< Salmos 130 >
1 Un cántico para los peregrinos que van a Jerusalén. Señor, clamo a ti desde lo más profundo de mi dolor.
(Sang til Festrejserne.) Fra det dybe råber jeg til
2 Por favor escucha mi llanto, presta atención a lo que pido.
o Herre hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!
3 Señor, si guardaras una lista de nuestros pecados, ¿Quién podría escapar de ser condenado?
Tog du Vare, HERRE, på Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestå?
4 Pero tú eres un Dios perdonador y por eso debes ser respetado.
Men hos dig er der Syndsforladelse, at du må frygtes.
5 Yo espero en el Señor, espero ansiosamente, porque confío en su palabra.
Jeg håber. på HERREN, min Sjæl håber på hans Ord,
6 Anhelo que el Señor vuelva, más que los vigilantes añorando el amanecer.
på Herren bier min Sjæl mer end Vægter på Morgen, Vægter på Morgen.
7 Israel, deposita tus esperanzas en el Señor, porque el Señor nos ama con su inmenso amor, y su salvación no conoce límites.
Israel, bi på HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.
8 Él redimirá a Israel de todos sus pecados.
Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger,