< Marcos 8 >
1 En esos días se reunió otra gran multitud y de nuevo no tenían nada para comer. Entonces Jesús reunió a los discípulos y les dijo:
Ce khawnghi awh thlang khawzah cun law bai unawh ai kawi ikawawm ama mi taak awh bubatkhqi ce khy khqi nawh, a mi venawh,
2 “Siento gran pesar por ellos, pues ya han estado aquí conmigo por tres días y no tienen nada que comer.
“Vawhkaw thlang kqengkhqi ve khaw thum voei ni venawh awm hawh unawh, buh ai hly ikawiawm am ta usaw qeen khqi hy nyng;
3 Si los despido sin comer, se desmayarán en el camino. Y algunos han venido desde muy lejos”.
buh hyh na imna a ming voei awhtaw lamna nawk kawm uh, thlang vang khqoet taw khawk hla nakawng a mik lawna awm bai nawh,” tinak khqi hy.
4 “¿Dónde podría alguien encontrar suficiente pan para alimentarlos aquí, en este desierto?” respondieron sus discípulos.
A hubatkhqi ing, “Thlang ing vemyih kqawng lakna ami ai khoek buh ni huh thai kaw?” ti unawh amah awihlat uhy.
5 “¿Cuántos panes tienen?” preguntó Jesús. “Siete”, respondieron ellos.
Jesu ing, “Phaihpi izah nami taak?” tinawh doet khqi hy. A mingmih ing, “Cun khqih” tina uhy.
6 Entonces le pidió a la multitud que se sentara en el suelo. Luego tomó los siete panes y dio las gracias por él. Partió el pan y entregó los trozos de pan a sus discípulos para que los dieran a la multitud.
Cawh anih ing thlang kqengkhqi ce dek awh ngawih ham awi pek khqi hy. Phaihpi cun khqih ce lo nawh zeel awi ak kqawn coengawh thek nawh thlangkhqi venawh tei peek ahamna a hubatkhqi pekkhqi hy, a hubatkhqi ing thlang kqengkhqi ce tei pek khqi uhy.
7 También tenían un pescado, así que después de bendecirlo, dijo: “Tomen estos y compártanlos también”.
Nga a khoeh ca ami taak ce awm bai nawh, zeel awi ak kqawn coengawh, thlang kqeng a venawh tei aham a hubatkhqi venawh kqawn pehy.
8 Y comieron hasta que quedaron saciados, y luego recogieron siete canastas con lo que había sobrado.
Thlangkhqi ing ami ai awh phyi boeih uhy. Ami ai ngenkhqi ce a hubatkhqi ing vawh khqih na kawi uhy.
9 Había allí cuatro mil personas. Y después de despedirlos,
Cawhkaw buh ak aikhqi taw pa thak awm hqoeng thlang thawngli law uhy. Thlang kqeng ce a ceh sak coengawh,
10 Jesús subió a una barca con sus discípulos y se dirigió a la región de Dalmanuta.
a hubatkhqi mi lawng khuina lut unawh Dalmanutha khaw benna ce cet uhy.
11 Los fariseos llegaron y comenzaron a discutir con él, queriendo que les mostrara alguna señal milagrosa del cielo, tratando así de probarlo.
Farasikhqi law unawh Jesu ce awi doet uhy. Noek adak ham ngaih unawh khan ben nakaw hatnaak ce doet uhy.
12 Entonces Jesús suspiró profundamente y preguntó: “¿Por qué la gente quiere una señal? Les digo la verdad: No les daré una señal”.
Cehlai ak kawlung ing ak tlona hyi nawh a mingmih a venawh, “Kawtih vawhkaw cadilkhqi ing kawpoek kyi hatnaak ce ami sui hy voei? Awitak ka nik kqawn peek khqi, kawmih hatnaak awm peek na am awm kaw,” tinak khqi hy.
13 Entonces los dejó allí, subió a la barca, y volvió a cruzar el lago.
A mingmih ce cehta nawh lawng khuina a luh coengawh vang ben caqai na ce cet hy.
14 Pero los discípulos habían olvidado llevar pan. Lo único que tenían en la barca era un solo pan.
A hubatkhqi ing phaihpi khyn aham hilh uhy, phaihpi pynoet doeng ce lawng khuina ta uhy.
15 “¡Estén alerta y cuídense de la levadura de los fariseos y de Herodes!” les advirtió.
Jesu ing, “Ralriing lah uh, Farasikhqi ingkaw Herod a venawh ce nami cyih ta uh,” tinak khqi hy.
16 “Él lo dice porque no trajimos pan”, concluyeron ellos.
A mimah ingtaw, “Phaihpi amni taak a dawngawh ni,” tina poek uhy.
17 Pero Jesús sabía lo que ellos estaban diciendo y dijo: “¿Por qué están hablando acerca del pan que no trajeron? ¿Aún no están pensando ni están entendiendo? ¿Han cerrado sus mentes?
Cekkhqi ak awih kqawn ce Jesu ing za nawh doet khqi hy: “Ikaw hamna phaihpi am nami taak akawng ce namik kqawn? Tuh dy namik kawlung awh am na ming zasim bak bak nawh nu? Namik kawlung na mi tiing sak hyn nawh nu?
18 ¿Acaso no tienen ojos para ver y oídos para oír?
Mik ta loei unawh am na ming hu nawh nu? Haa ta loei unawh am na ming za nawh nu? Na mim hilh hawh nawh nu?
19 ¿No recuerdan que repartí cinco panes entre cinco mil personas? ¿Cuántas canastas sobrantes recogieron?” “Doce”, respondieron ellos
Thlang thongnga aham phaihpi cun nga kang tei awh, ak ngen vawh izah nu nami kawih ce? tinak khqi hy. Cekkhqi ing, “Vawh hqa hlaihih,” tina uhy.
20 “Y los siete panes que se repartieron entre cuatro mil. ¿Cuántas canastas sobrantes recogieron ustedes?” “Siete”, respondieron.
Thlang thongli aham phaihpi cun khqih kang tei awh, ak ngen vawh izah nu nami kawih ce? tinak khqi bai hy. Cekkhqi ing, “Vawh khqih,” tina uhy.
21 “¿Aún no entienden?” les preguntó.
A mingmih a venawh, “Am na ming zasim hlan bak bak nawh nu?” tinak khqi hy.
22 Entonces partieron hacia Betsaida, donde unas personas trajeron a un hombre ciego ante Jesús. Ellos le rogaban a Jesús que lo tocara y lo sanara.
Bethsaida khaw ce ami pha awh thlang vang ing mikhyp pynoet ce lawpyi unawh, anih ce bi aham Jesu a venawh qeennaak thoeh uhy.
23 Entonces Jesús tomó al hombre ciego por la mano y lo llevó fuera de la aldea. Luego escupió en los ojos del hombre y lo tocó con sus manos. Entonces Jesús le preguntó: “¿Puedes ver?”
Mikhyp ce tu nawh khawceng na ceh pyi hy. Amik awh cimtui sa pe nawh ak khan awh a kut tloeng pehy, cekcoengawh, “Nak hu thai hawh aw? tina hy.
24 El hombre miró a su alrededor, y dijo: “Puedo ver a la gente, pero lucen como árboles que caminan”.
Hang mang law nawh, “Thlangkhqi ce thingkhqi ak cet myihna hu nyng,” tina hy.
25 Entonces Jesús tocó una vez más los ojos del hombre, y pudo ver claramente. Había sido curado y su vista estaba clara.
Cekcoengawh ce ak thlang amik awh Jesu ing a kut tloeng pe tlaih bai hy. Cawh amik ce dai tlaih nawh ik-oeihkhqi ce ak caih pheng na hu hy.
26 Entonces Jesús envió al hombre a su casa, y le dijo: “No pases de regreso por la aldea”.
“Khawk khuina koeh cet moe,” tina nawh im na tyi hy.
27 Jesús y sus discípulos se marcharon para ir a las aldeas de Cesarea de Filipo. Y cuando iban de camino, le preguntó a sus discípulos: “¿Quién dice la gente que soy?”
Kaiserea Philipi khaw ceng khaw cawikhqi awh Jesu ingkaw a hubatkhqi taw cet uhy. Cawh lam awh a mingmih ce doet khqi hy, “Kai ve thlangkhqi ing u nu ami ti?” tinak khqi hy.
28 “Algunos dicen que eres Juan el Bautista, otros dicen que eres Elías, y otros dicen que eres uno de los profetas”, respondieron ellos.
A mingmih ing, “Thlang vang ing Baptisma ak pekung Johan; thlang vang ing Elijah; thlang vang bai ingtaw tawngha pynoet oet ni ti uhy,” tina uhy.
29 “¿Pero quién dicen ustedes que soy yo?” les preguntó. “¡Tú eres el Mesías!” respondió Pedro.
“Nangmih ingtaw kai ve u nu nami ti?” tinak khqi hy. Cawh Piter ing, “Nang taw Khrih ni,” tina hy.
30 Jesús les advirtió acerca de no contarle a nadie sobre él.
Jesu ing amah akawng ce u venawh awm amak kqawn aham cekkhqi ce yn khqi hy.
31 Entonces comenzó a explicarles que el Hijo del hombre sufriría muchas cosas y sería rechazado por los ancianos, por los sumos sacerdotes, y por los maestros religiosos. Sería llevado a la muerte, pero tres días después se levantaría de nuevo.
Thlanghqing Capa ing khuikha hu kawmsaw, a hqamcakhqi, khawsoeih boeikhqi ingkaw anaa awi cawngpyikungkhqi ing hoet kawm uh, anih ce him kawm usaw am thum nyn awh tho tlaih kaw, tinawh cekkhqi ce cawngpyi hy.
32 Jesús les explicaba esto de manera muy clara. Pero Pedro lo llevó aparte y comenzó a amonestarlo por decir tales cosas.
Ve akawng ve ak caih caana kqawn pehy, cedawngawh Piter ing ak changna khy nawh kaa na hy.
33 Entonces Jesús se dio vuelta y mirando a sus discípulos, reprendió a Pedro. “Apártate de mí, Satanás”, dijo. “No estás pensando como Dios piensa, sino como piensan los humanos”.
Cehlai Jesu ing a hubatkhqi benna mang nawh Piter ce zyi hy. “Setan! Ka huna thoeih lah, Khawsa a kawnglam ak poek kaana, thlanghqing a kawnglam doeng ni nak poek hy,” tina hy.
34 Jesús entonces llamó a la multitud y a sus discípulos para que se acercaran a él, y les dijo: “Si alguno quiere seguirme, debe renunciar a sí mismo, cargar su cruz y entonces seguirme.
Cekcoengawh thlang kqeng ce a hubatkhqi mi a venna khy nawh: “U ingawm ka hu awh bat law ham a ngaih awhtaw amah ingkaw amah ce hoet qu seh, amah a thinglam ce kawh doena ka hu awh bat seh.
35 Si alguno quiere salvar su vida, la perderá, pero si alguno pierde su vida por mi causa y por causa de la Buena Noticia, la salvará.
U awm a hqingnaak thaawng ham ak ngaih ingtaw a hqingnaak ce hlawng kaw.
36 “¿De qué le servirá a alguien ganar todo en el mundo, y perder su vida?
Thlang ing khawmdek ve a pum boeih na ham mai seiawm, a hqingnaak a hlawng awhtaw anih ham ikaw phu ak taak?
37 ¿Qué darían ustedes a cambio de su vida?
Thlang ing a hqingnaak lakawh ikaw a pek thai kaw?
38 Si ustedes sienten vergüenza de reconocerme a mí y lo que yo digo entre este pueblo infiel y pecaminoso, entonces el Hijo del hombre se avergonzará de ustedes cuando venga con la gloria de su Padre, con los santos ángeles”.
U ingawm ve samphaih ingkaw thawlh dung khuiawh kai ingkaw kak awi ak chahn pyi thlang taw, thlanghqing Capa ing Pa boeimangnaak ing ak khan ceityihkhqi mi a law awh anih ce chah pyi lawt kaw,” tina hy.