< Marcos 3 >
1 Una vez más Jesús fue a la sinagoga. Allí estaba un hombre que tenía una mano lisiada.
Chiengʼ moro Yesu nochako odonjo e sinagogi, to ne nitie ngʼato kanyo ma lwete otal.
2 Algunos de los que estaban allí estaban observando si Jesús lo sanaría en sábado, pues estaban buscando un motivo para acusarlo de quebrantar la ley.
Ji moko ne orito Yesu kanyo ka gidwaro yo ma digiyudgo ketho kuome. Kuom mano ne girange ahinya mondo gine ka dochang ngʼatno chiengʼ Sabato.
3 Jesús le dijo al hombre con la mano lisiada: “Ven y párate aquí frente a todos”.
Yesu nowacho ne ngʼat mane lwete otalno niya, “Chungi ane e nyim ji duto ka.”
4 “¿Es lícito hacer el bien en sábado, o hacer el mal? ¿Debemos salvar vidas o matar?” les preguntó. Pero ellos no dijeron ni una palabra.
Bangʼe Yesu nopenjo jogo niya, “Ere gima chikwa oyie mondo otim chiengʼ Sabato? Timo maber koso timo marach, reso ngima koso nego?” To jogo nolingʼ thi.
5 Jesús los miró con enojo, muy molesto por la dureza de sus corazones. Entonces le dijo al hombre: “Extiende tu mano”. Y el hombre extendió su mano, y le fue sanada.
Yesu nongʼiyo jogo gi mirima kendo ka chunye lit ahinya nikech chunygi ne tek. Nowacho ni jal ma lwete otalno niya, “Rie lweti,” mi norieyo lwete kendo lwete nochango chuth.
6 Los fariseos salieron, e inmediatamente comenzaron a conspirar con los aliados de Herodes sobre cómo podían matar a Jesús.
Bangʼeno jo-Farisai nowuok modhi kendo negichako chano kaachiel gi jo-Herodia kaka digineg Yesu.
7 Mientras tanto, Jesús regresó al Mar, y una gran multitud lo seguía. Había gente de Galilea,
Yesu kaachiel gi jopuonjrene nowuok oa kanyo mi gidhi e dho nam, to oganda maduongʼ moa Galili noluwo bangʼe.
8 de Judea, de Idumea, de Transjordania, y de las regiones de Tiro y Sidón. Muchas personas venían a verlo porque habían escuchado todo lo que él hacía.
Kane ji owinjo gik mane osetimo, ji mangʼeny nobiro ire koa Judea, Jerusalem, Idumea kod gwenge molworo Jordan, Turo kod Sidon.
9 Jesús les dijo a sus discípulos que tuvieran una embarcación pequeña en caso de que la multitud comenzara a aglomerarse sobre él,
Nikech oganda maduongʼ mane olwore, nonyiso jopuonjrene mondo oikne yie moro matin mondo kik ji thungʼe.
10 porque había sanado a tantas personas que todos los enfermos seguían tratando de amontonarse y empujarse para poder tocarlo.
Nimar nosechango ji mangʼeny, omiyo jomane tuo ne dhirore mondo omule.
11 Cada vez que los espíritus malos lo veian, caían frente a él y comenzaban a gritar: “¡Tú eres el Hijo de Dios!”
E sa asaya mane jochiende oneno Yesu, negipodho piny e nyime ka giywagore niya, “In e Wuod Nyasaye.”
12 Pero Jesús les ordenaba que no revelasen quién era él.
To Yesu nosiemogi matek ni kik gihul ni en ngʼa.
13 Entonces Jesús se fue al monte. Llamó a los que quería que lo acompañaran, y ellos fueron con él.
Yesu nowuok modhi malo e bath got kendo nogwelo joma ne odwaro mondo odhi kode, mi jogo nodhi kode.
14 Eligió a doce para que estuvieran con él, y los llamó apóstoles. Ellos estarían con él, y él los enviaría a anunciar la buena noticia,
Ne oyiero ji apar gariyo, mane oketo tenge kaka joote, mondo gibed kode eka mondo oorgi gidhi giyal Injili
15 dándoles autoridad para expulsar demonios.
kendo gibed gi teko mar golo jochiende kuom ji.
16 Estos son los doce que él escogió: Simón (a quien llamó Pedro),
Magi e joote apar gariyo mane oyier: Simon (mane omiyo nying machielo ni Petro);
17 Santiago, hijo de Zebedeo y su hermano Juan (a quienes llamó Boanerges, que quiere decir “hijos del trueno”),
Jakobo wuod Zebedi gi owadgi ma Johana (mane iluongo ni Boanerges, tiende ni yawuot Mor Polo);
18 Andrés, Felipe, Bartolomé, Mateo, Tomás, Santiago hijo de Alfeo, Tadeo, Simón el revolucionario,
gi Andrea, Filipo, Bartholomayo, Mathayo; gi Thoma, Jakobo wuod Alfayo, Thadayo, Simon ma ja-Zilote,
19 y Judas Iscariote (quien lo entregó).
kod Judas Iskariot, jal ma nondhoge.
20 Jesús se fue a casa, pero la gran multitud se volvió a reunir y él y sus discípulos ni siquiera tenían tiempo para comer.
Bangʼe Yesu nodonjo e ot moro to oganda maduongʼ nochokore kanyo kendo ma kata mana thuolo mar chiemo gi jopuonjrene ne ok onyal yudo.
21 Cuando la familia de Jesús escuchó acerca de esto, fueron a buscarlo para llevárselo, porque decían: “¡se ha vuelto loco!”
To ka joodgi Yesu nowinjo wachni, negidhi ire mondo gigole kanyo githuon, kagiwacho niya, “Wiye obiro marach.”
22 Pero los líderes religiosos de Jerusalén, decían: “¡Él está poseído por Belcebú! ¡Es en nombre del príncipe de los demonios que los expulsa!”
Jopuonj Chik mane obiro kanyo koa Jerusalem to nowacho kuom Yesu niya, “Opongʼ gi teko mar Belzebub! Ogolo jochiende gi teko mar ruodh jochiende.”
23 Pero Jesús los llamó para que se acercaran a él. Y a través de ilustraciones les preguntó: “¿Cómo puede Satanás expulsar a Satanás?
To Yesu noluongogi ire mowuoyo kodgi gi ngeche kowacho niya, “Ere kaka Satan digol Satan?
24 Un reino que pelea contra sí mismo no puede mantenerse.
Ka pinyruoth moro opogore kendo joge gore kendgi to pinyruodhno ok nyal chungʼ.
25 Una casa dividida está destinada a la destrucción.
Bende ka joot achiel opogore to odno nyaka podhi.
26 Si Satanás está dividido y pelea contra sí mismo, no durará y pronto llegará a su fin.
Ere kaka Satan diked gi pinyruodhe owuon, ka opogore kende owuon to ok dochungʼ, kendo mano ema dibed giko lochne.
27 Sin duda, si alguien entra a robar a la casa de un hombre fuerte y trata de llevarse sus pertenencias, no lo logrará a menos que ate al hombre fuerte primero”.
Chutho onge ngʼat manyalo monjo od ngʼat maratego mi omaye gige odhigo ka ok otweyo ngʼatno mokwongo. Kosetimo kamano eka dohedhre mar yako gik moko e odno.
28 “Les digo la verdad: los pecados y las blasfemias pueden ser perdonados,
Awachonu adier ni richo kod yanyo Nyasaye ma dhano osetimo nowenegi.
29 pero si alguno blasfema rechazando al Espíritu Santo, no podrá ser perdonado, porque es culpable de un pecado eterno”. (aiōn , aiōnios )
To ngʼato angʼata ma yanyo Roho Maler ok nowene richone ngangʼ, nikech oseketho ketho mochwere.” (aiōn , aiōnios )
30 (Jesús dijo esto porque ellos decían: “Él tiene un espíritu maligno”).
Nowacho kamano nikech jogi ne wuoyo kawacho niya, “En gi jachien marach.”
31 Entonces la madre de Jesús y sus hermanos llegaron. Lo esperaron afuera y mandaron a alguien para que le pidiera que saliera.
Bangʼeno min Yesu gi owetene nobiro ire. Negioro ngʼato mondo oluongnegi Yesu ka gin to gidongʼ gioko.
32 La multitud que estaba sentada afuera le dijo: “Tu madre y tus hermanos están allá afuera preguntando por ti”.
Oganda manobet kolworo Yesu nowachone niya, “Minu gi oweteni ni oko ka gidwari.”
33 “¿Quién es mi madre? ¿Quiénes son mis hermanos?” respondió él.
To Yesu nopenjogi niya, “Minwa gi owetena to gin ngʼa gini?”
34 Y mirando alrededor a todos los que estaban sentados, les dijo: “¡Aquí está mi madre! ¡Aquí están mis hermanos!
Kosewacho kamano to nongʼiyo joma ne obet kolwore bangʼe owacho niya, “Eri, magi e minwa gi owetena!
35 Todo aquél que hace la voluntad de Dios, ese es mi hermano, mi hermana y mi madre”.
Ngʼato angʼata matimo dwaro Nyasaye e owadwa gi nyaminwa kod minwa.”