< Salmos 102 >
1 Oración de alguien que está sufriendo y está cansado, encomendando sus problemas al el Señor. Por favor, Señor, ¡escucha mi oración! ¡Escucha mi clamor a ti pidiendo ayuda!
Lapriyè yon moun ki anba tray. Li pa kapab sipòte ankò. L'ap rakonte Bondye ka li. Seyè, koute m' non lè m'ap lapriyè, se pou rèl mwen rive nan zòrèy ou.
2 ¡No escondas tu rostro de mí en mis horas de angustia! Vuélvete y escúchame, y responde rápido cuando llamo.
Pa vire do ban mwen lè mwen nan traka. Panche zòrèy ou bò kote m'. Prese vin reponn mwen lè m'ap rele ou.
3 ¡Porque mi vida está desapareciendo como el humo; siento como si mi cuerpo estuviera en llamas!
Lavi m' ap disparèt tankou lafimen. Mwen gen yon lafyèb nan zo.
4 ¡Soy como la grama que se secó, y se marchitó, ya ni recuerdo cuándo debo comer!
Mwen anba gwo kou. Mwen tankou zèb koupe k'ap cheche. Mwen sitèlman boulvèse, mwen pa menm chonje manje.
5 Mis gemidos me han revestido; mis huesos se dejan ver a través de mi piel.
Mwen tounen zo ak po tèlman m'ap plenn.
6 Soy como un búho del desierto, como una pequeña lechuza entre las ruinas.
Mwen sanble yon tako savann, mwen tankou frize ki rete nan vye kay kraze.
7 No puedo conciliar el sueño. Soy como un pájaro solitario en la azotea.
Mwen pa ka dòmi, mwen tankou yon zwezo ki pou kont li sou yon do kay.
8 Mis enemigos se mofan de mí. Se burlan y maldicen en mi nombre.
Tout lajounen lènmi m' yo ap joure m'. Moun k'ap pase m' nan rizib yo pran non m' sèvi jouman.
9 Las cenizas son mi comida; mis lágrimas gotean encima de mi bebida,
Se sann dife ki tout manje m'. Dlo nan je m' fè yon sèl ak dlo m'ap bwè.
10 Por tu hostilidad y tu enojo, me recogiste y me volviste arrojar bien lejos.
Ou sitèlman ankòlè, ou sitèlman fache, ou pran m', ou voye m' jete byen lwen.
11 Mi vida se desvanece lentamente como sombras nocturnas, me estoy marchitando como la grama.
Kò m' ap tchoule tankou solèy k'ap kouche. M'ap cheche tankou zèb.
12 Pero tú, Señor, reinarás para siempre, tu gloria perdurará por todas las generaciones.
Men ou menm, Seyè, w'ap gouvènen pou tout tan. Pitit an pitit y'ap chonje non ou!
13 Te levantarás y tendrás piedad de Jerusalén, porque es tiempo de que seas gentil con la ciudad, el tiempo ha llegado.
W'a leve, w'a gen pitye pou lavil Siyon an, paske li lè pou ou gen pitye pou li. Jou a rive.
14 Porque las personas que te siguen aman sus piedras; ¡valoran incluso su polvo!
Moun k'ap sèvi ou yo renmen lavil Siyon an. Kè yo fè yo mal pou yo wè jan l'ap fini.
15 Entonces las naciones te temerán, Señor; todos los reyes de la tierra se postrarán ante tu presencia.
Lè sa a, moun lòt nasyon yo va gen krentif pou Seyè a, tout wa ki sou latè va pè bèl pouvwa li.
16 Porque el Señor reconstruirá Jerusalén; y aparecerá con gloria.
Seyè a va rebati lavil Siyon, l'a fè wè jan li gen pouvwa.
17 Atenderá las oraciones de los desamparados; no ignorará sus pedidos.
L'a pran ka moun ki san sekou yo lè y'a lapriyè, wi, li p'ap meprize lapriyè yo.
18 Que esto sea recordado por las generaciones futuras, para que las personas que aún no han nacido alaben al Señor:
Se pou yo ekri sa pou timoun k'ap vini yo ka konnen l', pou timoun ki poko fèt yo ka fè lwanj li.
19 Porque él mira desde los cielos, desde lo más alto de su lugar santo; él observa a la tierra desde su trono,
Seyè a rete anwo nan kay ki apa pou li a, li gade anba, li rete anwo nan syèl la, l'ap gade sou latè,
20 para responder a los lamentos de los prisioneros, para liberar a los hijos de la muerte.
pou l' tande jan prizonye yo ap plenn, pou l' delivre moun yo kondannen amò yo.
21 Y como resultadoj la maravillosa naturaleza del Señor será alabada en Jerusalén con alabanzas,
Konsa, moun va nonmen non Seyè a nan tout lavil Siyon an. Y'a fè lwanj li nan lavil Jerizalèm,
22 cuando las personas de todos los reinos se reúnan para adorar al Señor.
lè tout nasyon yo ak tout gouvènman ki sou latè yo va sanble pou sèvi Seyè a.
23 Pero, en cuanto a mí, él me quitó la salud cuando era joven, acortando mi vida.
Mwen te jenn gason toujou lè Seyè a kraze kouraj mwen: li koupe sou lavi m'.
24 Clamé al Señor, “Mi Dios, ¡No me arrebates mi vida mientras aún soy joven! Tú eres el único que vive para siempre.
Mwen di: Bondye mwen, ou menm k'ap viv pou tout tan, pa pran m' koulye a. Mwen jenn gason toujou.
25 Hace mucho tiempo creaste la tierra; hiciste los cielos.
Se ou menm, Seyè, ki te kreye latè nan tan lontan. Se avèk men ou ou te fè syèl la.
26 Y ellos llegarán a su fin, pero tú no. Todos ellos se desgastarán como la ropa, y tú los cambiarás y los tirarás.
Yo gen pou yo disparèt, men ou menm w'ap toujou la. Yo gen pou yo vin vye tankou rad. W'ap chanje yo tankou yo chanje rad, w'a mete yo sou kote.
27 Pero tú eres el único que vive para siempre; tus años nunca llegarán a un fin.
Men ou menm, ou p'ap janm chanje, ou p'ap janm mouri.
28 Nuestros hijos vivirán contigo, y los hijos de nuestros hijos crecerán en tu presencia”.
Pitit sèvitè ou yo va rete nan peyi a san danje. Pitit pitit yo va toujou viv devan je ou.