Salmos 81

1 Para el director del coro. En el gitit. Un salmo de Asaf. Canten a Dios, porque es nuestra fuerza; griten de alegría al Dios de Jacob.

Guð er okkar styrkur! Syngið lofsöng og fagnið fyrir Guði Ísraels!

2 ¡Comiencen la canción! Toquen la pandereta, la lira de sonido dulce, y el arpa.

Syngið lofsöng og berjið bumbur, sláið strengi hörpunnar og látið gígjurnar hljóma!

3 Soplen la trompeta a la luna nueva, y a la luna llena, para iniciar nuestros festivales,

Lúðurinn hvelli! Komið til fagnaðar þegar tunglið er fullt og fjölmennið á hátíðir Drottins.

4 porque esta es una regla de Israel, un reglamento del Dios de Jacob.

Þetta er regla í Ísrael; boðorð frá Guði Jakobs.

5 Dios hizo este estatuto por José, cuando se opuso a la tierra de Egipto. Escuché una voz que no conocía diciendo:

Við höldum hátíð og minnumst sigurs Drottins á Egyptum þegar við vorum þrælar þar í landi. Ég heyrði ókunna rödd sem sagði:

6 “Tomo la carga de tus hombros; libero tus manos de las canastas pesadas.

„Ég vil varpa af þér byrðinni, losa af þér ánauðarfjötrana.“

7 Clamaste a mí en tu sufrimiento, y te salvé. Te respondí desde las nubes tormentosas. Te probé en las aguas de Meriba. (Selah)

Og hann hélt áfram: „Þú hrópaðir í neyðinni og ég frelsaði þig. Ég svaraði þér úr þrumuskýi. Ég reyndi trú þína hjá Meríba, þar sem þorstinn var sár.

8 ¡Pueblo mío! ¡Escuchen mis avisos! Pueblo de Israel, ¡Escúchenme!

Hlustaðu nú á mig, þjóð mín, þegar ég áminni þig. Ísrael, ó, að þú vildir hlýða mér.

9 No debe haber dios extraño entre ustedes; no deben postrarse nunca ante dioses extranjeros ni adorarlos.

Engum öðrum guðum mátt þú þjóna og ekki tilbiðja neina útlenda guði.

10 Porque yo soy el Señor su Dios que los sacó de la tierra de Egipto. Abran su boca y yo los saciaré.

Því að það var ég, Drottinn, Drottinn Guð þinn sem leiddi þig út úr Egyptalandi. Prófa þú mig einu sinni enn. Opnaðu munninn og sjáðu hvort ég muni ekki fylla hann. Þú munt vissulega fá hjá mér hverja þá blessun sem þú þarft!

11 Pero mi pueblo no me escuchó. Israel no quería nada conmigo.

Nei, annars – þjóð mín vill ekki hlusta á mig. Ísrael kærir sig ekki um mig.

12 Así que los envié lejos a seguir su pensamiento terco, viviendo como escogieran.

Þess vegna leyfi ég þeim að ráfa í blindni á vegum þrjósku sinnar og lifa eftir sínum eigin girndum.

13 ¡Si tan solo mi pueblo me escuchara; si tan solo Israel siguiera mis caminos!

Aðeins ef þjóð mín vildi hlusta á mig! Ó, að Ísrael kysi nú að fylgja mér, ganga á mínum vegum!

14 No me tomaría tanto tiempo derrotar a sus enemigos, ni derribar a los que están en su contra.

Þá mundi ég skjótlega brjóta óvini þeirra á bak aftur – reiða hnefann gegn kúgurum þeirra.

15 Los que odian al Señor se retorcerán frente a él, condenados para siempre.

Þá mundu hatursmenn Drottins skríða fyrir honum og ógæfa þeirra vara við.

16 Pero yo, los alimentaría con el mejor trigo, y los satisfaría con miel de la roca”.

En ykkur mundi hann ala vel! Já, gefa ykkur hunang úr klettaskoru!“