Salmos 129

1 Un cántico para los peregrinos que van a Jerusalén. Muchos enemigos me han atacado desde que era joven. Que todo Israel diga:

Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

2 Muchos enemigos me han atacado desde que era joven, pero nunca me vencieron.

Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

3 Me golpearon en la espalda, dejando largos surcos como si hubiera sido golpeado por un granjero.

Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

4 Pero el Señor hace lo correcto: me liberado de las ataduras de los impíos.

De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

5 Que todos los que odian Sión sean derrotados y humillados.

Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

6 Que sean como la grama que crece en los techos y se marchita antes de que pueda ser cosechada,

Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

7 y que no es suficiente para que un segador la sostenga, ni suficiente para que el cosechador llene sus brazos.

Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

8 Que al pasar nadie les diga, “La bendición del Señor esté sobre ti, te bendecimos en el nombre del Señor”.

En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.