Salmos 104

1 ¡Qué todo mi ser alabe al Señor! ¡Dios mío, eres tan grande, revestido en majestad y esplendor!

ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی!

2 Usas la luz como vestidura; tú extiendes el tejido de los cielos.

تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای

3 Colocas las vigas de tu casa en las nubes de lluvia. Haces de las nubes de los cielos tus carruajes. Te montas sobre las alas del viento.

و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی.

4 Haces de los vientos tus ángeles, y a las llamas de fuego tus sirvientes.

بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو.

5 Tú pusiste la tierra sobre sus bases; y nunca será estremecida.

ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود.

6 Estaba cubierta con océanos profundos, las aguas cubrían las montañas—

دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند.

7 pero a tu orden las aguas huyeron; al sonido de tu trueno corren.

اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند.

8 Las montañas se levantaron y los valles se hundieron hasta donde tú habías determinado.

به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند.

9 Pusiste un límite para los océanos, para que no regresaran y volvieran a cubrir la tierra.

برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند.

10 Haces que los manantiales fluyan hacia los arroyos, bajando desde las montañas.

در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود.

11 Proveen agua para todos los animales salvajes, para que los caballos salvajes aplaquen su sed.

تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند.

12 Los pájaros construyen sus nidos entre los árboles al lado de las corrientes de agua, cantando entre el follaje.

پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند.

13 Envías lluvias sobre las montañas desde tu hogar en lo más alto; llenas la tierra con cosas buenas.

از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود.

14 Haces que la grama crezca para las vacas, y las plantas también para que la gente se alimente de ellas, cultivos de la tierra para servir como alimento,

تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی.

15 y vino para hacerlos felices, aceite de oliva para hacer resplandecer sus rostros, y pan para hacerlos fuertes.

تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد.

16 Los árboles del Señor están bien regados, los cedros del líbano que Él plantó.

درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند.

17 Los gorriones se anidan ahí; las garzas hacen sus nidos en los más altos árboles.

مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر.

18 Las cabras salvajes viven en los picos de las montañas; y los damanes se esconden entre las rocas.

کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان.

19 Tú hiciste la luna para marcar los meses, y el sol sabe cuándo ponerse.

ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها.

20 Haces caer la oscuridad para que venga la noche, el momento en el que los animales del bosque salen a cazar.

به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند.

21 Los jóvenes leones rugen mientras buscan a su presa, buscando la comida que Dios les proveyó.

شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند.

22 Cuando el sol sale vuelven a sus guaridas para descansar.

هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند.

23 Entonces las personas salen a hacer sus tareas, y trabajan hasta el ocaso.

آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند.

24 Señor, ¡Cuántas cosas has hecho, todas ellas sabiamente formadas! La tierra está llena de tus criaturas.

خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است.

25 Considera el mar, profundo y ancho, lleno de todos los tipos de seres vivientes, grandes y pequeños.

در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند.

26 Los barcos navegan allí, y el Leviatán, que creaste para que jugara en él.

کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند.

27 Todas las criaturas te buscan para que les des comida en el momento correcto.

تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی.

28 Cuando se las provees, la recogen. Les repartes alimento a todos, y son saciados.

تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی.

29 Cuando te alejas de ellos, se aterrorizan; cuando retiras su aliento de vida, ellos mueren y regresan al polvo.

هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند.

30 Mas cuando envías tu aliento, son creados, y la vida cubre la tierra una vez más.

اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند.

31 ¡Qué la gloria del Señor permanezca para siempre! El Señor se alegra con todo lo que ha hecho.

شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد.

32 Solo tiene que mirar hacia la tierra y esta tiembla; las montañas dejan salir humo a su toque.

خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود.

33 Cantaré al Señor mientras viva; cantaré alabanzas a Dios toda mi vida.

تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود.

34 Ojalá el Señor se plazca con mis pensamientos porque me alegro en el Señor.

باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است.

35 ¡Sean destruidos los pecadores de la tierra; qué los malvados dejen de existir! ¡Todo mi ser alabe al Señor!

باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند!