< Salmos 130 >

1 Un cántico para los peregrinos que van a Jerusalén. Señor, clamo a ti desde lo más profundo de mi dolor.
Yon chan pou monte vè tanp lan. Soti nan pwofondè abim nan, mwen te kriye a Ou menm, O SENYÈ.
2 Por favor escucha mi llanto, presta atención a lo que pido.
SENYÈ, koute vwa mwen! Kite zòrèy Ou rete atantif a vwa siplikasyon mwen yo.
3 Señor, si guardaras una lista de nuestros pecados, ¿Quién podría escapar de ser condenado?
Si Ou menm, SENYÈ, ta sonje inikite yo, O SENYÈ, se kilès ki ta kab kanpe?
4 Pero tú eres un Dios perdonador y por eso debes ser respetado.
Men avèk Ou menm, gen padon, pou moun ta gen reverans Ou.
5 Yo espero en el Señor, espero ansiosamente, porque confío en su palabra.
Mwen tann SENYÈ a. Nanm mwen ap tann e nan pawòl Li, mwen mete espwa m.
6 Anhelo que el Señor vuelva, más que los vigilantes añorando el amanecer.
Nanm mwen ap tann SENYÈ a plis pase gadyen k ap tann maten rive a. Anverite, plis pase gadyen k ap tann maten rive a.
7 Israel, deposita tus esperanzas en el Señor, porque el Señor nos ama con su inmenso amor, y su salvación no conoce límites.
O Israël, mete espwa nan SENYÈ a. Paske kote SENYÈ a ye, gen mizerikòd. Avèk Li, gen redanmsyon an abondans.
8 Él redimirá a Israel de todos sus pecados.
Li va fè redanmsyon Israël de tout inikite Li yo.

< Salmos 130 >