< Salmos 132 >

1 Un cántico de los peregrinos que van a Jerusalén. Señor, acuérdate de David, y todo por lo que él pasó.
Canticum graduum. Memento Domine David, et omnis mansuetudinis eius:
2 Él hizo una promesa al Señor, un pacto al Dios de Jacob:
Sicut iuravit Domino, votum vovit Deo Iacob:
3 “No iré a casa, no iré a la cama,
Si introiero in tabernaculum domus meae, si ascendero in lectum strati mei:
4 no me iré a dormir, ni tomaré una siesta,
Si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem:
5 hasta que haya encontrado un lugar donde el Señor pueda vivir, un hogar para el Dios de Jacob”.
Et requiem temporibus meis: donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Iacob.
6 En Efrata, oímos hablar del arca del pacto, y la encontramos en los campos de Yagar.
Ecce audivimus eam in Ephrata: invenimus eam in campis silvae.
7 Vayamos al lugar donde mora el Señor y postrémonos ante sus pies en adoración.
Introibimus in tabernaculum eius: adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.
8 Ven, Señor, y entra a tu casa, tú y tu arca poderosa.
Surge Domine in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuae.
9 Que tus sacerdotes se revistan de bondad; que los que te son leales griten de alegría.
Sacerdotes tui induantur iustitiam: et sancti tui exultent.
10 Por el bien David, tu siervo, no le des a la espalda a tu ungido.
Propter David servum tuum, non avertas faciem Christi tui.
11 El Señor le hizo una promesa solemne a David, una que él una rompería, “pondré a uno de tus descendientes en tu trono.
Iuravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eum: de fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
12 Si tus hijos siguen mis leyes y los acuerdos que les enseñe, también sus descendientes se sentarán en el trono para siempre”.
Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea haec, quae docebo eos: Et filii eorum usque in saeculum, sedebunt super sedem tuam.
13 Porque el Señor ha escogido a Sión, y quiso hacer su trono allí, diciendo:
Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
14 “Esta siempre será mi casa; aquí es donde he de morar.
Haec requies mea in saeculum saeculi: hic habitabo quoniam elegi eam.
15 Proveeré a las personas de la ciudad todo lo que necesiten; alimentaré al pobre.
Viduam eius benedicens benedicam: pauperes eius saturabo panibus.
16 Revestiré a sus sacerdotes con salvación; y los que le son leales gritarán de alegría.
Sacerdotes eius induam salutari: et sancti eius exultatione exultabunt.
17 Haré el linaje de David aún más poderoso. He preparado una lámpara para mi ungido.
Illuc producam cornu David, paravi lucernam Christo meo.
18 Humillaré a sus enemigos, pero las coronas que él use brillarán fuertemente”.
Inimicos eius induam confusione: super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.

< Salmos 132 >