< Salmos 94 >
1 ¡El Señor es un Dios de venganza! Dios de venganza, ¡manifiéstate!
Бог помсти — Господь, Бог помсти з'явився, —
2 Levántate, juez de la tierra, y dales a los orgullosos lo que merecen.
піднеси́ся, о Су́дде землі, бундю́чним запла́ту віддай!
3 ¿Por cuánto tiempo más, Señor? ¿Por cuánto tiempo más celebrarán los malvados en triunfo?
Аж доки безбожні, о Господи, аж доки безбожні втіша́тися будуть?
4 ¿Por cuánto tiempo más los dejarás esparcir por ahí sus palabras arrogantes? ¿Por cuánto tiempo más irá por ahí alardeándose esta gente mala?
Доки бу́дуть верзти́, говорити бундю́чно, доки будуть пиша́тись злочинці?
5 Señor, ellos aplastan a tu pueblo; oprimen a aquellos que llamas tuyos.
Вони тиснуть наро́д Твій, о Господи, а спадок Твій вони му́чать.
6 Matan viudas y extranjeros; asesinan huérfanos.
Вдову́ та чужи́нця вбивають вони, і мордують сирі́т
7 Dicen, “El Señor no puede ver lo que estamos haciendo. El Dios de Israel no nos presta atención”.
та й говорять: „Не бачить Господь, і не завва́жить Бог Яковів“.
8 Presten atención, ¡Gente necia! Tontos, ¿Cuándo van a entender?
Зрозумійте це ви, нерозумні в наро́ді, а ви, убогі на розум, коли набере́теся глу́зду?
9 ¿Creen que el creador del oído no puede oír? ¿Acaso creen que el creador de los ojos no puede ver?
Хіба Той, що ухо щепи́в, — чи Він не почує? Хіба Той, що око створи́в, — чи Він не побачить?
10 ¿Creen que el que castiga a todas las naciones no los castigará también? O, ¿Creen que el que les enseña a los seres humanos sobre el conocimiento no sabe nada?
Хіба Той, що карає наро́ди, — чи Він не скарта́є, Він, що навчає люди́ну знання́?
11 El Señor conoce los pensamientos de los seres humanos, él sabe que no tienen sentido.
Господь знає всі лю́дські думки́, що марно́та вони!
12 Aquellos que disciplinas son felices, Señor; aquellos a los que enseñas en tu ley.
Блаженний той муж, що його Ти караєш, о Господи, і з Зако́ну Свого навчаєш його́,
13 Les das paz en los días atribulados, hasta que el pozo esté cavado para atrapar al malo.
щоб його заспоко́їти від лиходе́ння, аж поки не ви́копана буде яма безбожному,
14 Porque el Señor no se rendirá con su pueblo; él no abandonará a los suyos.
бо Господь не опустить наро́ду Свого, а спа́дку Свого не поли́шить,
15 La justicia será basada otra vez en lo que es correcto; los verdaderos de corazón lo apoyarán.
бо до праведности суд пове́рнеться, а за ним — всі невинного серця!
16 ¿Quién vino en mi defensa contra los malvados; quién se opuso por mí contra los que hacen el mal?
Хто встане зо мною навпроти злости́вих, хто встане зо мною навпроти злочинців?
17 Si el Señor no me hubiera ayudado, pronto hubiera descendido al silencio de la tierra.
Коли б не Господь мені в поміч, то душа моя тро́хи була́ б не лягла́ в царство смерти!
18 Grité, “¡Mi pie resbala!” y tu gran amor, Señor, me impidió caer.
Коли я кажу: „Похитнулась нога моя“, то, Господи, милість Твоя підпира́є мене!
19 Cuando mi mente está llena de preocupaciones, tú me confortas y me animas.
Коли мої думки́ болючі в нутрі́ моїм мно́жаться, то розради Твої веселять мою душу!
20 ¿Pueden los jueces injustos realmente estar de tu lado, Señor? ¿Aun cuando su corrupción de la ley causa miseria?
Чи престол беззако́ния з Тобою з'єдна́ється, той, що гріх учиняє над право?
21 Ellos trabajan juntos para destruir a la gente buena; condenan a gente inocente a muerte.
Збираються проти душі справедли́вого, і чисту кров винува́тять.
22 Pero el Señor me protege como un escudo; mi Señor es la roca que me mantiene a salvo.
І Господь став для мене тверди́нею, і мій Бог став за скелю приту́лку мого,
23 Volverá la maldad de los malos sobre ellos; los destruirá por causa de su pecado; el Señor nuestro Dios los destruirá.
і Він їхню силу на них повернув, і злом їхнім їх нищить, їх нищить Господь, Бог наш!