< Salmos 130 >
1 Un cántico para los peregrinos que van a Jerusalén. Señor, clamo a ti desde lo más profundo de mi dolor.
Iz dubine vièem k tebi, Gospode!
2 Por favor escucha mi llanto, presta atención a lo que pido.
Gospode! èuj glas moj. Neka paze uši tvoje na glas moljenja mojega.
3 Señor, si guardaras una lista de nuestros pecados, ¿Quién podría escapar de ser condenado?
Ako æeš na bezakonje gledati, Gospode: Gospode, ko æe ostati?
4 Pero tú eres un Dios perdonador y por eso debes ser respetado.
Ali je u tebe praštanje, da bi te se bojali.
5 Yo espero en el Señor, espero ansiosamente, porque confío en su palabra.
Èekam Gospoda; èeka duša moja; uzdam se u rijeè njegovu.
6 Anhelo que el Señor vuelva, más que los vigilantes añorando el amanecer.
Duša moja èeka Gospoda veæma nego straže jutrnje, koje straže jutrom.
7 Israel, deposita tus esperanzas en el Señor, porque el Señor nos ama con su inmenso amor, y su salvación no conoce límites.
Neka èeka Izrailj Gospoda; jer je u Gospoda milost, i velik je u njega otkup.
8 Él redimirá a Israel de todos sus pecados.
I on æe otkupiti Izrailja od svijeh bezakonja njegovijeh.