વદન્તિ તસ્યા મહાનગર્ય્યાઃ કિં તુલ્યં?
19 Y se echaban tierra sobre sus cabezas, gritando, lamentándose y llorando: “¡Desastre, desastre ha herido a la gran ciudad que enriqueció a los dueños de barcos con su extravagancia! ¡En apenas una hora fue destruida!”
અપરં સ્વશિરઃસુ મૃત્તિકાં નિક્ષિપ્ય તે રુદન્તઃ શોચન્તશ્ચોચ્ચૈઃસ્વરેણેદં વદન્તિ હા હા યસ્યા મહાપુર્ય્યા બાહુલ્યધનકારણાત્, સમ્પત્તિઃ સઞ્ચિતા સર્વ્વૈઃ સામુદ્રપોતનાયકૈઃ, એકસ્મિન્નેવ દણ્ડે સા સમ્પૂર્ણોચ્છિન્નતાં ગતા|
20 Cielos, creyentes, apóstoles y profetas, celebren lo que le ha ocurrido, porque Dios la ha condenado a ella así como ella los condenó a ustedes.
હે સ્વર્ગવાસિનઃ સર્વ્વે પવિત્રાઃ પ્રેરિતાશ્ચ હે| હે ભાવિવાદિનો યૂયં કૃતે તસ્યાઃ પ્રહર્ષત| યુષ્માકં યત્ તયા સાર્દ્ધં યો વિવાદઃ પુરાભવત્| દણ્ડં સમુચિતં તસ્ય તસ્યૈ વ્યતરદીશ્વરઃ||
21 Y un poderoso ángel tomó una piedra del tamaño de una piedra de molino, y la lanzó al mar, diciendo: “Con esta misma fuerza la gran ciudad de Babilonia será derribada, y no existirá más”.
અનન્તરમ્ એકો બલવાન્ દૂતો બૃહત્પેષણીપ્રસ્તરતુલ્યં પાષાણમેકં ગૃહીત્વા સમુદ્રે નિક્ષિપ્ય કથિતવાન્, ઈદૃગ્બલપ્રકાશેન બાબિલ્ મહાનગરી નિપાતયિષ્યતે તતસ્તસ્યા ઉદ્દેશઃ પુન ર્ન લપ્સ્યતે|
22 “Y nunca más alguien volverá a escuchar música en ti: el sonido de arpas, cantantes, flautas y trompetas. Y nunca más volverá a trabajar en ti algún mercader o artesano. Nunca más se escuchará en ti el sonido de un molino.
વલ્લકીવાદિનાં શબ્દં પુન ર્ન શ્રોષ્યતે ત્વયિ| ગાથાકાનાઞ્ચ શબ્દો વા વંશીતૂર્ય્યાદિવાદિનાં| શિલ્પકર્મ્મકરઃ કો ઽપિ પુન ર્ન દ્રક્ષ્યતે ત્વયિ| પેષણીપ્રસ્તરધ્વાનઃ પુન ર્ન શ્રોષ્યતે ત્વયિ|
23 Nunca más brillará una lámpara en ti. Nunca más se escucharán las voces del novio y la novia en ti. Tus comerciantes dirigían el mundo. Por tu brujería fueron engañadas todas las naciones.
દીપસ્યાપિ પ્રભા તદ્વત્ પુન ર્ન દ્રક્ષ્યતે ત્વયિ| ન કન્યાવરયોઃ શબ્દઃ પુનઃ સંશ્રોષ્યતે ત્વયિ| યસ્માન્મુખ્યાઃ પૃથિવ્યા યે વણિજસ્તેઽભવન્ તવ| યસ્માચ્ચ જાતયઃ સર્વ્વા મોહિતાસ્તવ માયયા|
24 En ella se encontró la sangre de los profetas y creyentes que habían muerto en la tierra”.
ભાવિવાદિપવિત્રાણાં યાવન્તશ્ચ હતા ભુવિ| સર્વ્વેષાં શોણિતં તેષાં પ્રાપ્તં સર્વ્વં તવાન્તરે||
