Marcos 3
1 Una vez más Jesús fue a la sinagoga. Allí estaba un hombre que tenía una mano lisiada.
អនន្តរំ យីឝុះ បុន រ្ភជនគ្ឫហំ ប្រវិឞ្ដស្តស្មិន៑ ស្ថានេ ឝុឞ្កហស្ត ឯកោ មានវ អាសីត៑។
2 Algunos de los que estaban allí estaban observando si Jesús lo sanaría en sábado, pues estaban buscando un motivo para acusarlo de quebrantar la ley.
ស វិឝ្រាមវារេ តមរោគិណំ ករិឞ្យតិ នវេត្យត្រ ពហវស្តម៑ អបវទិតុំ ឆិទ្រមបេក្ឞិតវន្តះ។
3 Jesús le dijo al hombre con la mano lisiada: “Ven y párate aquí frente a todos”.
តទា ស តំ ឝុឞ្កហស្តំ មនុឞ្យំ ជគាទ មធ្យស្ថានេ ត្វមុត្តិឞ្ឋ។
4 “¿Es lícito hacer el bien en sábado, o hacer el mal? ¿Debemos salvar vidas o matar?” les preguntó. Pero ellos no dijeron ni una palabra.
តតះ បរំ ស តាន៑ បប្រច្ឆ វិឝ្រាមវារេ ហិតមហិតំ តថា ហិ ប្រាណរក្ឞា វា ប្រាណនាឝ ឯឞាំ មធ្យេ កិំ ករណីយំ? កិន្តុ តេ និះឝព្ទាស្តស្ថុះ។
5 Jesús los miró con enojo, muy molesto por la dureza de sus corazones. Entonces le dijo al hombre: “Extiende tu mano”. Y el hombre extendió su mano, y le fue sanada.
តទា ស តេឞាមន្តះករណានាំ កាឋិន្យាទ្ធេតោ រ្ទុះខិតះ ក្រោធាត៑ ចត៌ុទឝោ ទ្ឫឞ្ដវាន៑ តំ មានុឞំ គទិតវាន៑ តំ ហស្តំ វិស្តារយ, តតស្តេន ហស្តេ វិស្ត្ឫតេ តទ្ធស្តោៜន្យហស្តវទ៑ អរោគោ ជាតះ។
6 Los fariseos salieron, e inmediatamente comenzaron a conspirar con los aliados de Herodes sobre cómo podían matar a Jesús.
អថ ផិរូឝិនះ ប្រស្ថាយ តំ នាឝយិតុំ ហេរោទីយៃះ សហ មន្ត្រយិតុមារេភិរេ។
7 Mientras tanto, Jesús regresó al Mar, y una gran multitud lo seguía. Había gente de Galilea,
អតឯវ យីឝុស្តត្ស្ថានំ បរិត្យជ្យ ឝិឞ្យៃះ សហ បុនះ សាគរសមីបំ គតះ;
8 de Judea, de Idumea, de Transjordania, y de las regiones de Tiro y Sidón. Muchas personas venían a verlo porque habían escuchado todo lo que él hacía.
តតោ គាលីល្យិហូទា-យិរូឝាលម៑-ឥទោម៑-យទ៌ន្នទីបារស្ថានេភ្យោ លោកសមូហស្តស្យ បឝ្ចាទ៑ គតះ; តទន្យះ សោរសីទនោះ សមីបវាសិលោកសមូហឝ្ច តស្យ មហាកម៌្មណាំ វាត៌្តំ ឝ្រុត្វា តស្យ សន្និធិមាគតះ។
9 Jesús les dijo a sus discípulos que tuvieran una embarcación pequeña en caso de que la multitud comenzara a aglomerarse sobre él,
តទា លោកសមូហឝ្ចេត៑ តស្យោបរិ បតតិ ឥត្យាឝង្ក្យ ស នាវមេកាំ និកដេ ស្ថាបយិតុំ ឝិឞ្យានាទិឞ្ដវាន៑។
10 porque había sanado a tantas personas que todos los enfermos seguían tratando de amontonarse y empujarse para poder tocarlo.
យតោៜនេកមនុឞ្យាណាមារោគ្យករណាទ៑ វ្យាធិគ្រស្តាះ សវ៌្វេ តំ ស្ប្រឞ្ដុំ បរស្បរំ ពលេន យត្នវន្តះ។
11 Cada vez que los espíritus malos lo veian, caían frente a él y comenzaban a gritar: “¡Tú eres el Hijo de Dios!”
អបរញ្ច អបវិត្រភូតាស្តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តច្ចរណយោះ បតិត្វា ប្រោចៃះ ប្រោចុះ, ត្វមីឝ្វរស្យ បុត្រះ។
12 Pero Jesús les ordenaba que no revelasen quién era él.
កិន្តុ ស តាន៑ ទ្ឫឍម៑ អាជ្ញាប្យ ស្វំ បរិចាយិតុំ និឞិទ្ធវាន៑។
13 Entonces Jesús se fue al monte. Llamó a los que quería que lo acompañaran, y ellos fueron con él.
អនន្តរំ ស បវ៌្វតមារុហ្យ យំ យំ ប្រតិច្ឆា តំ តមាហូតវាន៑ តតស្តេ តត្សមីបមាគតាះ។
14 Eligió a doce para que estuvieran con él, y los llamó apóstoles. Ellos estarían con él, y él los enviaría a anunciar la buena noticia,
តទា ស ទ្វាទឝជនាន៑ ស្វេន សហ ស្ថាតុំ សុសំវាទប្រចារាយ ប្រេរិតា ភវិតុំ
15 dándoles autoridad para expulsar demonios.
សវ៌្វប្រការវ្យាធីនាំ ឝមនករណាយ ប្រភាវំ ប្រាប្តុំ ភូតាន៑ ត្យាជយិតុញ្ច និយុក្តវាន៑។
16 Estos son los doce que él escogió: Simón (a quien llamó Pedro),
តេឞាំ នាមានីមានិ, ឝិមោន៑ សិវទិបុត្រោ
17 Santiago, hijo de Zebedeo y su hermano Juan (a quienes llamó Boanerges, que quiere decir “hijos del trueno”),
យាកូព៑ តស្យ ភ្រាតា យោហន៑ ច អាន្ទ្រិយះ ផិលិបោ ពត៌្ហលមយះ,
18 Andrés, Felipe, Bartolomé, Mateo, Tomás, Santiago hijo de Alfeo, Tadeo, Simón el revolucionario,
មថី ថោមា ច អាល្ផីយបុត្រោ យាកូព៑ ថទ្ទីយះ កិនានីយះ ឝិមោន៑ យស្តំ បរហស្តេឞ្វប៌យិឞ្យតិ ស ឦឞ្ករិយោតីយយិហូទាឝ្ច។
19 y Judas Iscariote (quien lo entregó).
ស ឝិមោនេ បិតរ ឥត្យុបនាម ទទៅ យាកូព្យោហន្ភ្យាំ ច ពិនេរិគិឝ៑ អត៌្ហតោ មេឃនាទបុត្រាវិត្យុបនាម ទទៅ។
20 Jesús se fue a casa, pero la gran multitud se volvió a reunir y él y sus discípulos ni siquiera tenían tiempo para comer.
អនន្តរំ តេ និវេឝនំ គតាះ, កិន្តុ តត្រាបិ បុនម៌ហាន៑ ជនសមាគមោ ៜភវត៑ តស្មាត្តេ ភោក្តុមប្យវកាឝំ ន ប្រាប្តាះ។
21 Cuando la familia de Jesús escuchó acerca de esto, fueron a buscarlo para llevárselo, porque decían: “¡se ha vuelto loco!”
តតស្តស្យ សុហ្ឫល្លោកា ឥមាំ វាត៌្តាំ ប្រាប្យ ស ហតជ្ញានោភូទ៑ ឥតិ កថាំ កថយិត្វា តំ ធ្ឫត្វានេតុំ គតាះ។
22 Pero los líderes religiosos de Jerusalén, decían: “¡Él está poseído por Belcebú! ¡Es en nombre del príncipe de los demonios que los expulsa!”
អបរញ្ច យិរូឝាលម អាគតា យេ យេៜធ្យាបកាស្តេ ជគទុរយំ បុរុឞោ ភូតបត្យាពិឞ្ដស្តេន ភូតបតិនា ភូតាន៑ ត្យាជយតិ។
23 Pero Jesús los llamó para que se acercaran a él. Y a través de ilustraciones les preguntó: “¿Cómo puede Satanás expulsar a Satanás?
តតស្តានាហូយ យីឝុ រ្ទ្ឫឞ្ដាន្តៃះ កថាំ កថិតវាន៑ ឝៃតាន៑ កថំ ឝៃតានំ ត្យាជយិតុំ ឝក្នោតិ?
24 Un reino que pelea contra sí mismo no puede mantenerse.
កិញ្ចន រាជ្យំ យទិ ស្វវិរោធេន ប្ឫថគ៑ ភវតិ តហ៌ិ តទ៑ រាជ្យំ ស្ថិរំ ស្ថាតុំ ន ឝក្នោតិ។
25 Una casa dividida está destinada a la destrucción.
តថា កស្យាបិ បរិវារោ យទិ បរស្បរំ វិរោធី ភវតិ តហ៌ិ សោបិ បរិវារះ ស្ថិរំ ស្ថាតុំ ន ឝក្នោតិ។
26 Si Satanás está dividido y pelea contra sí mismo, no durará y pronto llegará a su fin.
តទ្វត៑ ឝៃតាន៑ យទិ ស្វវិបក្ឞតយា ឧត្តិឞ្ឋន៑ ភិន្នោ ភវតិ តហ៌ិ សោបិ ស្ថិរំ ស្ថាតុំ ន ឝក្នោតិ កិន្តូច្ឆិន្នោ ភវតិ។
27 Sin duda, si alguien entra a robar a la casa de un hombre fuerte y trata de llevarse sus pertenencias, no lo logrará a menos que ate al hombre fuerte primero”.
អបរញ្ច ប្រពលំ ជនំ ប្រថមំ ន ពទ្ធា កោបិ តស្យ គ្ឫហំ ប្រវិឝ្យ ទ្រវ្យាណិ លុណ្ឋយិតុំ ន ឝក្នោតិ, តំ ពទ្វ្វៃវ តស្យ គ្ឫហស្យ ទ្រវ្យាណិ លុណ្ឋយិតុំ ឝក្នោតិ។
28 “Les digo la verdad: los pecados y las blasfemias pueden ser perdonados,
អតោហេតោ រ្យុឞ្មភ្យមហំ សត្យំ កថយាមិ មនុឞ្យាណាំ សន្តានា យានិ យានិ បាបានីឝ្វរនិន្ទាញ្ច កុវ៌្វន្តិ តេឞាំ តត្សវ៌្វេឞាមបរាធានាំ ក្ឞមា ភវិតុំ ឝក្នោតិ,
30 (Jesús dijo esto porque ellos decían: “Él tiene un espíritu maligno”).
តស្យាបវិត្រភូតោៜស្តិ តេឞាមេតត្កថាហេតោះ ស ឥត្ថំ កថិតវាន៑។
31 Entonces la madre de Jesús y sus hermanos llegaron. Lo esperaron afuera y mandaron a alguien para que le pidiera que saliera.
អថ តស្យ មាតា ភ្រាត្ឫគណឝ្ចាគត្យ ពហិស្តិឞ្ឋនតោ លោកាន៑ ប្រេឞ្យ តមាហូតវន្តះ។
32 La multitud que estaba sentada afuera le dijo: “Tu madre y tus hermanos están allá afuera preguntando por ti”.
តតស្តត្សន្និធៅ សមុបវិឞ្ដា លោកាស្តំ ពភាឞិរេ បឝ្យ ពហិស្តវ មាតា ភ្រាតរឝ្ច ត្វាម៑ អន្វិច្ឆន្តិ។
33 “¿Quién es mi madre? ¿Quiénes son mis hermanos?” respondió él.
តទា ស តាន៑ ប្រត្យុវាច មម មាតា កា ភ្រាតរោ វា កេ? តតះ បរំ ស ស្វមីបោបវិឞ្ដាន៑ ឝិឞ្យាន៑ ប្រតិ អវលោកនំ ក្ឫត្វា កថយាមាស
34 Y mirando alrededor a todos los que estaban sentados, les dijo: “¡Aquí está mi madre! ¡Aquí están mis hermanos!
បឝ្យតៃតេ មម មាតា ភ្រាតរឝ្ច។
35 Todo aquél que hace la voluntad de Dios, ese es mi hermano, mi hermana y mi madre”.
យះ កឝ្ចិទ៑ ឦឝ្វរស្យេឞ្ដាំ ក្រិយាំ ករោតិ ស ឯវ មម ភ្រាតា ភគិនី មាតា ច។
