< Marcos 2 >

1 Pocos días después, Jesús regresó a su casa en Capernaúm y se difundió la noticia de que él estaba allí.
Bangʼ ndalo manok Yesu nochako odwogo e dala mar Kapernaum, kendo ji nowinjo ni osebiro dala.
2 Mucha gente se amontonó dentro de la casa, tanto que se llenó y la multitud llegaba hasta fuera de la puerta. Jesús les hablaba de la buena noticia.
Kuom mano ji mangʼeny nochokore mopongʼo ot mane entie maonge kama ilwaroe kata mana kede, koda ka dhoot oko, to Yesu nopuonjogi Wach.
3 Cuatro hombres habían traído a un hombre que estaba paralítico,
Jomoko nobiro kokelone ja-athany ka ji angʼwen otingʼe.
4 pero no pudieron acercarse a Jesús por la multitud que estaba allí. Así que subieron al techo y lo abrieron. Después que hicieron una abertura sobre el sitio donde estaba Jesús, bajaron la camilla con el hombre paralítico sobre ella.
To kane ok ginyal chopo ir Yesu nikech oganda maduongʼ mane ni kode, ne gitucho wi tado mochomore gi kama Yesu ne nitie tir mi giloro ja-athanyno konindo e par nyaka nochopo e nyim Yesu.
5 Cuando Jesús vio la fe que tuvieron estos hombres, le dijo al hombre paralítico: “Amigo, tus pecados están perdonados”.
Kane Yesu oneno yie ma jogo ne nigo, nowachone ja-athanyno niya, “Wuoda, richoni oweni.”
6 Entonces algunos de los maestros religiosos que estaban sentados allí dijeron para sí:
To jopuonj Chik moko manoyudo obet ei ot kanyo nochako penjore e chunygi ni,
7 “¿Por qué habla él de esta manera? ¡Está blasfemando! ¿Quién puede perdonar pecados? ¡Solo Dios puede hacer eso!”
“Ngʼatni wuoyo nade? Oyanyo Nyasaye! Ere ngʼat manyalo weyone ngʼato richone makmana Nyasaye kende?”
8 Pero Jesús supo inmediatamente lo que ellos estaban pensando. Entonces les dijo: “¿Por qué piensan así?
Mana gisano Yesu nongʼeyo e chunye gima negipenjore e chunygi, omiyo nowachonegi niya, “Angʼo momiyo uparo gigi e chunyu?
9 ¿Qué es más fácil: decirle al paralítico ‘tus pecados están perdonados,’ o ‘levántate, toma tu camilla y camina’?
Ere mayot wacho ne ja-athany kuom weche ariyogi, ni ‘richoni oweni,’ koso ni, ‘Aa malo ikaw pieni mondo iwuothi’?
10 Pero para que se convenzan de que el Hijo del hombre tiene autoridad para perdonar pecados,
Mondo ungʼe ni Wuod Dhano nigi teko e piny mar weyo richo.” Yesu nowachone ja-athanyno niya,
11 yo te digo (dirigiéndose al paralítico), ‘Levántate, recoge tu camilla y vete a casa’”.
“Awacho niya, aa malo kaw pieni mondo idhi dala.”
12 Entonces el paralítico se levantó, recogió su camilla y caminó frente a todos los que estaban allí. Y todos estaban asombrados, y alababan a Dios, diciendo: “¡Nunca hemos visto algo así!”
Ngʼatno noa malo mokawo piene mi nowuotho ayanga ka ji duto nene. Timni nomako dho ji duto mane ni kanyo mine gidendo Nyasaye kagiwacho niya, “Nyaka ne nywolwa pok waneno gima kama.”
13 Luego Jesús salió y se ubicó junto al mar una vez más y le enseñaba a las multitudes que venían a él.
Yesu nochako wuoth kendo koluwo tie Nam to oganda maduongʼ nobiro ire mi opuonjogi.
14 Mientras caminaba, vio a Leví, el hijo de Alfeo, sentado en la mesa de los recaudadores de impuestos. “Sígueme”, le dijo Jesús. Entonces Leví se levantó y siguió a Jesús.
Kane oyudo owuotho e dho Nam, noneno Lawi wuod Alfayo kobet piny e od jasol osuru. Yesu nowachone Lawi niya, “Luwa,” mi Lawi noa malo kendo noluwe.
15 Esa noche Jesús cenó en la casa de Leví. Muchos recaudadores de impuestos y “pecadores” se unieron a Jesús y sus discípulos para la cena, porque muchos de ellos lo seguían.
Kane oyudo Yesu chiemo e od Lawi, josol osuru mangʼeny kod joricho mangʼeny ne chiemo kode kaachiel gi jopuonjrene, nimar jogo mane luwo bangʼe ne ngʼeny.
16 Cuando los líderes religiosos de los fariseos vieron a Jesús comiendo con tales personas, le preguntaron a los discípulos de Jesús: “¿Por qué Jesús come con los recaudadores de impuestos y pecadores?”
To ka jopuonj Chik ma jo-Farisai nonene kochiemo gi joricho gi josol osuru, negipenjo jopuonjrene niya, “Angʼo momiyo ochiemo gi josol osuru kod joricho?”
17 Cuando Jesús escuchó esto, les dijo: “No son las personas sanas las que necesitan de un médico, sino las que están enfermas. No he venido a invitar a los que hacen lo correcto, sino a quienes no lo hacen, a los pecadores”.
Kane Yesu owinjo mano nowachonegi niya, “Joma ngima ok ema dwar jathieth makmana joma tuo. Ok ne abiro mondo aluong joma kare, to nabiro mondo aluong joricho.”
18 Aconteció que los discípulos de Juan y los fariseos estaban ayunando. Algunos de ellos vinieron donde Jesús estaba y le preguntaron: “¿Por qué los discípulos de Juan y los fariseos ayunan, pero tus discípulos no lo hacen?”
Nochopo kinde ma jopuonjre Johana kod jo-Farisai tweyo chiemo. Jomoko nobiro mopenjo Yesu: “Ere kaka Jopuonjre mag Johana kod jopuonjre mag jo-Farisai jotweyo chiemo to jopuonjreni to chiemo achiema?”
19 “¿Acaso los invitados a una fiesta de bodas ayunan mientras el novio está con ellos?” preguntó Jesús. “No. Mientras el novio está con ellos, ellos no pueden ayunar.
To Yesu nodwokogi niya, “Ere kaka welo mag wuon kisera ditwe chiemo adier ka pod en kodgi?” Chutho, ok ginyal tweyo chiemo kapod gin kode.
20 Pero viene el día en que el novio será arrebatado de en medio de ellos, y entonces ellos ayunarán.
To ndalo biro ma wuon kisera nogol e kindgi, kendo ndalono ema ginitwe chiemo.
21 Nadie coloca un parche nuevo en ropas viejas. De lo contrario el parche nuevo se encogería y se despegaría de la ropa vieja y la rasgadura sería peor.
“Onge ngʼama twangʼo rabaw mar law manyien kuom law moti. Ka otimo kamano to rabaw mar law manyien-no biro mich mi ywa law machon-no mi omed yiech moloyo.
22 Nadie echa vino nuevo en odres viejos. De ser así, el vino rompería los odres y se dañaría tanto el vino como los odres. No. La gente echa el vino nuevo en odres nuevos”.
Bende onge ngʼama olo divai manyien e piende moti mag tingʼo divai. Ka otimo kamano to divai manyien-no nyalo yiecho piend divaino mi divai pukre kendo piend divai kethre. Ooyo, divai manyien nyaka ol mana e piende manyien mag tingʼo divai.”
23 Sucedió que un día sábado, mientras Jesús caminaba por los campos de trigo, sus discípulos comenzaron a recoger espigas por el camino.
Chiengʼ Sabato moro Yesu noyudo kadho e kind puothe mag ngano mochiek, kendo jopuonjrene nochako jako wi ngano moko mochiek mondo gicham.
24 Los fariseos le preguntaron entonces a Jesús: “Mira, ¿por qué ellos están haciendo algo que no está permitido hacer en sábado?”
To jo-Farisai nochako ngʼur kagiwachone Yesu niya, “Neye, angʼo momiyo jopuonjreni timo gima chik ok oyiego chiengʼ Sabato?”
25 “¿Acaso ustedes no han leído lo que hizo David cuando él y sus hombres tuvieron hambre?” les preguntó Jesús.
Yesu nodwokogi niya, “Pok ne usomo gima Daudi notimo ka kech kaye kaachiel gi joma ne ni kode ka kech ne kayogi kendo ne gionge gi gima digicham?
26 “Él entró a la casa de Dios cuando Abiatar era el sumo sacerdote, y comió del pan de la consagración, del cual no podía comer nadie, excepto los sacerdotes, y lo dio a comer a sus hombres también”.
E kinde mag Abiathar jadolo maduongʼ, donge nodonjo e od Nyasaye mi ochamo makati ma nosepwodhi moket tenge ma chik ok oyiene ngʼato angʼata mondo ocham, makmana jodolo. Kendo nochiwo moko ne jogo mane ni kode.”
27 “El sábado fue hecho para beneficio de ustedes, y no ustedes para beneficio del sábado”, les dijo.
Yesu nodhi nyime mowachonegi niya, “Sabato noketi nikech dhano, to dhano ne ok ochwe nikech Sabato.
28 “Así que el Hijo del hombre es Señor incluso del sábado”.
Omiyo Wuod Dhano en Ruodh Sabato bende.”

< Marcos 2 >