Salmos 104
1 ¡Qué todo mi ser alabe al Señor! ¡Dios mío, eres tan grande, revestido en majestad y esplendor!
RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,
2 Usas la luz como vestidura; tú extiendes el tejido de los cielos.
Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,
3 Colocas las vigas de tu casa en las nubes de lluvia. Haces de las nubes de los cielos tus carruajes. Te montas sobre las alas del viento.
Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,
4 Haces de los vientos tus ángeles, y a las llamas de fuego tus sirvientes.
Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.
5 Tú pusiste la tierra sobre sus bases; y nunca será estremecida.
Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.
6 Estaba cubierta con océanos profundos, las aguas cubrían las montañas—
Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.
7 pero a tu orden las aguas huyeron; al sonido de tu trueno corren.
Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.
8 Las montañas se levantaron y los valles se hundieron hasta donde tú habías determinado.
Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.
9 Pusiste un límite para los océanos, para que no regresaran y volvieran a cubrir la tierra.
Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.
10 Haces que los manantiales fluyan hacia los arroyos, bajando desde las montañas.
Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.
11 Proveen agua para todos los animales salvajes, para que los caballos salvajes aplaquen su sed.
Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.
12 Los pájaros construyen sus nidos entre los árboles al lado de las corrientes de agua, cantando entre el follaje.
Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.
13 Envías lluvias sobre las montañas desde tu hogar en lo más alto; llenas la tierra con cosas buenas.
Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.
14 Haces que la grama crezca para las vacas, y las plantas también para que la gente se alimente de ellas, cultivos de la tierra para servir como alimento,
Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,
15 y vino para hacerlos felices, aceite de oliva para hacer resplandecer sus rostros, y pan para hacerlos fuertes.
Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.
16 Los árboles del Señor están bien regados, los cedros del líbano que Él plantó.
RAB'bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.
17 Los gorriones se anidan ahí; las garzas hacen sus nidos en los más altos árboles.
Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.
18 Las cabras salvajes viven en los picos de las montañas; y los damanes se esconden entre las rocas.
Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.
19 Tú hiciste la luna para marcar los meses, y el sol sabe cuándo ponerse.
Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.
20 Haces caer la oscuridad para que venga la noche, el momento en el que los animales del bosque salen a cazar.
Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.
21 Los jóvenes leones rugen mientras buscan a su presa, buscando la comida que Dios les proveyó.
Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı'dan yiyecek ister.
22 Cuando el sol sale vuelven a sus guaridas para descansar.
Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.
23 Entonces las personas salen a hacer sus tareas, y trabajan hasta el ocaso.
İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.
24 Señor, ¡Cuántas cosas has hecho, todas ellas sabiamente formadas! La tierra está llena de tus criaturas.
Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.
25 Considera el mar, profundo y ancho, lleno de todos los tipos de seres vivientes, grandes y pequeños.
İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.
26 Los barcos navegan allí, y el Leviatán, que creaste para que jugara en él.
Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.
27 Todas las criaturas te buscan para que les des comida en el momento correcto.
Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.
28 Cuando se las provees, la recogen. Les repartes alimento a todos, y son saciados.
Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.
29 Cuando te alejas de ellos, se aterrorizan; cuando retiras su aliento de vida, ellos mueren y regresan al polvo.
Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.
30 Mas cuando envías tu aliento, son creados, y la vida cubre la tierra una vez más.
Ruhun'u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.
31 ¡Qué la gloria del Señor permanezca para siempre! El Señor se alegra con todo lo que ha hecho.
RAB'bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!
32 Solo tiene que mirar hacia la tierra y esta tiembla; las montañas dejan salir humo a su toque.
O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.
33 Cantaré al Señor mientras viva; cantaré alabanzas a Dios toda mi vida.
Ömrümce RAB'be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım'ı ilahilerle öveceğim.
34 Ojalá el Señor se plazca con mis pensamientos porque me alegro en el Señor.
Düşüncem O'na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!
35 ¡Sean destruidos los pecadores de la tierra; qué los malvados dejen de existir! ¡Todo mi ser alabe al Señor!
Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! RAB'be övgüler sunun!
