< Salmos 22 >

1 Para el director del coro. Con la melodía de “La cierva del amanecer”. Un salmo de David. Dios mío, Dios mío, ¿Por qué me has abandonado? ¿Por qué estás tan lejos cuando clamo a ti pidiendo ayuda?
En Psalm Davids, till att föresjunga, om hindena som bittida jagad varder. Min Gud, min Gud, hvi hafver du öfvergifvit mig? Jag ryter; men min hjelp är fjerran.
2 Dios mío, cada día lloro y clamo a ti, pero no me respondes. En la noche también, pero no concilio el descanso.
Min Gud, om dagen ropar jag, så svarar du intet; och om nattena tiger jag ock intet.
3 Sin embargo, eres santo, y las alabanzas de Israel son tu trono.
Men du äst helig, du som bor ibland Israels lof.
4 Nuestros antepasados confiaron en ti. Confiaron y tú los rescataste.
Våre fäder hoppades uppå dig; och då de hoppades, halp du dem ut.
5 Clamaron por tu ayuda, y fueron salvos. Confiaron en ti y no fueron derrotados.
Till dig ropade de, och vordo hulpne; de hoppades på dig, och vordo icke till skam.
6 Pero yo soy un gusano, no un hombre, despreciado y ridiculizado por todos.
Men jag är en matk, och icke menniska; menniskors gabberi, och folks föraktelse.
7 La gente que me ve se burla de mí. Se ríen y agitan sus cabezas diciendo:
Alle de som mig se, bespotta mig, gapa upp med munnen, och rista hufvudet:
8 “Él confía en el Señor—¡Bueno, entonces deja que el Señor lo salve! ¡Si el Señor es tan buen amigo, deja que el Señor lo rescate!”
Han klage det Herranom; han hjelpe honom ut, och undsätte honom, om han hafver lust till honom.
9 Sin embargo, me trajiste a salvo desde mi nacimiento, y me guiaste para confiar en ti desde el seno de mi madre.
Ty du hafver dragit mig utu mitt moderlif; och vast min tröst, då jag än vid mine moders bröst låg.
10 Confié en ti desde el nacimiento; desde el momento en que fui dado a luz tú fuiste mi Dios.
På dig är jag kastad utaf moderlifvet; du äst min Gud, allt ifrå mine moders lif.
11 No te distancies de mí, porque los problemas siempre están cerca y no hay nadie más que pueda ayudarme.
Var icke långt ifrå mig; ty ångest är hardt när; ty här är ingen hjelpare.
12 Los enemigos me rodean como una manada de toros; fuertes toros de Basán me han acorralado.
Store stutar hafva belagt mig; fete oxar hafva omhvärft mig.
13 Como leones rugientes desgarrando a sus presas abren la boca contra mí.
De uppgapa med sin mun emot mig, såsom ett glupande och rytande lejon.
14 Siento que soy vertido como agua. Me desplomo como si todos mis huesos se hubieran aflojado. Mi corazón es como cera que se derrite dentro de mí.
Jag är utgjuten såsom vatten; all min ben hafva skiljts åt; mitt hjerta i mitt lif är såsom ett smält vax.
15 Mi fuerza se ha secado como un trozo de arcilla rota. Mi lengua se está pegando al techo de mi boca. Me entierras como si ya estuviera muerto.
Mina krafter äro borttorkade, såsom ett stycke af en potto; och min tunga lådar vid min gom, och du lägger mig uti dödsens stoft.
16 Los hombres malvados me rodean como una manada de perros. Han perforado mis manos y mis pies.
Ty hundar hafva kringhvärft mig, och de ondas rote hafver ställt sig omkring mig; mina händer och fötter hafva de genomborrat.
17 Estoy tan delgado que puedo contar todos mis huesos. La gente me mira y se alegra de ello.
Jag måtte tälja all min ben; men de skåda och se sin lust på mig.
18 Reparten mis ropas entre ellos. Compiten lanzando dados para quedarse con mi ropa.
De byta min kläder emellan sig, och kasta lott om min klädnad.
19 Pero tú, Señor, nos estés lejos de mí. Tú eres mi fuerza, ¡Ven! ¡Ayúdame!
Men du, Herre, var icke fjerran; min starkhet, skynda dig till att hjelpa mig.
20 ¡Sálvame de morir a espada! ¡Libra mi vida de los perros, pues es la única que tengo!
Fria mina själ ifrå svärdet, mina ensamma ifrå hundarna.
21 ¡Sálvame de la boca del león y de los feroces toros!
Hjelp mig utu lejonens mun, och fria mig ifrån enhörningarna.
22 Le contaré a mi pueblo todas las maravillosas cosas que has hecho; en medio de la congregación te alabaré.
Jag vill predika ditt Namn minom brödrom; jag vill prisa dig i församlingene.
23 Alaben al Señor, ¡Todos los que lo adoran! ¡Hónrelo cada descendiente de Jacob! ¡Témale cada descendiente de Israel!
Lofver Herran, I som frukten honom; honom äre all Jacobs säd, och honom vörde all Israels säd.
24 Porque Él no ridiculizo ni menospreció el sufrimiento del pobre; no se ha apartado de ellos, ha escuchado sus clamores pidiendo ayuda.
Ty han hafver icke föraktat eller försmått dens fattiga eländhet; och icke förskylt sitt ansigte för honom; och då han ropade till honom, hörde han det.
25 Eres el objeto de mi alabanza en la gran asamblea. Cumpliré mis promesas ante los que te adoran.
Dig vill jag prisa, uti den stora församlingene; jag vill betala mitt löfte inför dem som frukta honom.
26 Los pobres comerán, y serán satisfechos. Todos los que vengan al Señor lo alabarán ¡Ojalá todos vivan para siempre!
De elände skola äta, att de mätte varda; och de som efter Herran fråga, skola prisa honom; edart hjerta skall lefva evinnerliga.
27 Todos en el mundo entero se arrepentirán y volverán al Señor; todas las naciones adorarán antes de ti.
Tänke derpå alla verldenes ändar, och omvände sig till Herran; och alla Hedningars slägter tillbedje för honom.
28 Porque el poder real le pertenece al Señor; Es el único que gobierna sobre las naciones.
Herren hafver ett rike, och han råder ibland Hedningarna.
29 Todos los que prosperan vienen a festejar y adorar. Inclínense ante Él todos los que están destinados a la tumba, porque no pueden mantenerse vivos.
Alle fete på jordene skola äta, och tillbedja; för honom skola knäböja alle de som i stoft ligga, och de der med bekymmer lefva.
30 Nuestros descendientes le servirán; le hablarán a la siguiente generación sobre el Señor.
Han skall få ena säd, den honom tjenar; om Herran skall man förkunna intill barnabarn.
31 ¡Vendrán y le contarán a aquellos que están aún por nacer cuán bueno es el Señor, y todo lo que ha hecho!
De skola, komma och predika hans rättfärdighet de folke, som födas skall, att han det gör.

< Salmos 22 >