< Números 9 >
1 El Señor le habló a Moisés en el desierto del Sinaí en el primer mes, dos años después de que Israel dejara Egipto. Le dijo:
Israelte chu Egypt a patna ahung kichon doh jou kum khat ahung lhing chun Sinai lhang a gamthip lah a chun Pakaiyin Mose kom a ahin seiyin,
2 “Los israelitas deben celebrar la Pascua en el momento designado.
Kalchuh kut kiman na ding phat kitepna a hi aman ding uvin Israel mite chu seipeh tan,
3 La observarán a la hora requerida, en la tarde después de la puesta del sol del día catorce de este mes, y lo harán de acuerdo con sus reglas y normas”.
hichu lha masa pen nisom le nili lhina a khojin chip chep phat hiding ahi. Hiche kipathanop kibol ding dan thupeh ho leh dan umho phate a najui sah ding ahi.
4 Moisés hizo un llamado a los israelitas para que observaran la Pascua.
Mosen jong mipi henga kalchuh kut kipa golnop abol ding uvin aseipeh tan ahi,
5 Así que celebraron la Pascua en el desierto del Sinaí, comenzando por la tarde después de la puesta del sol del día catorce del primer mes. Los israelitas siguieron todas las instrucciones que el Señor había dado a Moisés.
ajeh chu Sinai lhang gamthip lah a nisomle nili ahung lhin a khovah chip chep in ahinphah den un ahitai. Pathen in Mose thu apeh bang bang chun amahon jong kipagolnop chu aboltauvin ahi.
6 Sin embargo, había algunos hombres que eran impuros porque habían estado en contacto con un cadáver, por lo que no podían celebrar la Pascua ese día. Fueron a ver a Moisés y Aarón el mismo día
Ahinlah ama ho lah a mi phabep chun mithi long ana thamkhah jeh un, chonna ngai bang in akisuboh a ahitauvin, hiche nikho a Kalchuh kut kipa golnop a chun alha thei tapouve. Hiche nikho chun Mose leh Aaron kom a ahung un
7 y le explicaron a Moisés: “Somos inmundos por causa de un cadáver, ¿pero por qué eso significa que no podemos dar nuestra ofrenda al Señor con los demás israelitas en el momento oportuno?”
“keihon mithi long ka tham khah tah jeh un, chonna ngai banga atheng louva ka hi tauve. Hijong leh Israel mipin asem leng a keihon jong Pathen ang a maicham kasem mo diu ham?” ahungtiuvin ahi.
8 “Quédense aquí mientras averiguo cuáles son las instrucciones del Señor respecto a ustedes”, respondió Moisés.
Mose chun a donbut, “Nangho ding a Pathen a kon a hilchahna kamu kah khongai un” ati.
9 Entonces el Señor le dijo a Moisés:
Pakaiyin Mose ahin donbutna chu hiche hi ahi.
10 “Dile a los israelitas: ‘Si tú o tus descendientes están sucios por causa de un cadáver, o están viajando, aún pueden celebrar la Pascua del Señor.
“Hiche hilchahna ho hi Israel mipite seipeh in: Tukhang hihen lang khang hunglhung ding ho hijongleh chonna ngai bang a akisuhboh kha hihen, kholgam a chedoh ho hijongleh Kalchuh kut kipa golnop a pangthei ding u ahi.
11 La observarán por la tarde, después de la puesta del sol, en el día catorce del segundo mes. Comerán el cordero con el pan sin levadura y las hierbas amargas.
Kalchuhkut kipa golnop kichai lhakhat lhin teng kalchuh kut maicham thilto abol ding u ahi, hichu lhani lhinna a nisom le nili lhinna khojin chip chep phat hiding ahi. Hicheteng chuleh Kalchuh kut kelngoi sa chu anche kha le cholsolou changlhah toh aneh tha dingu ahi.
12 No deben dejar nada de él hasta la mañana siguiente y no deben romper ninguno de sus huesos. Deberán observar la Pascua de acuerdo con todas las normas.
Amahon kelngoi chu jingkah khovah geija akoi thei lou ding u, chuleh hiche agu jong asuh boh thei lou dingu ahiye. Kalchuh kut kiman na chungchang a dan umho hi ajui cheh ding u ahi.
13 “Sin embargo, cualquiera que esté ceremonialmente limpio y no viaje lejos y que no observe la Pascua debe ser expulsado de su pueblo, porque no presentó la ofrenda del Señor en el momento apropiado. Ellos serán responsables de las consecuencias de su pecado.
“Ahin Israelmi hiya chon na ngai a aboh jong hilou, kholche a jin doh jong hilou, ahivang a Kalchuh kut nahsah lou miho chu Israel nampi akonna kah lhah’a umding ahi. Pathen maicham jong aphat tah ahin todoh lou leh achonsetna jal a themmo chang a um ding ahiuve.
14 Cualquier extranjero que viva entre ustedes y que quiera observar la Pascua del Señor puede hacerlo siguiendo las normas y preceptos de la Pascua. Las mismas reglas se aplican a los extranjeros como a ustedes’”.
Nangho lah a nam dangmi Kalchuh kut golnop a jaonom aumleh, nit ding leh jui ding a kipe jouse hi anit ngaiyin, hiche dan hin Israel nam chilhah a kon hihenlang, gamdang chilhah a kon a koi hijongle akan soh kei ding ahi.
15 La nube cubrió la Tienda del Testimonio (el Tabernáculo) el día en que fue erigida, y se vio como fuego sobre ella desde la noche hasta la mañana.
Houbuh ahin phudoh nikho uchun, meilom in Houbuh chu atom tan ahi. Houbuh chung nga meilom nilhah apat jingkah geiya umchu meikong lomtoh abang jeng in ahi.
16 Siempre era así. La nube cubría el Tabernáculo durante el día y por la noche parecía fuego.
Hiche meilom houbuh chung a um, jan tengle meikong alom a hung kilah ji tobang chun aum jing tan ahi.
17 Cuando la nube se levantaba sobre la Tienda, los israelitas marchaban, y cuando la nube se detenía, los israelitas acampaban allí.
Houbuh chunga meilom chu akihohdal ji teng, Israel mipiten hiche amaicham ponbuh chu aphet lhah jiuvin meibol lom chu ajui ji uvin ahi. Chuleh hiche meilom akingah ngah na a chun Israel mipi ten ngahmun akisemkit jiuvin ahi.
18 Los israelitas se movían cuando el Señor les decía, y levantaban el campamento cuando el Señor les decía. Mientras la nube permanecía sobre el Tabernáculo, ellos permanecían acampados allí.
Hitichun che ding a Pathen thupeh amu dung juiyin lam ajot un, ngahmun asa jiuvin ahi. chuleh houbuh chung a meilom aum chan chun ngahmun dalhalouvin aum jiuvin ahi.
19 Aunque la nube no se moviera durante mucho tiempo, los israelitas hicieron lo que el Señor les decía y no seguían adelante.
Hiche meilom chu Houbuh chung nga nisot tah aum ji teng Israel techu akichol jiuvin Pathen Houna dinga atoh ding umho chu atong jiuvin ahi.
20 A veces la nube sólo permanecía sobre el Tabernáculo durante unos pocos días. Como siempre, siguieron la orden del Señor de acampar o seguir adelante.
Phatkhat khat teng Pathen thupeh dungjui in meilom chu Houbuh chung nga ni chom chacha bou akingaji in, amaho jong ni chomcha bou akichol jiuve. Chuteng Pathen thupeh dung in ngahmun chu aphet lha uvin ache jomkit jitauvin ahi.
21 A veces la nube sólo se quedaba durante la noche, así que cuando se levantaban por la mañana seguían avanzando. Cada vez que la nube se levantaba, de día o de noche, se marchaban.
Phat chomkhat kit teng Meilom chu jankhovah in aum in Jingkah teng akichon doh jin ahi. Ahinlah sun hihen jan hita jong leh hiche meilom chu ahung ki hohdoh teng ngahmun chu aphetlha jiuvin ache jom jingji un ahi.
22 Si la nube se quedaba en un lugar durante dos días, o un mes, o más tiempo, los israelitas se quedaban donde estaban y no se iban mientras la nube permaneciera sobre el Tabernáculo. Sin embargo, una vez que se levantaba, se iban.
Houbuh maicham chunga meilom chu ni ni umhen, lhakhat umhen, ahilouleh kumkhat umjong leh, Israel mipite chu ngahmun na chun aki chol jing jiuvin apotdoh jipouvin ahi. Amavang Meilom chu Houbuh chunga ahung kihoh dal teng ngahmun chu aphet un achejom kit jitauvin ahi.
23 Acampaban cuando el Señor les decía, y se iban cuando él les decía. Ellos seguían las instrucciones del Señor le daba a Moisés.
Hitichun Pakai thupeh bangtah in akichol un, akalsong jing un ahi, chule Pathen in Mose a kon a athupeh jouse chu abolkim soh jing un ahi.