Salmos 18
1 Para el director del coro. Un salmo de David, el siervo del Señor, quien recitó palabras de su canción al Señor el día que lo salvó de todos sus enemigos y de Saúl. Él cantó así: Te amo, ¡Oh, Señor! Eres mi fuerza.
Þennan sálm orti Davíð eftir að Drottinn hafði frelsað hann undan óvinum hans, þeirra á meðal Sál konungi. Drottinn – ég elska þig! Þú hefur gert stórkostlega hluti fyrir mig!
2 El Señor es mi roca, mi fortaleza y mi Salvador. Él es mi Dios, la roca que me protege. Me cuida del peligro. Su poder es como un escudo, y me mantiene a salvo.
Drottinn er vígi mitt, þar er ég öruggur. Enginn getur veitt mér eftirför og unnið á mér. Hann er felustaður minn, frelsari og varðborg, kletturinn þar sem enginn getur náð mér! Hann er skjöldur minn. Styrkur hans er eins og uxans sem mundar horn sín í vígahug!
3 Clamo pidiendo la ayuda del Señor, quien merece toda alabanza, y me salvó de los que me odiaban.
Mér nægir að ákalla hann – lof sé Guði! – og ég frelsast undan öllum óvinum mínum.
4 Las sogas de la muerte me rodeaban, las aguas de la destrucción se agitaban sobre mí y me ahogaban.
Ég var bundinn hlekkjum dauðans og holskeflur óguðlegra risu ógnandi gegn mér.
Umkringdur og hjálparvana barðist ég um í netinu sem dró mig niður í djúp dauðans. (Sheol h7585)
6 En mi desesperación, clamé al Señor; oré a mi Dios pidiéndole ayuda. Oyó mi voz desde su Templo. Mi grito de ayuda llegó a sus oídos.
Þá hrópaði ég til Drottins. – Hróp mitt náði eyrum hans á himnum!
7 La tierra se sacudió y tembló. Los fundamentos de las montañas se estremecieron por su ira.
Þá lyftist jörðin og nötraði og undirstöður fjallanna skulfu vegna bræði hans. Hvílíkur landskjálfti! Já, Drottinn reiddist.
8 Humo salió de sus fosas nasales y fuego de su boca. Había carbones ardientes quemándose delante de él.
Eldsblossar gengu út af munni hans svo að jörðin sviðnaði og reykur streymdi um nasir hans.
9 Abrió los cielos y descendió, con nubes negras debajo de sus pies.
Hann sveigði himininn og steig niður mér til bjargar! Skýjasorti var undir fótum hans.
10 Cabalgando sobre un ángel voló, surcando los cielos sobre las alas del viento.
Hann steig á bak kerúbi og sveif til mín með hraða vindsins.
11 Se escondió en la oscuridad, cubriéndose con negras nubes tormentosas.
Hann skýldi sér með myrkri, leyndi komu sinni með regnsorta og dimmu skýi.
12 Granizos y brasas de fuego salieron volando de su gloria y resplandor, pasando a través de nubes gruesas.
En svo birtist hann í skýjunum! Hvílík hátign! Eldingar leiftruðu og haglið dundi!
13 La voz del Altísimo se escuchó como un trueno en el cielo. Entre el granizo y las brasas ardientes.
Himnarnir nötruðu í þrumugný Drottins. Guð allra guða hafði talað!
14 Lanzó sus flechas, dispersando a sus enemigos; guiándolos con sus rayos de luz.
Hann sendi út eldingar sínar sem örvar og tvístraði óvinum mínum. Sjá, hvernig þeir flýðu!
15 Rugiste, ¡Oh Señor! Y por el poder del viento que salió de tus fosas nasales los valles del mar fueron expuestos, y las bases de la tierra quedaron al descubierto.
Þá hljómaði skipun Drottins – og hafið hopaði og það sá í mararbotn!
16 Bajó su mano desde arriba, me agarró y me sostuvo. Él me sacó de las aguas profundas.
Þá seildist Drottinn niður frá himnum, greip mig og frelsaði mig úr neyðinni. Hann bjargaði mér úr hyldýpi dauðans.
17 Me rescató de mis enemigos más poderosos, de aquellos que me odiaban y que eran mucho más fuertes que yo.
Hann frelsaði mig frá ofurafli óvinarins, úr höndum þeirra sem hötuðu mig, því í greipum þeirra mátti ég mín einskis.
18 Vinieron a mí en mi peor momento, pero el Señor me sostuvo.
Þeir réðust á mig þegar ég mátti mín einskis, en Drottinn studdi mig.
19 Él me liberó, me rescató porque es mi amigo.
Hann leiddi mig í öruggt skjól, því að hann hefur velþóknun á mér.
20 El Señor me recompensó porque hago lo recto. Me ha retribuido porque soy inocente.
Drottinn launaði mér réttlæti mitt og hreinleika.
21 Porque he seguido los caminos de Dios. No he pecado alejándome de Él.
Því að ég hef hlýtt boðorðum hans og ekki syndgað með því að snúa í hann baki.
22 He mantenido su ley en mi mente; no he ignorado sus mandamientos.
Ég gætti lögmáls hans í hvívetna og lítilsvirti enga grein þess.
23 Me hallo sin culpa ante sus ojos; me mantengo firme ante el pecado.
Ég lagði mig fram við að halda það og forðaðist ranglæti.
24 El Señor me premió por hacer lo correcto. Y soy inocente ante sus ojos.
Þess vegna hefur Drottinn launað mér með blessun, því að ég gerði það sem rétt var og gætti hreinleika hjarta míns. Allt þetta þekkti hann, enda vakir hann yfir hverju skrefi mínu.
25 Pones tu confianza en aquellos que confían también; les muestras integridad a los íntegros.
Drottinn, þú miskunnar þeim sem auðsýna miskunn og ert góður við ráðvanda.
26 Te muestras en toda tu pureza a aquellos que son puros, pero revelas tu inteligencia a los que son astutos.
Þú blessar hjartahreina en snýrð þér frá þeim sem yfirgefa þig.
27 Salvas al los humildes, pero haces caer a los orgullosos.
Þú hlífir hinum hógværu, en ávítar stolta og hrokafulla.
28 ¡Enciendes mi lámpara! Señor, Dios mío, ¡Iluminas mi oscuridad!
Já, þú lætur lampa minn skína. Drottinn, Guð minn, hefur lýst upp myrkrið sem umlukti mig.
29 Contigo, puedo pelear contra una tropa de soldados; contigo, Dios mío, puedo trepar las paredes de una fortaleza.
Með þinni hjálp stekk ég yfir múra og brýt niður borgarveggi óvinarins.
30 Los caminos de Dios son perfectos. La palabra de Dios es fiel. Es un refugio y un escudo para todos aquellos que vienen en busca de protección.
Drottinn, hann er mikill Guð! Fullkominn í öllum hlutum! Orð hans standast öll. Skjöldur er hann öllum þeim sem til hans leita.
31 Porque, ¿Quién es Dios si no es nuestro Señor? ¿Quién es la roca, si no es nuestro Dios?
Því hver er hinn sanni Guð nema Drottinn? Og hver er bjargið nema hann?
32 Dios me da fortaleza y me mantiene a salvo.
Hann styrkir mig og verndar hvar sem ég fer.
33 Él me hace ir a pasos firmes como el venado. Me da la seguridad que necesito para caminar por las alturas sin miedo.
Hann gerir fætur mína fima sem geitanna á fjöllunum. Hann tryggir mér fótfestu á hæstu tindum.
34 Me enseña a pelear en una batalla. Me da la fuerza para tensar arcos de bronce.
Hann æfir hendur mínar til hernaðar og gerir mér kleift að spenna eirbogann.
35 Me proteges con la coraza de tu salvación; me apoyas con tu diestra poderosa; tu poder me ha hecho crecer.
Þú fékkst mér skjöld hjálpræðis þíns. Hægri hönd þín, Drottinn, styður mig, mildi þín hefur gert mig mikinn.
36 Me diste un espacio en el cual caminar, e impediste que mi pie resbalara.
Þú lagðir veg fyrir fætur mína og þar mun ég ekki hrasa.
37 Perseguí a mis enemigos, y los atrapé. No volví hasta que los hube destruido a todos.
Ég veitti óvinum mínum eftirför, elti þá uppi og eyddi þeim.
38 Los retuve en el piso, y no se pudieron levantar. Cayeron ante mis pies.
Ég tók þá einn af öðrum – þeir gátu enga vörn sér veitt – allir lágu í valnum að lokum.
39 Me hiciste fuerte para la batalla; hiciste que todos aquellos que se levantaron en mi contra, cayeran de rodillas ante mí.
Hjálpin frá þér var eins og brynja í bardaganum. Óvini mína beygðir þú undir mig.
40 Hiciste que mis enemigos huyeran. Destruí a todos mis enemigos.
Þú stökktir þeim á flótta og ég eyddi öllum þeim sem ofsóttu mig.
41 Lloraron y clamaron por ayuda, pero nadie vino a rescatarlos. Incluso llamaron al Señor, pero él no respondió.
Þeir hrópuðu á hjálp, en fengu enga. Þeir æptu til Drottins, en hann ansaði ekki,
42 Los desmenucé hasta el polvo, como el polvo que se esparce con el viento. Los pisoteé como al lodo de las calles.
en ég muldi þá mélinu smærra og dreifði þeim upp í vindinn. Ég fleygði þeim burt eins og rusli á haug.
43 Me rescataste del pueblo rebelde. Me hiciste gobernador de las naciones. Personas que no conocía, ahora me sirven.
Þú veittir mér sigur í sérhverri orustu. Þjóðirnar komu og þjónuðu mér. Jafnvel þær sem ég þekkti ekki komu nú og veittu mér lotningu.
44 Tan pronto como oyen de mí, obedecen. Los extranjeros tiemblan ante mi presencia.
Útlendingar sem aldrei höfðu mig augum litið lýstu sig reiðubúna til þjónustu.
45 Temen, y salen temblando de sus refugios.
Skjálfandi stigu þeir niður úr virkjum sínum.
46 ¡El Señor vive! ¡Bendita sea mi roca! ¡Que el señor que salva sea alabado!
Guð lifir! Lofaður sé hann, klettur hjálpræðis míns.
47 El Señor fue mi vengador, sometió a los pueblos debajo de mí,
Hann er sá Guð sem endurgeldur þeim sem ofsækja mig og auðmýkir þjóðir fyrir augum mér.
48 Me rescató de aquellos que me odiaban. Tú, Señor, me proteges de aquellos que se rebelan contra mí. Me salvas de los hombres violentos.
Hann frelsar mig frá óvinum mínum. Hann sér til þess að þeir ná ekki til mín og bjargar mér undan öflugum andstæðingum.
49 Por eso te alabaré entre as naciones, Señor. Cantaré alabanzas acerca de quien tú eres.
Fyrir þetta, Drottinn minn, lofa ég þig í áheyrn þjóðanna.
50 Has salvado al rey tantas veces, mostrándole tu amor inefable a David, tu ungido, y a sus descendientes para siempre.
Oftsinnis hefur þú frelsað mig – það var kraftaverk í öll skiptin! Þú gerðir mig að konungi, þú hefur elskað mig og auðsýnt mér gæsku og eins muntu gera við afkomendur mína.
