Salmos 22

1 Para el director del coro. Con la melodía de “La cierva del amanecer”. Un salmo de David. Dios mío, Dios mío, ¿Por qué me has abandonado? ¿Por qué estás tan lejos cuando clamo a ti pidiendo ayuda?

Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

2 Dios mío, cada día lloro y clamo a ti, pero no me respondes. En la noche también, pero no concilio el descanso.

Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

3 Sin embargo, eres santo, y las alabanzas de Israel son tu trono.

Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

4 Nuestros antepasados confiaron en ti. Confiaron y tú los rescataste.

W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

5 Clamaron por tu ayuda, y fueron salvos. Confiaron en ti y no fueron derrotados.

Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.

6 Pero yo soy un gusano, no un hombre, despreciado y ridiculizado por todos.

Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

7 La gente que me ve se burla de mí. Se ríen y agitan sus cabezas diciendo:

Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

8 “Él confía en el Señor—¡Bueno, entonces deja que el Señor lo salve! ¡Si el Señor es tan buen amigo, deja que el Señor lo rescate!”

Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

9 Sin embargo, me trajiste a salvo desde mi nacimiento, y me guiaste para confiar en ti desde el seno de mi madre.

Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

10 Confié en ti desde el nacimiento; desde el momento en que fui dado a luz tú fuiste mi Dios.

Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

11 No te distancies de mí, porque los problemas siempre están cerca y no hay nadie más que pueda ayudarme.

Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

12 Los enemigos me rodean como una manada de toros; fuertes toros de Basán me han acorralado.

Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

13 Como leones rugientes desgarrando a sus presas abren la boca contra mí.

Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

14 Siento que soy vertido como agua. Me desplomo como si todos mis huesos se hubieran aflojado. Mi corazón es como cera que se derrite dentro de mí.

Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

15 Mi fuerza se ha secado como un trozo de arcilla rota. Mi lengua se está pegando al techo de mi boca. Me entierras como si ya estuviera muerto.

Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

16 Los hombres malvados me rodean como una manada de perros. Han perforado mis manos y mis pies.

Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

17 Estoy tan delgado que puedo contar todos mis huesos. La gente me mira y se alegra de ello.

Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

18 Reparten mis ropas entre ellos. Compiten lanzando dados para quedarse con mi ropa.

Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

19 Pero tú, Señor, nos estés lejos de mí. Tú eres mi fuerza, ¡Ven! ¡Ayúdame!

Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

20 ¡Sálvame de morir a espada! ¡Libra mi vida de los perros, pues es la única que tengo!

Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

21 ¡Sálvame de la boca del león y de los feroces toros!

Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

22 Le contaré a mi pueblo todas las maravillosas cosas que has hecho; en medio de la congregación te alabaré.

Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

23 Alaben al Señor, ¡Todos los que lo adoran! ¡Hónrelo cada descendiente de Jacob! ¡Témale cada descendiente de Israel!

Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

24 Porque Él no ridiculizo ni menospreció el sufrimiento del pobre; no se ha apartado de ellos, ha escuchado sus clamores pidiendo ayuda.

Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

25 Eres el objeto de mi alabanza en la gran asamblea. Cumpliré mis promesas ante los que te adoran.

O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

26 Los pobres comerán, y serán satisfechos. Todos los que vengan al Señor lo alabarán ¡Ojalá todos vivan para siempre!

Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

27 Todos en el mundo entero se arrepentirán y volverán al Señor; todas las naciones adorarán antes de ti.

Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

28 Porque el poder real le pertenece al Señor; Es el único que gobierna sobre las naciones.

Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

29 Todos los que prosperan vienen a festejar y adorar. Inclínense ante Él todos los que están destinados a la tumba, porque no pueden mantenerse vivos.

Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

30 Nuestros descendientes le servirán; le hablarán a la siguiente generación sobre el Señor.

Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

31 ¡Vendrán y le contarán a aquellos que están aún por nacer cuán bueno es el Señor, y todo lo que ha hecho!

Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.