Salmos 131

1 Un cántico de los peregrinos que van a Jerusalén. Un salmo de David. Señor, no soy orgulloso ni arrogante. No me preocupo de cosas que están más allá de mí, ni de problemas que están más allá de mi experiencia.

Pieśń stopni Dawida. PANIE, moje serce nie wywyższa się i moje oczy nie są wyniosłe ani nie ubiegam się o wielkie rzeczy albo zbyt cudowne dla mnie.

2 Al contrario, he escogido ser calmado y quieto, como un niño recién amamantado en el regazo de su madre. ¡Soy como un niño recién amamantado!

Doprawdy uciszyłem i uspokoiłem swoją duszę jak [dziecko] odstawione od [piersi] swej matki; moja dusza jest jak [dziecko] odstawione.

3 Israel, pon tu esperanza en el Señor, desde ahora y para siempre.

Niech Izrael pokłada nadzieję w PANU odtąd na wieki.