Salmos 109

1 Para el director del coro. Un salmo de David. ¡Oh Dios! Eres el único al que rindo alabanza, por favor no permanezcas en silencio ahora,

۱ برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش!

2 porque la gente malvada y engañosa me está atacando, diciendo mentiras sobre mí

۲ زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند.

3 Me rodean con palabras de odio, pelean contra mí sin razón.

۳ به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.

4 Los amo, pero ellos me responden con hostilidad, ¡Incluso cuando estoy orando por ellos!

۴ به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا.

5 Me devuelven el bien con el mal, el amor con el odio

۵ و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده.

6 “Pon a alguien malo sobre él. Ten a alguien de pie acusándolo.

۶ مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد.

7 Que cuando sea juzgado y sentenciado, sea hallado culpable. Que sus plegarias sean contadas como pecados.

۷ هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود.

8 Ojalá se acorten sus vidas; y que alguien más tome su lugar.

۸ ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید.

9 Que sus hijos queden huérfanos, y su esposa viuda.

۹ فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.

10 Y que sus hijos queden desamparados, sin hogar, vagando de aquí para allá, expulsados de sus casas en ruinas.

۱۰ و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند.

11 Que los acreedores les quiten todo lo que poseen; y que los ladrones se lleven todo por lo cual han trabajado.

۱۱ طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.

12 Que nadie los trate bien; que nadie sienta lástima por sus hijos desamparados.

۱۲ کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.

13 Que todos sus descendientes mueran; que el nombre de su familia sea borrado en la siguiente generación.

۱۳ ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.

14 Que el Señor recuerde los pecados de sus padres; que los pecados de sus madres no sean borrados.

۱۴ عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.

15 Que sus errores permanezcan constantemente ante el Señor; y que su nombre sea olvidado completamente por el pueblo.

۱۵ و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.

16 Porque no pensó en ser amable con otros, y en su lugar, acosó y mató a los pobres, a lo necesitados y a los de corazón roto.

۱۶ زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.

17 Le encantaba maldecir a otros, ¡Que caiga sobre él ahora la maldición! Más no tenía tiempo para bendecir, ¡Así que ojalá nunca reciba una sola bendición!

۱۷ چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.

18 Maldecía tan a menudo como cambiaba de ropa. Ojalá se trague sus maldiciones como bebe el agua, como el aceite que frota sobre su piel y llega hasta sus huesos.

۱۸ و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.

19 Que las maldiciones que ha lanzado se peguen a él como la ropa, que lo aprieten todo el tiempo como un cinto”.

۱۹ پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود.

20 Que todo esto sea el castigo del Señor sobre mis enemigos, sobre aquellos que hablan mal de mí.

۲۰ این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.

21 Pero a mí, Señor, trátame bien, por tu nombre. Sálvame porque eres leal y bueno.

۲۱ اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده.

22 Porque estoy pobre y necesitado, y mi corazón se rompe.

۲۲ زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است.

23 Me estoy desvaneciendo como una sombra nocturna; soy como una langosta que se sacude.

۲۳ مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.

24 Estoy tan débil por la falta de comida que mis piernas ya no dan más; Mi cuerpo es solo piel y huesos.

۲۴ زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود.

25 ¡La gente me ridiculiza, me miran y menean la cabeza!

۲۵ و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند.

26 Ayúdame, Dios mío; sálvame por tu gran amor.

۲۶ ‌ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،

27 Que los demás reconozcan que esto es lo que haces, que tú eres el único que me salva.

۲۷ تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای.

28 Cuando me maldigan, tú me bendecirás. Cuando me ataquen, tú los destruirás. Y yo, tu siervo, me alegraré.

۲۸ ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود.

29 Que todos los que me acusan sean revestidos con desgracias; que se cubran a sí mismos con capas de vergüenza.

۲۹ جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.

30 Pero yo seguiré agradeciendo al Señor, alabándolo frente a todos los que me rodean.

۳۰ خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.

31 Porque él defiende al necesitado, y lo salva de aquellos que lo condenan.

۳۱ زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند.