< Proverbios 15 >

1 Una respuesta amable evitará la ira, pero las palabras hirientes aumentarán el enojo.
Responsio mollis frangit iram: sermo durus suscitat furorem.
2 Las palabras de los sabios despertarán interés por el conocimiento; pero los necios hablarán sin sentido.
Lingua sapientium ornat scientiam: os fatuorum ebullit stultitiam.
3 El Señor lo ve todo, y observa el bien y el mal.
In omni loco oculi Domini contemplantur bonos et malos.
4 Las palabras amables son Fuente de vida, pero el decir mentiras causa gran daño.
Lingua placabilis, lignum vitæ: quæ autem immoderata est, conteret spiritum.
5 Solo un necio aborrece la instrucción de su padre; pero el prudente acepta la corrección.
Stultus irridet disciplinam patris sui: qui autem custodit increpationes, astutior fiet. In abundanti iustitia virtus maxima est: cogitationes autem impiorum eradicabuntur.
6 Hay abundante tesoro donde en la vivienda de los justos; pero el salario de los malvados es causa de tribulación.
Domus iusti plurima fortitudo: et in fructibus impii conturbatio.
7 Los sabios comparten su conocimiento, pero los necios no piensan de esta mima manera.
Labia sapientium disseminabunt scientiam: cor stultorum dissimile erit.
8 El Señor aborrece el sacrificio de los malvados, pero le complacen las oraciones de los justos.
Victimæ impiorum abominabiles Domino: vota iustorum placabilia:
9 El Señor odia el camino del malvado, pero ama a los que actúan con rectitud.
Abominatio est Domino via impii: qui sequitur iustitiam, diligitur ab eo.
10 Si abandonas el camino del bien, recibirás disciplina. Todo el que aborrece la corrección morirá.
Doctrina mala deserenti viam vitæ: qui increpationes odit, morietur.
11 Los muertos no tienen secretos que el Señor no sepa. ¡Cuanto más conoce nuestros pensamientos! (Sheol h7585)
Infernus, et perditio coram Domino: quanto magis corda filiorum hominum? (Sheol h7585)
12 Los burladores no aprecian la corrección, por lo tanto no van donde los sabios para pedir consejo.
Non amat pestilens eum, qui se corripit: nec ad sapientes graditur.
13 Si estas feliz por dentro, tu rostro lucirá alegre; pero si estas triste, lucirás derrotado.
Cor gaudens exhilarat faciem: in mœrore animi deiicitur spiritus.
14 Una mente inteligente busca el conocimiento; pero los necios se alimentan de estupidez.
Cor sapientis quærit doctrinam: et os stultorum pascitur imperitia.
15 La vida de los pobres es dura, pero si permaneces alegre, la vida es una fiesta sin final.
Omnes dies pauperis, mali: secura mens quasi iuge convivium.
16 Es mejor respetar al Señor y tener poco, que tener abundancia de dinero y además los problemas que le acompañan.
Melius est parum cum timore Domini, quam thesauri magni et insatiabiles.
17 Mejor una cena de vegetales donde hay amor, que comer carne con odio.
Melius est vocari ad olera cum charitate: quam ad vitulum saginatum cum odio.
18 Los irascibles provocan los problemas, pero los que tardan en enojarse ayudan a sosegar los conflictos.
Vir iracundus provocat rixas: qui patiens est, mitigat suscitatas.
19 El camino de los perezosos está lleno de espinas, pero el camino de los justos es una autopista abierta.
Iter pigrorum quasi sepes spinarum: via iustorum absque offendiculo.
20 Un hijo sabio trae alegría a su padre; pero un hombre necio aborrece a su madre.
Filius sapiens lætificat patrem: et stultus homo despicit matrem suam.
21 La necedad alegra a los tontos, pero los prudentes hacen lo recto.
Stultitia gaudium stulto: et vir prudens dirigit gressus suos.
22 Los planes se caen sin el buen consejo, pero hay éxito donde hay muchos consejeros.
Dissipantur cogitationes ubi non est consilium: ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.
23 Una buena respuesta trae alegría a sus oyentes. ¡Cuán bueno es oír la palabra acertada en el momento correcto!
Lætatur homo in sententia oris sui: et sermo opportunus est optimus.
24 El camino de la vida para los justos va hacia arriba, para que pueden evitar caer en la tumba que esta debajo. (Sheol h7585)
Semita vitæ super eruditum, ut declinet de inferno novissimo. (Sheol h7585)
25 El Señor derriba la casa de los orgullosos, pero protege los límites de la casa de la viuda.
Domum superborum demolietur Dominus: et firmos faciet terminos viduæ.
26 El Señor odia los pensamientos de los malvados, pero honra las palabras de los puros.
Abominatio Domini cogitationes malæ: et purus sermo pulcherrimus firmabitur ab eo.
27 Los que codician las ganancias ilícitas acarrean problemas para sus familias. Pero los que aborrecen el soborno, vivirán.
Conturbat domum suam qui sectatur avaritiam: qui autem odit munera, vivet. Per misericordiam et fidem purgantur peccata: per timorem autem Domini declinat omnis a malo.
28 Los justos piensan en la mejor forma de responder a una pregunta, pero los tontos hablan con maldad.
Mens iusti meditatur obedientiam: os impiorum redundat malis.
29 El Señor guarda distancia con los malvados, pero escucha las oraciones de los justos.
Longe est Dominus ab impiis: et orationes iustorum exaudiet.
30 Los ojos brillantes producen alegría, y las buenas noticias mejoran el ánimo.
Lux oculorum lætificat animam: fama bona impinguat ossa.
31 Si atiendes el buen consejo serás uno más entre los sabios.
Auris, quæ audit increpationes vitæ, in medio sapientium commorabitur.
32 Si ignoras la instrucción, te aborreces a ti mismo; pero si escuchas la corrección, obtendrás entendimiento.
Qui abiicit disciplinam, despicit animam suam: qui autem acquiescit increpationibus, possessor est cordis.
33 El respeto por el Señor enseña sabiduría; la humildad viene antes de la honra.
Timor Domini, disciplina sapientiæ: et gloriam præcedit humilitas.

< Proverbios 15 >