< Proverbios 31 >

1 Estas son las palabras del Rey Lemuel, un oráculo, enseñado por su madre.
Ko nga kupu a Kingi Remuera; ko te poropititanga i whakaakona ai ia e tona whaea.
2 ¿Qué podré enseñarte, hijo mío? Mi hijo a quien parí; el hijo que nació como respuesta a mis votos.
He aha, e taku tama? He aha, e te tama a toku kopu? A he aha, e te tama a aku kupu taurangi?
3 No desperdicies tu fuerza durmiendo con mujeres; con esas que hacen caer a los reyes.
Kaua e hoatu tou kaha ki nga wahine, ou ara hoki ki te mea whakangaro o nga kingi.
4 Lemuel, no es digno de los reyes beber vino, ni de los gobernantes beber alcohol.
Ehara ma nga kingi, e Remuera, ehara ma nga kingi te inu waina; ehara hoki ma nga rangatira te mea, Kei hea he wai kaha?
5 Porque si beben, olvidarán la ley, y pervertirán los derechos de los que sufren.
Kei inu ratou, a ka wareware ki te ture, a ka whakapeau ke i te whakawa o te tangata e tukinotia ana.
6 Dale alcohol a los que están muriendo, y vino a los que están sufriendo angustia.
Hoatu he wai kaha ma te tangata e tata ana te marere, he waina hoki ki nga wairua pouri:
7 Déjalos que beban para que olviden su pobreza, y para que no recuerden más sus problemas.
Tukua ia kia inu, kia wareware ai ki tona rawakore, a kore ake he mahara ki ona mate.
8 Habla en favor de los que no tienen voz, y lucha por los derechos de los marginados de la sociedad.
Kia puaki tou mangai mo te wahangu, i te whakawakanga o te hunga katoa kua waiho mo te mate.
9 Habla sin temor y juzga con honestidad, defiende a los pobres y desposeídos.
Kia puaki tou mangai, whakaritea te whakawa i runga i te tika, tohea te tohe a te ware, a te rawakore.
10 ¿Quién podrá encontrar a una mujer fuerte y capaz? ¡Una mujer así es más valiosa que muchas joyas!
Ko wai e kite i te wahine e u ana tona pai? Ko tona utu hoki kei runga noa atu i to nga rupi.
11 Su esposo tiene plena confianza en ella, y a su lado este hombre nunca empobrecerá.
Ka whakapono te ngakau o tana tane ki a ia, a kahore ona hapanga i te taonga.
12 Durante toda su vida, esta mujer le trae el bien y nunca el mal.
He pai tana e mea ai ki a ia, kahore hoki he kino, i nga ra katoa e ora ai ia.
13 Ella consigue la lana y el lino, y con vehemencia elabora prendas de vestir con sus propias manos.
E kimi ana ia i te huruhuru hipi, i te muka, a ka ngakau nui te mahi a ona ringa.
14 Así como la embarcación de un comerciante, ella trae desde lejos la comida.
Ko tona rite kei nga kaipuke o nga kaihokohoko; e mauria mai ana e ia tana kai i tawhiti.
15 Se levanta antes del amanecer para preparar el desayuno para su familia, y para preparar el trabajo de sus siervas.
E maranga ana hoki ia i te mea e po tonu ana, a hoatu ana e ia he kai ma tona whare, he mahi hoki e rite ana ma ana kotiro.
16 Ella mira el campo y decide comprarlo. Con su propio salario decide comprar una viña.
E whakaaroaro ana ia ki tetahi mara, a ka hokona e ia: whakatokia ana e ia he mara waina, he hua na ona ringa.
17 Está siempre dispuesta y lista, y trabaja arduamente con sus fuertes brazos.
E whitiki ana ia i tona hope ki te kaha, e mea ana i ona takakau kia pakari.
18 Ella reconoce el gran valor de lo que hace. Se mantiene ocupada y su lámpara se apaga tarde, por la noche.
Ka kite ia he pai tana i hokohoko ai: e kore tana rama e mate i te po.
19 Hila las fibras y las teje, convirtiéndolas en telas.
Ka totoro atu ona ringa ki te mea takai miro, ka pupuri ona ringa ki te pou muka.
20 Es generosa y da a los necesitados.
Ka wherahia tona ringa ki te ware; ae ra, ka totoro atu ona ringa ki te rawakore.
21 No se preocupa si cae nieve, porque su familia tiene abrigo tibio.
E kore ia e wehi i te hukarere mo tona whare; no te mea kua kakahuria tona whare katoa ki te ngangana.
22 Ella se hace abrigos, y se viste con lino fino y ropa de color púrpura.
Oti ake i a ia te whatuwhatu he whariki mona; he rinena pai, he papura ona kakahu.
23 Su esposo es respetado en el concilio a las puertas de la ciudad, donde se sienta con los ancianos.
E mohiotia ana tana tane i nga kuwaha, ina noho tahi ia ki nga kaumatua o te whenua.
24 Ella elabora ropas de lino para vender, y es la proveedora de cinturones para los comerciantes.
E hanga ana e ia he rinena pai, a hokona atu ana; e hoatu ana e ia he whitiki ki nga kaihoko.
25 Ella se viste de fuerza y dignidad, y mira el futuro con alegría.
He kaha, he honore ona kakahu; a e kata ana ia ki nga ra o muri atu.
26 Ella habla con sabiduría, y es bondadosa al dar instrucciones.
He nui ona whakaaro ina puaki tona mangai; kei tona arero te ture o te atawhai.
27 Ella se encarga de las necesidades de su familia, y nunca está desocupada.
Ka ata tirohia e ia nga ara o tona whare, e kore ano ia e kai i te taro o te mangere.
28 Sus hijos se apresuran a bendecirla. Su esposo la alaba, diciendo:
Ka whakatika ana tamariki, a he kupu manaaki ta ratou mona; Tana tane hoki, ka whakamoemiti ano ia ki a ia, ka mea:
29 “Muchas mujeres hacen grandes cosas, ¡pero tú eres mejor que todas ellas!”
He tokomaha nga tamahine i u te pai o ta ratou mahi, otiia hira ake tau i a ratou katoa.
30 El encanto es engañoso, y la belleza se desvanece; pero la mujer que honra al Señor merece ser alabada.
He mea teka noa te manako, he mea horihori te ataahua: tena ko te wahine e wehi ana i a Ihowa, ko ia e whakamoemititia.
31 Dale el reconocimiento que se merece; alábala públicamente por lo que ha hecho.
Hoatu ki a ia o nga hua o ona ringa; a ma ana mahi ia e whakamoemiti i nga kuwaha.

< Proverbios 31 >