< Salmos 106 >
1 ¡Alaben al Señor! ¡Agradézcanle, porque es bueno! Su gran amor durará para siempre.
Ra Anumzamofo agi'a ahentesga nehuta susu huntesune. Na'ankure agra knare hu'ne. Agrama avesi nerantea zamo'a vagaore mevava huno nevie.
2 ¿Quién puede dar cuenta de todas las maravillas que el Señor ha hecho? ¿Quién puede darle toda la alabanza que merece?
Ra Anumzamo'ma hankavenentake eri'zama eri'nea zankura, iza hamprino kegara hugahie? Ana hu'neankino mago vahe'mo'a agri agi'a husga huntegahianagi, Agrama antahi'nea avamentera osugahie.
3 Felices son esos que tratan a la gente de forma justa, quienes siempre hacen lo correcto.
Iza'o maka zupama fatgo avu'ava zama nehuno, fatgo huno refkohu avu'ava zama nehia vahe'mo'a muse hugahie.
4 Acuérdate de mi, por favor, cuando seas generoso con tu pueblo; piensa en mí cuando vengas a salvar.
Ra Anumzamoka vaheka'ama zamazeri knare'ma nehanunka, kagesa antahi nenaminka, erava'o hunka naza hunka nagu'vazio.
5 Déjame ver a tu pueblo escogido prosperar; déjame alegrarme juntamente con tu nación santa; déjame compartir tu gozo con los tuyos.
Kagrama huhampri zamante'nana vahe kamo'zama so'e mani'zampima musema hu'za nemanisage'na, zamagrane musema hu'zanku nave'nesige'na kagri vahe'ene musena hanue hu'na nagesa nentahue. Kagrama erisantima hare'nana vaheka'ane natrege'na magoka mani'ne'na, Kagri kagi'a ahentesga ha'neno.
6 Hemos pecado como nuestros antepasados. Nos hemos equivocado. Somos culpables.
Tagri tagehe'mo'zama hu'nazaza huta tagra kumi hu'none. Ana nehuta kumi hu hakare huta eri hakare hu'none.
7 No prestaron atención a todas las cosas buenas que hiciste. No guardaron en su corazón cuánto los amabas, sino que eligieron rebelarse en el mar Rojo.
Tagehemo'zama Isipima mani'neza kagrama eri fore'ma hu'nana kaguva zankura musena osu'naze. Kagrama kavesi zamantenenkama so'e kavukva'ma huzmante'nana zankura zamaganekani'naze. Ana nehu'za Koranke hagerinte'ma ne-eza ha' regante'naze.
8 Tanto así que los salvó por su carácter santo, y para mostrar su poder
Ana hu'neanagi Anumzamo'a Agri agimofo knare zankure huno zamaguravazi'ne. Ana nehuno Agra tusi hankave'a erinte ama hanige'za kesazegu anara hu'ne.
9 Él dio la orden al mar Rojo, y este se secó. Guió a su pueblo a través de la profundidad del mar como si fueran por el desierto.
Anumzamo'a hankave ke Koranke Hagerimofona huntegeno, hageri amu'nompina ka fore huno, hagage kokampima hu'neaza huno mopa fore higeno hagege hu'ne. Ana hutegeno hagege kokampima me'nea mopare'ma viaza huno, hagerimofo amu'nompina Israeli vahera zamavareno kantu kaziga vu'ne.
10 Los rescató de aquellos que lo odiaban; los salvó del poder de sus enemigos.
E'ina huno Anumzamo'a ha'ma rezmante'naza vahe'mofo zamazampintira zamagu'nevazino, ha' vahe'zmimokizmi hankavefintira zamagu'vazino ete zamavare'ne.
11 El agua ahogó a sus enemigos, ni uno de ellos sobrevivió,
Hianagi zamagri ha' vahera, hagerimo ete eme ruhamprino refitege'za fri vagarageno, anampintira magore huno kuzafara omani fri vagare'naze.
12 Entonces su pueblo confió en lo que él había prometido, y cantó alabanzas a su nombre.
Ana'ma hige'za Anumzamofo vahe'mo'za agrama huvempama hu'nea kegura zamentinti nehu'za, zagame hu'za agri agi ahentesga hu'naze.
13 Pero ellos olvidaron rápidamente lo que Dios había hecho por ellos, y no escucharon sus advertencias.
Hianagi Ra Anumzamo'ma erifore'ma hu'nea zankura, ame hu'za zamagekani'naze. Ana hige'za Anumzamofo antahintahigura avega onte'za nazano hunaku'ma haza zana, amne tro hu'naze.
14 Estaban llenos de ansias desesperadas en el desierto; provocaron a Dios en el desierto.
Hagege kokampima e'nazana ne'zama ne'zankura tusiza huno zamavesi zamavesi hu'ne. Ana nehige'za vahe omani ka'ma kokampina Anumzamofona rehe'za ke'naze.
15 Dios les dio lo que querían, pero también les envió una plaga.
E'ina hazageno Anumzamofoma antahigaza zana amne zami'ne. Hianagi havizantfa hu'nea kri atregeno eme zamazeri haviza hu'ne.
16 La gente se volvió celosa de Moisés, y de Aarón, los sacerdotes santos del Señor.
Seli nonkuma'ma eme ante'za mani'nafintira, mago'a oti'za Ra Anumzamo'ma huhampri zananteno zanazeri ruotagema hu'nea pristi eri'za netre Mosese'ene Aronikema e'neri'a eri'zankura kanive reznante'naze.
17 La tierra se abrió y se tragó a Datán; sepultó a Abiram y a sus seguidores.
Ana'ma hazageno'a mopamo'a ruaka huno Datanina asgahu nenakrino, anampina Abiramune mago'a naga'enena zamazeri nakrifenka atreno refite'ne.
18 Fuego ardiente se encendió en medio de ellos. Una llama que los quemó a todos.
Ana naga'mokizmi kema antahi'za amage'ma nente'za vahe'mo'za havi avu'ava'ma hu'naza vahera, tevemo eramino eme te fanane hu'ne.
19 En el monte Sinaí elaboraron un becerro, se postraron ante un ídolo de metal.
Horepi agonafima ete'za golireti kre maramra hu'za, bulimakao anenta'mofo amema'a tro huntete'za, ana zamofo avuga kepri hu'za monora hunte'naze.
20 ¡Reemplazaron su rey de gloria por un toro que comía yerba!
Hihamu masa'ane Anumzana amne zama hiaza hu'za, tra'zama nenea zaga ve bulimakaomofo amema'are atre'naze.
21 Se olvidaron de Dios, su Salvador, quien había hecho cosas maravillosas en Egipto;
Isipi mopafima zamagu vazinaku'ma hankave kaguvazama erifore'ma nehuno, zamavareno etiramino'ma e'nea Anumzana, zamage kaninte'naze.
22 obrando toda clase de milagros en la tierra de Cam, haciendo cosas maravillosas en el mar Rojo.
Anumzamo'ma e'inahu hankave eri'zama Hamu mopafi erifore nehuno, ruzahu kaguvazama koranke hagerinte'ma erifore hige'zama ke'naza zankura zamagesa ontahi'naze.
23 Y entonces dijo que iba a destruirlos, pero Moisés, su líder escogido, se colocó entre Dios y el pueblo para persuadirlo de nos destruirlos en su ira.
E'ina'ma hu'nazagu huno Anumzamo'a zamazeri haviza hugahue huno huama hu'ne. Hianagi Agrama huhamprinte'nea ne' Mosese'a Anumzamofone veamokizmi amu'nompi oti'neno antahigeno, krimpa ahe'zana atregeno uramino huno meme higeno, Anumzamo'a zamazeri havizana osu'ne.
24 Más tarde el pueblo se rehusó a entrar a la tierra prometida; no confiaron en que Él cumpliría lo que había prometido.
Hagi zamagra knare mopafima ufre zankura zamavesra hu'ne. Na'ankure Anumzamofo kegura zamagra zamentintia osu'nazagu anara hu'naze.
25 Hablaban en sus tiendas sobre el Señor, y se rehusaron a obedecer lo que les había ordenado.
Zamagra seli nozamifi mani'neza sumisumi hu'za kehakare nehu'za, Ra Anumzamofo nanekea amage onte'naze.
26 Entonces levantó su mano para hacerles una seria advertencia de que los destruiría en el desierto,
Ana'ma hazagu huno Anumzamo'a aza erisga nehuno vahe omani ka'ma kokampi zamatre'nuge'za frigahaze huno huvempa kea hu'ne.
27 que dispersaría a sus descendientes entre las naciones, mandándolos a países lejanos.
Ana nehu'na zamagripinti'ma efore'ma hanaza vahera, zamazeri panani hanuge'za ru vahe moparega umani emani hu'ne'za anantega frigahaze hu'ne.
28 Proclamaron fidelidad a Baal Peor, y comieron alimento sacrificado a los muertos.
Hagi henka Israeli vahe'mo'za Peori kumatera Bali havi anumzana mono hunente'za, fri vahete'ma ofama nehaza ne'zanena ne'naze.
29 Provocaron al Señor con lo que hicieron, haciéndolo enojar, y una plaga cayó sobre ellos.
E'inahu havi avu'ava zama haza zamo Ra Anumzamofona azeri rimpa hazageno rankri atregeno eno, eme zamazeri haviza hu'ne.
30 Pero Finees tomó un lugar por el Señor e intervino, y la plaga se detuvo.
Hianagi Finiasi'a otino kumi'ma hu'naza vahera zamahe hana higeno, ana krimo'a vagare'ne.
31 Ha sido considerado como un hombre que vivió con rectitud desde entonces hasta ahora, durante todas las generaciones.
Ana hu'neankino ananteti'ma agafa hu'za mani'za vanaza vahe'mo'zane, henkama forehu anante nante'ma hu'za vanaza vahe'mo'za, Finiasi'a fatgo avu'ava'za hu'ne hu'za maka zupa antahimi'za vugahaze.
32 También hicieron airar al Señor en las aguas de Meribá, cuando las cosas se pusieron en contra de Moisés por culpa de ellos.
Israeli vahe'mo'za Meriba mopafima me'nea tintaminte'ma mani'neza Ra Anumzamofona azeri rimpa ahazageno, ana'ma hazazamofo knazana Mosese agofetu erintegeno eri'ne.
33 Lo hicieron enfurecer tanto que habló sin pensar en el calor del momento.
E'ina hu'za Mosesena azeri rimpa ahazageno, osuga naneke Mosese'a hu'ne.
34 No destruyeron a los pueblos paganos como el Señor les había dicho,
Anama emani'naza mopafima mani'naza vahera, Ra Anumzamo'a zamahe hana hiho huno Israeli vahera huzmante'neanagi, ana nanekea amagera ante'za zamahe hanara osu'naze.
35 sino que en su lugar se unieron a ellos y adoptaron su estilo de vida.
Hianagi Israeli vahe'mo'za ana mopafima nemaniza vahe'ene ruhava hu'za nemani'za, ana vahe'mokizmi kefo avu'ava zana amage ante'za hu'naze.
36 Adoraron a sus ídolos paganos que se convirtieron en una trampa para ellos.
Ana nehu'za havi anumzamofo monora hunte'naze. Ana'ma haza zamo'a krifugna huno zamazeri haviza hu'ne.
37 Incluso rindieron en sacrificio a sus hijos e hijas a esos demonios.
Ana nehu'za ne'mofa zamia zamahe'za havi anumzante kresramna vu'naze.
38 Derramaron sangre de niños inocentes, sus propios hijos, sacrificándolos a los dioses de Canaán. Al hacerlo, mancharon la tierra con sangre.
Hazenkezmi omane'nea ne'mofa zamia zamahe'za, korazmia eri neragi'za, Kenani vahe'mokizmi havi anumzantaminte zamahe'za Kresramanama vu'naza korazmimo mopa eri hi'nimna vu'ne.
39 Incluso mancharon sus propias vidas con lo que hicieron: sus acciones fueron adulterio espiritual.
E'inahu kefo avu'ava'ma hazazamo higeza Anumzamofo avurera agrua nosu'za, havi anumzama avesima antaza zamo'a Ra Anumzamofo avurera, vere a'mo'ma neve'enema mani fatgo osuno, atreno mago venema monko avu'ava zama hiaza hu'naze.
40 Por eso el Señor se airó con su pueblo, odió a aquellos que le pertenecían.
E'ina hu'negu Ra Anumzamo'a vahe'agura tusi arimpa ahenezmanteno, nagri vahere huno'ma erisanti'ma hare'nea vahera agotezmanteno avesra huzmante'ne.
41 Y los entregó a las naciones paganas. Estos pueblos que los odiaban ahora se convirtieron en sus dirigentes.
Ana huteno ru mopafi vahe'ma zamavesrama hunezmantaza vahe'mokizmi zamazampi zamavarentege'za, ana vahe'mo'za kegava huzmante'naze.
42 Sus enemigos los dominaron y los doblegaron con su poder.
Ana nehu'za ha' vahe'zamimo'za knazana zamiza zamazeri haviza nehazage'za, zamagri hankavefi mani'naze.
43 El Señor los rescató repetidas veces, pero ellos continuaron con sus actos rebeldes, hasta que fueron destruidos por sus propios pecados.
Rama'a zupa Anumzamo'a zamagu vazi'neanagi, kema antahi avu'ava zana zamagripina omane'negu huno, zamagri kumimo zamazeri haviza hu'ne.
44 Pero, a pesar de todo esto, el Señor fue movido por su sufrimiento; oyó sus lamentos quejumbrosos.
Hianagi knafima mani'neza zamazama hanigu Ra Anumzamofontega zavi krafa hu'za nunamuma hazageno'a, nunamuzamia antahino asunku huzmante'ne.
45 Recordó el pacto que había hecho con ellos, y se contuvo por gran bondad y amor.
Anumzamo'a zamagrikure huno huvempama huzmante'nea nanekegu agesa antahi'ne. Na'ankure vaga ore mevava avesi zama'agu agesa nentahino, antahintahi'a rukrahe hu'ne.
46 Hizo que los pueblos que los habían capturado los trataran con misericordia.
Israeli vahe'ma zamavare'za ome kina huzmante'naza vahera, Anumzamo'a zamarimpa eri rukrahe hige'za Israeli vahera zamasunku huzmante'naze.
47 ¡Sálvanos, Señor, Dios nuestro! reúnenos nuevamente de entre todas las naciones, para que podamos agradecerte y hablar de lo maravilloso que eres.
Taguvazio, Ra Anumzana tagri Anumzamoka ru vahe moparegama umani emanima hu'nontegati tavre atru huo. Ana'ma hananketa ruotage'ma hu'nea kagia neheta hu muse huneganteta, musenkase huta kagi'a ahentesga hugahune.
48 ¡Cuán grande es el Señor, el Dios de Israel, quien vive por siempre y para siempre! ¡Todo el mundo diga “Amén”! ¡Alaben al Señor!
Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamofona agi'a ahentesga hanune. Maka zupa knane knanena agra manino nevia Anumza mani'ne. Maka vahe'mota tamage huta nehuta, Ra Anumzamofona agi'a ahentesga hanune.