Salmos 104
1 ¡Qué todo mi ser alabe al Señor! ¡Dios mío, eres tan grande, revestido en majestad y esplendor!
Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
2 Usas la luz como vestidura; tú extiendes el tejido de los cielos.
Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
3 Colocas las vigas de tu casa en las nubes de lluvia. Haces de las nubes de los cielos tus carruajes. Te montas sobre las alas del viento.
Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
4 Haces de los vientos tus ángeles, y a las llamas de fuego tus sirvientes.
Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
5 Tú pusiste la tierra sobre sus bases; y nunca será estremecida.
Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
6 Estaba cubierta con océanos profundos, las aguas cubrían las montañas—
Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
7 pero a tu orden las aguas huyeron; al sonido de tu trueno corren.
Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
8 Las montañas se levantaron y los valles se hundieron hasta donde tú habías determinado.
Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
9 Pusiste un límite para los océanos, para que no regresaran y volvieran a cubrir la tierra.
Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
10 Haces que los manantiales fluyan hacia los arroyos, bajando desde las montañas.
Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
11 Proveen agua para todos los animales salvajes, para que los caballos salvajes aplaquen su sed.
I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
12 Los pájaros construyen sus nidos entre los árboles al lado de las corrientes de agua, cantando entre el follaje.
Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
13 Envías lluvias sobre las montañas desde tu hogar en lo más alto; llenas la tierra con cosas buenas.
Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
14 Haces que la grama crezca para las vacas, y las plantas también para que la gente se alimente de ellas, cultivos de la tierra para servir como alimento,
Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
15 y vino para hacerlos felices, aceite de oliva para hacer resplandecer sus rostros, y pan para hacerlos fuertes.
I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
16 Los árboles del Señor están bien regados, los cedros del líbano que Él plantó.
Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
17 Los gorriones se anidan ahí; las garzas hacen sus nidos en los más altos árboles.
Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
18 Las cabras salvajes viven en los picos de las montañas; y los damanes se esconden entre las rocas.
Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
19 Tú hiciste la luna para marcar los meses, y el sol sabe cuándo ponerse.
Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
20 Haces caer la oscuridad para que venga la noche, el momento en el que los animales del bosque salen a cazar.
Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21 Los jóvenes leones rugen mientras buscan a su presa, buscando la comida que Dios les proveyó.
Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
22 Cuando el sol sale vuelven a sus guaridas para descansar.
Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
23 Entonces las personas salen a hacer sus tareas, y trabajan hasta el ocaso.
[Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
24 Señor, ¡Cuántas cosas has hecho, todas ellas sabiamente formadas! La tierra está llena de tus criaturas.
O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
25 Considera el mar, profundo y ancho, lleno de todos los tipos de seres vivientes, grandes y pequeños.
Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
26 Los barcos navegan allí, y el Leviatán, que creaste para que jugara en él.
Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
27 Todas las criaturas te buscan para que les des comida en el momento correcto.
Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
28 Cuando se las provees, la recogen. Les repartes alimento a todos, y son saciados.
[Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
29 Cuando te alejas de ellos, se aterrorizan; cuando retiras su aliento de vida, ellos mueren y regresan al polvo.
[Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
30 Mas cuando envías tu aliento, son creados, y la vida cubre la tierra una vez más.
[Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
31 ¡Qué la gloria del Señor permanezca para siempre! El Señor se alegra con todo lo que ha hecho.
Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
32 Solo tiene que mirar hacia la tierra y esta tiembla; las montañas dejan salir humo a su toque.
Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
33 Cantaré al Señor mientras viva; cantaré alabanzas a Dios toda mi vida.
Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
34 Ojalá el Señor se plazca con mis pensamientos porque me alegro en el Señor.
Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
35 ¡Sean destruidos los pecadores de la tierra; qué los malvados dejen de existir! ¡Todo mi ser alabe al Señor!
Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
