< San Mateo 8 >

1 Grandes multitudes siguieron a Jesús cuando bajó de la montaña.
Hagi Jisasi'ma agonaregati'ma eramige'za, tusi'a vea krerfamo'za amage vu'naze.
2 Un leproso se acercó a él, y se arrodilló, adorándolo, y le dijo: “Señor, si quieres, por favor sáname”.
Mago fugo namure'nea ne'mo'a, avuga rena emereno amanage hu'ne, Ramoka Kagrama naza huku'ma nehanunka, Kagra amane nazeri avusese hugahane.
3 Jesús se extendió hacia él y lo tocó con su mano. “Quiero”, le dijo. “Queda sano”. Inmediatamente este hombre fue sanado de su lepra.
Higeno Jisasi'a azana antegantuteno ana ne'mofo avufare avako nehuno, anage hu'ne, Nagrima navesiana, fugo namunka'amo'a amane hugahie. Higeno ame huno ana fugo namumo'a afe higeno, avusese hu'ne.
4 “Asegúrate de no contárselo a nadie”, le dijo Jesús. “Ve y preséntate ante el sacerdote y da la ofrenda que Moisés ordenó, como evidencia pública”.
Jisasi'a ana nera asami'ne, Kagra kva hunka, ama zankura mago'mofona osamitfa huo. Hagi pristi nete vunka, kavufa ome averinka ofa erinka vunka, Mosesema hu'nea kante antenka zamagrite eri ama huo.
5 Cuando Jesús entró a Capernaúm, un centurión se le acercó, suplicándole su ayuda,
Jisasi'ma Kapeniumu kumate uhanatigeno'a, 100'a sondia vahe'mokizmi kva ne'mo (sensurien), Agrite eno aza hinogu antahige'ne.
6 “Señor, mi siervo está en casa, acostado y sin poder moverse. Está sufriendo una terrible agonía”.
Agra anage hu'ne, Ranimoka eri'za ne'ni'a avufgamo'a frigeno, tusi'a atazampi nonte maseno mani'ne.
7 “Iré y lo sanaré”, respondió Jesús.
Higeno Knareki'na vu'na ome eri so'e huntegahue.
8 El centurión respondió: “Señor, no merezco una visita a mi casa. Solo di la palabra y mi siervo quedará sano.
Hianagi ana sondia kva ne'mo'a kenona'a anage hu'ne, Ramoka, nagra knarera osu'noankinka, eno hanugenka nagri nompina omegahane. Hanki amane ke'age nehugeno, eri'za ne'nia knare hunteno.
9 Porque yo mismo estoy bajo la autoridad de mis superiores, y a la vez yo también tengo soldados bajo mi mando. Yo le ordeno a uno: ‘¡Ve!’ y él va. Mando a otro: ‘¡Ven!’ y él viene. Digo a mi siervo: ‘¡Haz esto!’ y él lo hace”.
Na'ankure nagranena mago kva vahe'mofo hinkanaga mani'nogeno, sondia vahe'mo'zanena nagri hinkanaga mani'nazage'na, mago'mofonku hu'na vuo hugeno, agra nevie. Mago'mofonku eno hugeno agra ne-e. Hagi nagrani'a kazokzo eri'za neku, amana huo hugeno, agra anazana nehie.
10 Cuando Jesús escuchó lo que este hombre dijo, se quedó asombrado. Entonces le dijo a los que le seguían: “En verdad les digo que no he encontrado este tipo de confianza en ninguna parte de Israel.
Hagi Jisasi'a ana ke nentahino'a, tusi antri nehuno, amage'ma vu'naza nagara anage huno zamasmi'ne, Nagra tamage huna neramasamue, mago nera Israeli vahepina amanahu hanave amentintine nera, Nagra onketfa hu'noe.
11 Les digo que muchos vendrán del este y del oeste, y se sentarán con Abraham e Isaac en el reino de los cielos.
Amanage hu'na neramasamue, hakare'a veamo'za zage nehanatia kazigati'ene zage fre kazigati'ene eri hantage'za Abraha'ene Aisaki'ene Jekopu'ene monafina muse nehu'za, ne'za nene'za manigahaze.
12 Pero los herederos del reino serán lanzados a la oscuridad absoluta, donde habrá lamento y crujir de dientes”.
Hu'neanagi rama'a zamagri kumarema huno'ma huzmante'nea Israeli vahe'mo'za tusi'a kumazu hanimpi megi'a zamatresage'za, anantega manine'za zavira nete'za, zamavera aninkreki hugahaze.
13 Entonces Jesús le dijo al centurión, “Ve a casa. Lo que pediste ya fue hecho, como creíste que pasaría”. Y el siervo fue sanado inmediatamente.
Anante Jisasi'a 100'a sondia vahete kva nera anage huno asami'ne, Kagrama kamentinti hanku kagrira kaza hugahianki amne vuo, huno humanentegeno'a, ana kna fatgore eri'za ne'amofona kri'amo'a atrente'ne.
14 Cuando Jesús llegó a la casa de Pedro, vio que la suegra de Pedro estaba enferma en cama y tenía una fiebre muy alta.
Pita nompi Jisasi'ma umarerino ome keana, nenemo ara avufa amuho amaho kri erino mase'negeno omege'ne.
15 Entonces Jesús tocó su mano y se le quitó la fiebre. Ella se levantó y comenzó a prepararle comida a Jesús.
Ana huteno ana a'mofo azante ome avako higeno, avufa amuho zamo'a atrentegeno, otino neza tro huno zami'ne.
16 Cuando llegó la noche, trajeron ante Jesús a un hombre endemoniado. Con solo una orden, Jesús hizo que los espíritus salieran de él, y sanó a todos los que estaban enfermos.
Kinagama segeno'a, hakare havi avamutami zamagu'a fre'nea vahe zaga zamare'za Agrite e'naze. Agra ana havi avamura kereti ahenati netreno, maka krima eri'naza vahera zamazeri knamare'ne.
17 Esto cumplió lo que el profeta Isaías dijo: “Él sanó nuestras enfermedades y nos libertó de nuestras dolencias”.
Amana zana kasnampa ne'mo, Aisaia korapa hunte'nea kemofo avufa'a efore hu'ne. Agra kumitia e'nerino kritia eri atrerante'ne hu'ne. (Ais 53:4.)
18 Cuando Jesús vio las multitudes que lo rodeaban, dio instrucciones de que debían ir al otro lado del lago.
Anante Jisasi'ma kegeno tusi'a vahe'mo'za Agrira azeri kagigeno'a, Agra zamasmino timofo kantu kaziga viho huno amage'ma nentaza disaipoli nagara huzmante'ne.
19 Entonces uno de los maestros religiosos se acercó a él y le dijo: “Maestro, te seguiré adonde vayas”.
Anante magora kasegere ugagota hu'nea ne'mo Agrite eno amanage hu'ne, Rempi hurami nere, inantego vnanana, nagra kamage ante'na vugahue.
20 “Los zorros tienen guaridas y las aves silvestres tienen nidos, pero el Hijo del hombre no tiene dónde recostarse y descansar”, le dijo Jesús.
Higeno Jisasi'a amanage huno agrira asami'ne, Afi kramofona mopafi nemasea kerigama'a me'ne. Hare'za vanoma nehaza namaramimofona nozamia me'ne. Hianagi Vahe'mofo Mofavre'mofona asenima anteharege huno masesia zana omane'ne.
21 Otro discípulo le dijo a Jesús: “Señor, primero déjame ir y sepultar a mi padre”.
Jisasi amagema nentaza disaipol nagapinti mago zamimo anage hu'ne, Ramoka natrege'na pusazana nenfana ome asenteteno huno hu'ne.
22 “Sígueme. Deja que los muertos sepulten a sus propios muertos”, le respondió Jesús.
Hianagi Jisasi'a anage huno asami'ne, Nagri namage eme nentenka, atrege'za fri kerfamo'za, zamagri'a fri kerfa asenteho.
23 Entonces Jesús subió a una barca y sus discípulos se fueron con él.
Jisasi'ma votifima marenerige'za, Agri amage'ma nentaza disaipol naga'mo'za avaririza vu'naze.
24 De repente, sopló una fuerte tormenta, y las olas golpeaban fuertemente contra la barca, pero Jesús seguía durmiendo.
Nevazageno tusi'a zaho komo ana tirupinti agafa huteno, ana timo'a eri kranto kranto huno votia refite'za hu'ne. Jisasi'a masenegeno anara hu'ne.
25 Los discípulos se acercaron a él y lo despertaron gritándole: “¡Sálvanos, Señor! ¡Vamos a hundirnos!”
Hige'za amagema nentaza disaipoli naga'mo'za, Agrite eza eme azeri oneti'za anage hu'naze, taza huo Ramoka, Hago tagra friza nehune.
26 “¿Por qué tienen tanto miedo? ¿Por qué tienen tan poca confianza?” les preguntó Jesús. Entonces se levantó y ordenó a los vientos y las olas que se detuvieran. Y todo quedó completamente en calma.
Hianagi zamagrikura anage hu'ne, Nahigetma korera nehaze, onensa tamentintine nagara? Nehuno Agra anante otino hanave ke huno ana zaho ene, tinena rurava huo higeno, kranto krantoma nehiretira, arane'ne.
27 Los discípulos estaban asombrados y decían: “¿Quién es este? ¿Incluso los vientos y las olas le obedecen?”
Hige'za ana disaipol naga'mo'za tusi zamagogogu nehu'za, zahomo'ene, timo'ene ke'a erizafa nehianki, ama inankna vahere? hu'naze.
28 Cuando llegaron al otro lado, a la región de los gadarenos, dos hombres endemoniados salieron del cementerio para encontrarse con Jesús. Estos hombres eran tan peligrosos que nadie se atrevía a pasar por ese camino.
Jisasi'ma timofo kantu kaziga Gadara uhanatigeno'a, hankaro'mo znagu'a fre'negeke matipi nemani'a netremoke, Jisasi'ene tutagiha hu'na'e. Zanagra tusi hamponatikeno vahe'mo'za koro hu'za ana kantera novazane.
29 Y ellos gritaban: “¿Qué tienes que ver con nosotros, Hijo de Dios? ¿Has venido a torturarnos antes de tiempo?”
Zanagra tusi kezatike, Anumzamofo Mofavre'moka, nago'azana huorantenka tataro. Kagrama amafima e'nanana tagri tazeri haviza hunaku e'nano, knama osu'nefina?
30 A lo lejos, había un gran hato de cerdos comiendo.
Hagi mago'a ogantu'agna rama'a afu zagamo'za ne'za nene'za mani'naze.
31 Los demonios le suplicaron a Jesús: “Si vas a sacarnos de aquí, envíanos a ese hato de cerdos”.
Anante ana hankaromo'za anage hu'za antahige'naze, Tagri'ma tahe natitresunka, hurantegeta antu afu'zagafi uframneno.
32 “¡Vayan!” les dijo Jesús. Los demonios salieron de los dos hombres y huyeron hacia el hato de cerdos. Todo el hato de cerdos corrió, descendiendo por una pendiente, hasta que cayeron al mar y se ahogaron.
Hazageno Jisasi'a anage hu'ne, Viho! Hige'za atiramiza afu'zagafi ufrageno, ana afu'zagamo'za zamagage zamagage hu'za zaveniteti tirupi tkaure'za ti nakri'naze.
33 Los que cuidaban el rebaño de cerdos, salieron corriendo. Entonces se fueron hacia la ciudad y le contaron a la gente que estaba allí todo lo que había sucedido y lo que había ocurrido con los dos hombres endemoniados.
Unefrizage'za afu' kva vahe'mo'za zamaga re'za vu'za kumate uhanati'za, anama hu'naza zamofo naneke vea' ome nezamasami'za ana netremokizni zanagu'afinti'ma hankro'mo'za atirami'zama afu'mofo agu'afi ufre'zama fri'naza naneke zamasmi'naze.
34 Y toda la ciudad salió para encontrarse con Jesús. Cuando lo encontraron, le suplicaron que abandonara su ciudad.
Anante ana kumapinti vahe krerfamo'za eri hantge'za Jisasinte e'za, emema nege'za, Ama tagri kazigatira ko atrenka vuo, hu'za hunte'naze.

< San Mateo 8 >