Salmos 69

1 Para el director del coro. Con la melodía de “Los lirios”. Un salmo de David ¡Dios, sálvame porque tengo el agua hasta el cuello!

Frelsaðu mig, ó Guð, því að vatnið hækkar sífellt

2 Me estoy hundiendo cada vez más en el barro y no encuentro tierra firme sobre la cual ponerme en pie. Me siento como en aguas profundas, y su torrente me cubre.

og ég sekk æ dýpra í þessa botnlausu leðju.

3 Estoy cansado de gritar pidiendo ayuda. Mi garganta ya está reseca. Mis ojos están hinchados de tanto llorar a la espera de la ayuda de mi Dios.

Ég er útgrátinn og örmagna, hálsinn þurr og sár og augun þrútin. Góði Guð, bjargaðu mér!

4 Los que me odian sin motivos suman más que los cabellos de mi cabeza. Muchos de mis enemigos tratan de destruirme con engaños. ¿Cómo puedo devolver lo que no he robado?

Þeir eru margir sem hata mig að ástæðulausu, fjöldi manna sem brugga mér banaráð. Þó er ég saklaus. Þeir heimta að ég bæti það sem ég hef ekki brotið!

5 ¡Dios tu sabes cuán necio soy! Mis pecados no te son desconocidos.

Ó, Guð, þú þekkir heimsku mína og syndir.

6 No dejes que los que creen en tí Sean avergonzados por mi culpa, oh, Dios Todopoderoso. No permitas que los que te siguen sufran desgracia por mi culpa, oh, Dios de Israel.

Drottinn Guð, þú sem ræður hersveitum himnanna, láttu mig ekki verða til hneykslunar þeim sem treysta þér. Þú Guð Ísraels, forðaðu mér frá því að valda þeim vonbrigðum,

7 Porque por tu causa he soportado insultos y mi rostro refleja mi vergüenza.

þó svo að þín vegna sé ég hæddur og smáður.

8 Me he convertido en un extranjero entre mis hermanos, los Israelitas. Un forastero para mis propios hermanos.

Jafnvel bræður mínir sniðganga mig!

9 Mi devoción por tu casa me consume por dentro. Me tomo a pecho los insultos de quienes te maldicen.

Guð, þú ert í huga mér öllum stundum og um musteri þitt hugsa ég. Og vegna þess að ég held uppi málstað þínum, hata þeir mig, rétt eins og þig.

10 Lloré e hice ayuno, pero se burlaron de mi.

Ég hef fastað og iðrast frammi fyrir þér, en þeir hæddu mig engu að síður.

11 Gemí cubierto en cilicio, pero se burlaron de mi.

Ég klæddist hærusekk – tákni auðmýktar og iðrunar – og þá ortu þeir um mig níðvísu!

12 Las personas sentadas en las puertas de la cuidad inventan rumores sobre mi. Soy el objeto de burla de las canciones que cantan los borrachos.

Ég er nýjasta fréttin í bænum og jafnvel rónarnir spotta mig!

13 Pero mi oración eres tú, oh Señor, y creo que este es un buen momento para escuchar tu respuesta. Oh Dios, en tu fidelidad y amor, respóndeme con la seguridad de tu salvación.

En ég held áfram að biðja til þín, Drottinn, og gefst ekki upp, því að þú hlustar! Svaraðu mér með blessun þinni og miskunnaðu mér.

14 Por favor, rescátame del lodo, ¡no me dejes hundir! Sálvame de los que me odian y de hundirme en las aguas profundas.

Dragðu mig upp úr leðjunni, Drottinn, ég finn að ég er að sökkva! Forðaðu mér frá óvinum mínum, úr þessum hræðilega pytti!

15 No permitas que las aguas me cubran por completo. No dejes que las aguas profundas me ahoguen. No dejes que la tumba se apodere de mi.

Láttu ekki flóðið taka mig, hringiðuna svelgja mig!

16 Por favor, responde mis oraciones, oh, Señor, porque eres bueno y me amas con fidelidad y amor. Por tu bondad, por favor, ayúdame.

Ó, Drottinn, svaraðu bænum mínum, vegna gæsku þinnar og náðar við mig.

17 No huyas de mi, porque soy tu siervo. Por favor, respóndeme con prontitud porque estoy en problemas.

Snúðu ekki við mér bakinu, því að ég er í nauðum staddur! Flýttu þér! Komdu og frelsaðu mig!

18 Ven aquí y rescátame. Libérame de mis enemigos.

Drottinn, komdu og bjargaðu mér! Leystu mig undan ofríki óvina minna.

19 Tú conoces mi vergüenza, mi desgracia y humillación. Sabes bien lo que mis enemigos me hacen.

Þú sérð þá og þekkir háðsglósur þeirra, hvernig þeir níða mig niður.

20 Sus insultos han quebrantado mi corazón. Estoy enfermo y sin cura. Clamé por misericordia, pero nadie me ayudó. Nadie me mostró compasión.

Háðsyrði þeirra hafa sært mig djúpu sári og andi minn örmagnast. Ó, ef einhver hefði sýnt mér samúð og einhver viljað hugga mig!

21 En lugar de compadecerse de mi me dieron de comer hierbas amargas y vinagre para beber.

Þeir færðu mér eitraðan mat – malurt – og edik við þorstanum.

22 Que la mesa servida delante de ellos se convierta en su propia trampa, y su propia red los atrape y sean llevados al castigo.

Verði gleði þeirra að sorg og friður þeirra að skelfingu.

23 Que sus ojos queden ciegos y no puedan ver. Que sus espaldas se encorven de abatimiento.

Myrkur komi yfir þá, blinda og ringulreið.

24 Derrama tu juicio sobre ellos. Consúmelos con tu ira.

Reiði þín upptendrist gegn þeim og eldur þinn tortími þeim.

25 Que sus casas queden desoladas, y abandonadas.

Leggðu hús þeirra í rúst svo að þar búi enginn framar.

26 Porque ellos persiguen a los que tú has castigado, y agravan el dolor de los que has disciplinado.

Því að þeir ofsækja þann sem þú hefur slegið og hlæja að kvöl þess sem þú hefur gegnumstungið.

27 Castígalos por el mal que han hecho. No los absuelvas.

Skráðu hjá þér allar syndir þeirra, já láttu enga gleymast.

28 Borra sus nombres del libro de la vida. No los dejes estar en la lista de los justos.

Strikaðu þá út af listanum yfir þá sem fá að lifa, leyfðu þeim ekki að njóta lífsins með réttlátum.

29 Pero yo estoy sufriendo y tengo mucho dolor. Por favor, Señor, sálvame y guárdame.

Ó, Guð, frelsaðu mig úr þessari neyð! Ég veit að þú munt bjarga mér!

30 Alabaré el nombre de Dios con canciones. Contaré de lo increíble que él es y cuán agradecido le estoy.

Ég lofa Guð í ljóði, mikla hann með lofsöng.

31 Esto hace más feliz al Señor que el sacrificio de animales. Más que el ganado y los toros con cuernos y pezuñas.

Það mun gleðja hann meira en margs konar fórnir.

32 El que es humilde verá esto y se alegrará. Que Dios aliente a todos los que se acercan a él.

Hinir auðmjúku munu sjá að Drottinn hjálpar mér og þeir munu gleðjast. Já, gleðjist, þið sem leitið Guðs!

33 Dios escucha a los pobres y no ignora a su pueblo que está en prisión.

Því að Drottinn heyrir hróp hinna snauðu, og snýr ekki við þeim bakinu.

34 ¡Alábenle en el cielo y en la tierra, los mares y todo lo que en ellos vive!

Himinn og jörð, lofið Drottin, og hafið og allt sem í því er!

35 Porque Dios salvará a Sión, y reconstruirá las ciudades de Judá. Ellos viven allí y poseen la tierra.

Því að Guð mun frelsa Jerúsalem og endurreisa borgirnar í Júda og þjóð hans mun búa við öryggi.

36 Los descendientes de quienes lo siguen heredarán la tierra, y quienes lo aman, vivirán allí.

Börnin munu erfa landið og þeir sem elska Drottin njóta þar friðar og velgengni.