San Lucas 23
1 Y todo el concilio lo llevó donde Pilato.
తతః సభాస్థాః సర్వ్వలోకా ఉత్థాయ తం పీలాతసమ్ముఖం నీత్వాప్రోద్య వక్తుమారేభిరే,
2 Allí comenzaron a acusarlo. “Encontramos a este hombre engañando a nuestra nación, diciéndole a la gente que no pagara los impuestos al César, y declarándose a sí mismo como el Mesías, como un rey”, dijeron.
స్వమభిషిక్తం రాజానం వదన్తం కైమరరాజాయ కరదానం నిషేధన్తం రాజ్యవిపర్య్యయం కుర్త్తుం ప్రవర్త్తమానమ్ ఏన ప్రాప్తా వయం|
3 “¿Eres tú el Rey de los judíos?” le preguntó Pilato. “Tú lo has dicho”, respondió Jesús.
తదా పీలాతస్తం పృష్టవాన్ త్వం కిం యిహూదీయానాం రాజా? స ప్రత్యువాచ త్వం సత్యముక్తవాన్|
4 Entonces Pilato le dijo a los jefes de los sacerdotes y a las multitudes: “Yo no encuentro a este hombre culpable de ningún crimen”.
తదా పీలాతః ప్రధానయాజకాదిలోకాన్ జగాద్, అహమేతస్య కమప్యపరాధం నాప్తవాన్|
5 Pero ellos insistieron, diciendo: “Está incitando una rebelión por toda Judea con sus enseñanzas, desde Galilea hasta aquí en Jerusalén”.
తతస్తే పునః సాహమినో భూత్వావదన్, ఏష గాలీల ఏతత్స్థానపర్య్యన్తే సర్వ్వస్మిన్ యిహూదాదేశే సర్వ్వాల్లోకానుపదిశ్య కుప్రవృత్తిం గ్రాహీతవాన్|
6 Cuando escuchó esto, Pilato preguntó: “¿Es galileo este hombre?”
తదా పీలాతో గాలీలప్రదేశస్య నామ శ్రుత్వా పప్రచ్ఛ, కిమయం గాలీలీయో లోకః?
7 Cuando descubrió que Jesús venía de la jurisdicción de Herodes, lo envió donde Herodes, quien también estaba en Jerusalén en ese momento.
తతః స గాలీల్ప్రదేశీయహేరోద్రాజస్య తదా స్థితేస్తస్య సమీపే యీశుం ప్రేషయామాస|
8 Herodes estaba complacido de ver a Jesús pues hacía mucho tiempo había querido conocerlo. Había oído de él y esperaba verlo hacer algún milagro.
తదా హేరోద్ యీశుం విలోక్య సన్తుతోష, యతః స తస్య బహువృత్తాన్తశ్రవణాత్ తస్య కిఞిచదాశ్చర్య్యకర్మ్మ పశ్యతి ఇత్యాశాం కృత్వా బహుకాలమారభ్య తం ద్రష్టుం ప్రయాసం కృతవాన్|
9 Entonces le hizo muchas preguntas a Jesús, pero Jesús no respondió nada en absoluto.
తస్మాత్ తం బహుకథాః పప్రచ్ఛ కిన్తు స తస్య కస్యాపి వాక్యస్య ప్రత్యుత్తరం నోవాచ|
10 Los jefes de los sacerdotes y los maestros religiosos estaban allí, acusándolo con rabia.
అథ ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ ప్రోత్తిష్ఠన్తః సాహసేన తమపవదితుం ప్రారేభిరే|
11 Herodes y sus soldados trataron a Jesús con menosprecio y se burlaban de él. Colocaron una túnica real sobre él y lo enviaron de vuelta donde Pilato.
హేరోద్ తస్య సేనాగణశ్చ తమవజ్ఞాయ ఉపహాసత్వేన రాజవస్త్రం పరిధాప్య పునః పీలాతం ప్రతి తం ప్రాహిణోత్|
12 Desde ese día Herodes y Pilato se volvieron amigos, pues antes de ese día habían sido enemigos.
పూర్వ్వం హేరోద్పీలాతయోః పరస్పరం వైరభావ ఆసీత్ కిన్తు తద్దినే ద్వయో ర్మేలనం జాతమ్|
13 Pilato reunió a los jefes de los sacerdotes, a los líderes y al pueblo,
పశ్చాత్ పీలాతః ప్రధానయాజకాన్ శాసకాన్ లోకాంశ్చ యుగపదాహూయ బభాషే,
14 y les dijo: “Ustedes trajeron a este hombre delante de mí, acusándolo de incitar al pueblo a la rebelión. Lo he examinado cuidadosamente delante de ustedes, y no lo encuentro culpable de los cargos que ustedes han presentado contra él.
రాజ్యవిపర్య్యయకారకోయమ్ ఇత్యుక్త్వా మనుష్యమేనం మమ నికటమానైష్ట కిన్తు పశ్యత యుష్మాకం సమక్షమ్ అస్య విచారం కృత్వాపి ప్రోక్తాపవాదానురూపేణాస్య కోప్యపరాధః సప్రమాణో న జాతః,
15 Ni siquiera Herodes, pues lo envió de vuelta a nosotros. Él no ha hecho nada que requiera su muerte.
యూయఞ్చ హేరోదః సన్నిధౌ ప్రేషితా మయా తత్రాస్య కోప్యపరాధస్తేనాపి న ప్రాప్తః| పశ్యతానేన వధహేతుకం కిమపి నాపరాద్ధం|
16 Así que lo mandaré a azotar y luego lo dejaré en libertad”.
తస్మాదేనం తాడయిత్వా విహాస్యామి|
తత్రోత్సవే తేషామేకో మోచయితవ్యః|
18 Pero ellos gritaron todos a la vez: “Mata a este hombre, y suéltanos a Barrabás”.
ఇతి హేతోస్తే ప్రోచ్చైరేకదా ప్రోచుః, ఏనం దూరీకృత్య బరబ్బానామానం మోచయ|
19 (Barrabás había sido encarcelado por haber tenido parte en una rebelión en la ciudad, y por asesinato).
స బరబ్బా నగర ఉపప్లవవధాపరాధాభ్యాం కారాయాం బద్ధ ఆసీత్|
20 Pilato quería soltar a Jesús, así que habló con ellos de nuevo.
కిన్తు పీలాతో యీశుం మోచయితుం వాఞ్ఛన్ పునస్తానువాచ|
21 Pero ellos seguían gritando: “¡Crucifícalo! ¡Crucifícalo!”
తథాప్యేనం క్రుశే వ్యధ క్రుశే వ్యధేతి వదన్తస్తే రురువుః|
22 Pilato les preguntó por tercera vez: “¿Por qué? ¿Qué crimen ha cometido él? No encuentro ninguna razón para ejecutarlo. Así que lo mandaré a azotar y luego lo dejaré en libertad”.
తతః స తృతీయవారం జగాద కుతః? స కిం కర్మ్మ కృతవాన్? నాహమస్య కమపి వధాపరాధం ప్రాప్తః కేవలం తాడయిత్వాముం త్యజామి|
23 Pero ellos insistieron con gritos, exigiendo que fuera crucificado. Sus gritos surtieron efecto,
తథాపి తే పునరేనం క్రుశే వ్యధ ఇత్యుక్త్వా ప్రోచ్చైర్దృఢం ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే;
24 y Pilato dio la sentencia que ellos exigían.
తతః ప్రధానయాజకాదీనాం కలరవే ప్రబలే సతి తేషాం ప్రార్థనారూపం కర్త్తుం పీలాత ఆదిదేశ|
25 Entonces liberó al hombre que estaba encarcelado por rebelión y asesinato, pero mandó a matar a Jesús conforme a las exigencias de ellos.
రాజద్రోహవధయోరపరాధేన కారాస్థం యం జనం తే యయాచిరే తం మోచయిత్వా యీశుం తేషామిచ్ఛాయాం సమార్పయత్|
26 Mientras los soldados se lo llevaban, agarraron a un hombre llamado Simón, de Cirene, quien venía del campo. Pusieron la cruz sobre él y lo hicieron cargarla detrás de Jesús.
అథ తే యీశుం గృహీత్వా యాన్తి, ఏతర్హి గ్రామాదాగతం శిమోననామానం కురీణీయం జనం ధృత్వా యీశోః పశ్చాన్నేతుం తస్య స్కన్ధే క్రుశమర్పయామాసుః|
27 Una gran multitud lo seguía, junto con las mujeres que se lamentaban y lloraban por él.
తతో లోకారణ్యమధ్యే బహుస్త్రియో రుదత్యో విలపన్త్యశ్చ యీశోః పశ్చాద్ యయుః|
28 Jesús se dio vuelta hacia ellas y les dijo: “Hijas de Jerusalén, no lloren por mí. Lloren por ustedes mismas y sus hijos.
కిన్తు స వ్యాఘుట్య తా ఉవాచ, హే యిరూశాలమో నార్య్యో యుయం మదర్థం న రుదిత్వా స్వార్థం స్వాపత్యార్థఞ్చ రుదితి;
29 Porque viene el tiempo cuando dirán: ‘Felices las que no tiene hijos, y las que nunca tuvieron bebés, y las que nunca amamantaron’.
పశ్యత యః కదాపి గర్భవత్యో నాభవన్ స్తన్యఞ్చ నాపాయయన్ తాదృశీ ర్వన్ధ్యా యదా ధన్యా వక్ష్యన్తి స కాల ఆయాతి|
30 Y dirán a las montañas: ‘Caigan sobre nosotros,’ y a las colinas, ‘entiérrennos’.
తదా హే శైలా అస్మాకముపరి పతత, హే ఉపశైలా అస్మానాచ్ఛాదయత కథామీదృశీం లోకా వక్ష్యన్తి|
31 Porque si hacen esto con el árbol que está verde, ¿qué sucederá cuando el árbol esté seco?”
యతః సతేజసి శాఖిని చేదేతద్ ఘటతే తర్హి శుష్కశాఖిని కిం న ఘటిష్యతే?
32 Y también llevaron a otros dos que eran criminales para ejecutarlos con él.
తదా తే హన్తుం ద్వావపరాధినౌ తేన సార్ద్ధం నిన్యుః|
33 Cuando llegaron al lugar llamado la Calavera, lo crucificaron junto con los criminales, uno a su derecha y el otro a su izquierda.
అపరం శిరఃకపాలనామకస్థానం ప్రాప్య తం క్రుశే వివిధుః; తద్ద్వయోరపరాధినోరేకం తస్య దక్షిణో తదన్యం వామే క్రుశే వివిధుః|
34 Luego Jesús dijo: “Padre, por favor, perdónalos porque no saben lo que hacen”. Y ellos dividieron su ropa, lanzando el dado sobre ella.
తదా యీశురకథయత్, హే పితరేతాన్ క్షమస్వ యత ఏతే యత్ కర్మ్మ కుర్వ్వన్తి తన్ న విదుః; పశ్చాత్తే గుటికాపాతం కృత్వా తస్య వస్త్రాణి విభజ్య జగృహుః|
35 La gente estaba allí y miraba, y los líderes se burlaban de Jesús: “Salvó a otros, entonces que se salve a sí mismo si es realmente el Mesías de Dios, el Escogido”, decían.
తత్ర లోకసంఘస్తిష్ఠన్ దదర్శ; తే తేషాం శాసకాశ్చ తముపహస్య జగదుః, ఏష ఇతరాన్ రక్షితవాన్ యదీశ్వరేణాభిరుచితో ఽభిషిక్తస్త్రాతా భవతి తర్హి స్వమధునా రక్షతు|
36 Los soldados también se burlaban de él, viniendo a ofrecerle vinagre de vino, y diciendo:
తదన్యః సేనాగణా ఏత్య తస్మై అమ్లరసం దత్వా పరిహస్య ప్రోవాచ,
37 “Si eres el Rey de los judíos, entonces sálvate a ti mismo”.
చేత్త్వం యిహూదీయానాం రాజాసి తర్హి స్వం రక్ష|
38 Y sobre Jesús había un cartel sobre el cual estaba escrito: “Este es el Rey de los Judíos”.
యిహూదీయానాం రాజేతి వాక్యం యూనానీయరోమీయేబ్రీయాక్షరై ర్లిఖితం తచ్ఛిరస ఊర్ద్ధ్వేఽస్థాప్యత|
39 Uno de los criminales que estaba colgado allí se unió a sus insultos. “¿No eres tú el Mesías?” le dijo. “¡Entonces sálvate a ti mismo, y a nosotros también!”
తదోభయపార్శ్వయో ర్విద్ధౌ యావపరాధినౌ తయోరేకస్తం వినిన్ద్య బభాషే, చేత్త్వమ్ అభిషిక్తోసి తర్హి స్వమావాఞ్చ రక్ష|
40 Pero el otro criminal no estaba de acuerdo y discutía con él: “¿No respetas a Dios ni siquiera cuando estás sufriendo el mismo castigo?” le preguntó.
కిన్త్వన్యస్తం తర్జయిత్వావదత్, ఈశ్వరాత్తవ కిఞ్చిదపి భయం నాస్తి కిం? త్వమపి సమానదణ్డోసి,
41 “Para nosotros esta sentencia es justa porque estamos siendo castigados por lo que hicimos, pero este hombre no hizo nada malo”.
యోగ్యపాత్రే ఆవాం స్వస్వకర్మ్మణాం సముచితఫలం ప్రాప్నువః కిన్త్వనేన కిమపి నాపరాద్ధం|
42 Entonces dijo: “Jesús, por favor, acuérdate de mí cuando entres a tu reino”.
అథ స యీశుం జగాద హే ప్రభే భవాన్ స్వరాజ్యప్రవేశకాలే మాం స్మరతు|
43 Jesús respondió: “Te prometo hoy que estarás conmigo en el paraíso”.
తదా యీశుః కథితవాన్ త్వాం యథార్థం వదామి త్వమద్యైవ మయా సార్ద్ధం పరలోకస్య సుఖస్థానం ప్రాప్స్యసి|
44 Para esta hora ya era medio día y una oscuridad cubrió toda la tierra hasta las tres de la tarde.
అపరఞ్చ ద్వితీయయామాత్ తృతీయయామపర్య్యన్తం రవేస్తేజసోన్తర్హితత్వాత్ సర్వ్వదేశోఽన్ధకారేణావృతో
45 La luz del sol se apagó, y el velo del Templo se rasgó en dos.
మన్దిరస్య యవనికా చ ఛిద్యమానా ద్విధా బభూవ|
46 Luego Jesús exclamó a gran voz: “Padre, dejo mi espíritu en tus manos”. Y habiendo dicho esto, expiró su último aliento.
తతో యీశురుచ్చైరువాచ, హే పిత ర్మమాత్మానం తవ కరే సమర్పయే, ఇత్యుక్త్వా స ప్రాణాన్ జహౌ|
47 Cuando el centurión vio lo que había ocurrido, alabó a Dios y dijo: “Sin duda alguna este hombre era inocente”.
తదైతా ఘటనా దృష్ట్వా శతసేనాపతిరీశ్వరం ధన్యముక్త్వా కథితవాన్ అయం నితాన్తం సాధుమనుష్య ఆసీత్|
48 Y cuando las multitudes que habían venido a ver a Jesús vieron lo que sucedió, se fueron a sus casas afligidos y dándose golpes en el pecho.
అథ యావన్తో లోకా ద్రష్టుమ్ ఆగతాస్తే తా ఘటనా దృష్ట్వా వక్షఃసు కరాఘాతం కృత్వా వ్యాచుట్య గతాః|
49 Pero los que conocían a Jesús, incluyendo las mujeres que lo habían seguido desde Galilea, observaban a la distancia.
యీశో ర్జ్ఞాతయో యా యా యోషితశ్చ గాలీలస్తేన సార్ద్ధమాయాతాస్తా అపి దూరే స్థిత్వా తత్ సర్వ్వం దదృశుః|
50 Y había allí un hombre llamado José. Él era miembro del concilio,
తదా యిహూదీయానాం మన్త్రణాం క్రియాఞ్చాసమ్మన్యమాన ఈశ్వరస్య రాజత్వమ్ అపేక్షమాణో
51 pero no había estado de acuerdo con sus decisiones y acciones. Este hombre venía de la ciudad judía de Arimatea, y estaba esperando con ansias el reino de Dios.
యిహూదిదేశీయో ఽరిమథీయనగరీయో యూషఫ్నామా మన్త్రీ భద్రో ధార్మ్మికశ్చ పుమాన్
52 José fue donde Pilato y le pidió el cuerpo de Jesús.
పీలాతాన్తికం గత్వా యీశో ర్దేహం యయాచే|
53 Cuando lo bajó, lo envolvió en tela de lino. Puso a Jesús en una tumba que no había sido usada, y que había sido cortada de una roca.
పశ్చాద్ వపురవరోహ్య వాససా సంవేష్ట్య యత్ర కోపి మానుషో నాస్థాప్యత తస్మిన్ శైలే స్వాతే శ్మశానే తదస్థాపయత్|
54 Y era el día de la preparación y el sábado comenzaría pronto.
తద్దినమాయోజనీయం దినం విశ్రామవారశ్చ సమీపః|
55 Las mujeres que habían venido con Jesús desde Galilea siguieron a José y vieron dónde había sido puesto el cuerpo de Jesús.
అపరం యీశునా సార్ద్ధం గాలీల ఆగతా యోషితః పశ్చాదిత్వా శ్మశానే తత్ర యథా వపుః స్థాపితం తచ్చ దృష్ట్వా
56 Luego regresaron y prepararon especias y ungüentos. Pero el sábado descansaron, guardando el mandamiento.
వ్యాఘుట్య సుగన్ధిద్రవ్యతైలాని కృత్వా విధివద్ విశ్రామవారే విశ్రామం చక్రుః|
