San Lucas 19
1 Jesús entró a Jericó y caminó por la ciudad.
यीशु यरीहो नगरे मांमेइं निस्तां च़लोरे थियो।
2 Había allí un hombre llamado Zaqueo, quien era jefe entre los recaudadores de impuestos. Era un hombre muy rico.
तैड़ी अक मैन्हु थियो, ज़ेसेरू नवं जक्कई थियूं, तै धड़त घिन्ने बालां केरो अफसर थियो, तै बड़ो अमीर थियो।
3 Y quería ver quién era Jesús, pero como era bajo en estatura, no podía ver por encima de la multitud.
तैस यीशु हेरनेरो चाऊ थियो, पन तैसेरू कद छोटू थियूं, तांए तै हछे मैनन् मरां लेई न थियो बटतो।
4 Así que corrió adelante y se montó sobre un árbol de sicomoro para ver pasar a Jesús.
एल्हेरेलेइ तै देवड़तां अगर जेव ते फ़ेगेरे बुट्टे उबरो गुस्सो किजोकि ज़ैखन यीशु एज्जे त तै तैस रोड़ेच़ारे लेई सके।
5 Cuando Jesús llegó hasta allí, miró hacia arriba y dijo: “¡Zaqueo, bájate de allí pronto! Necesito quedarme en tu casa esta noche”.
ज़ैखन यीशु तैस ठैरी पुज़ो त तैनी उबरू तेकतां ज़ोवं, “जक्कई लूशी उन्ढो ओस, किजोकि अज़ मीं तेरे घरे ट्लाहन च़ारेई एजनूए।”
6 Zaqueo descendió rápidamente del árbol y estaba muy feliz de recibir a Jesús en su casa.
जक्कई तैखने उन्ढो ओस्सो ते यीशु बेड़ि खुशी सेइं अपने घरे नीयो।
7 Cuando la gente vio esto, todos comenzaron a protestar: “¡Ha ido a quedarse con ese pecador!”
एन हेरतां सब लोक शकैइत केरतां ज़ोने लाए, “कि यीशु त एक्की पैपी मैनेरो मेहमान बनोरोए।”
8 Pero Zaqueo se puso en pie y dijo delante del Señor: “¡Mira, daré la mitad de todo lo que poseo a los pobres, y si he estafado a alguno, le pagaré hasta cuatro veces!”
जक्कई रोट्टी खांते बारे खड़ो भोइतां प्रभु सेइं ज़ोने लगो, “हे प्रभु यीशु तक अवं अपनि अध्धी जेइदात कंगालन देताईं, अगर केन्चेरू किछ खोरू भोलू त तैस च़ेव्रे हिस्से वापस देइलो।”
9 Jesús le respondió diciendo: “Hoy ha venido la salvación a esta casa, porque este hombre ha demostrado que es hijo de Abraham también.
तैखन यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “अज़ इस घरे मां मुक्ति ओरिए, एल्हेरेलेइ इन भी पूर्वज अब्राहमेरू अक मट्ठूए।
10 Porque el Hijo del hombre vino a buscar y a salvar a los que están perdidos”.
किजोकि मैनेरू मट्ठू यानी अवं होरि लोकन हमेशारी सज़ाई करां मुक्ति देने एवरोईं।”
11 Mientras aún estaban atentos a esto, Jesús les contó un relato, porque ya estaban cerca de Jerusalén y la gente pensaba que el reino de Dios iba a ser una realidad inmediata.
ज़ैखन लोक यीशुएरी गल्लां शुन्ने लग्गोरो थिये त तैनी तैन अक मिसाल देइतां ज़ोवं, किजोकि तैना यरूशलेम नगरेरे नेड़े पुज़ोरे थिये ते लोकां केरो खियाल थियो परमेशरेरू राज़ लूशी एजनू आए।
12 “En cierta ocasión había un noble, que partió de su casa y se fue a un país lejano para ser coronado como rey y luego volver.
तैनी तैन ज़ोवं, “अक बड़ो अमीर मैन्हु होरि मुलखे मां च़लो, ताके तैस मुलखेरो मेंत्रेरो ओदो घिन्तां वापस एज्जे।
13 Llamó a diez de sus siervos, dividió el dinero por partes iguales entre ellos y les dijo: ‘Inviertan mi dinero hasta que yo regrese’.
तैनी अपने सेवादारन मरां दश ज़न्हे कुजाए, ते तैन दश मोहरां देइतां ज़ोवं, ‘मेरे वापस एजने तगर इस पेंइसे सेइं कारोबार केरथ।’
14 Pero su pueblo lo odiaba, y enviaron una delegación por anticipado para que dijeran: ‘No queremos tener a este hombre como rey para nosotros’.
पन तैस ठैरी लोक तैस सेइं नफरत केरते थिये, तैनेईं किछ लोक भेज़तां तैस जो बिस्तार भेज़ो, कि अस न चाम ए मैन्हु असन पुड़ राज़ केरे।”
15 Después de haber sido coronado como rey, regresó. Entonces mandó a traer a sus siervos. Quería saber qué ganancia habían obtenido al invertir el dinero que les había dado.
“ज़ैखन तै हुकुमतरो ओदो हासिल केरतां वापस अव त तैनी अपने सेवादारे जो समाद भेज़ो। ज़ैना तैनी कारोबारेरे लेइ पेंइसे दित्तोरे थिये ताके सेब्भी केरो पतो केरे कि केनि केत्रू कियेरू आए।
16 El primer siervo vino y dijo: ‘Señor, tu dinero ha producido hasta diez veces’.
पेइले मैने एइतां ज़ोवं, ‘हे मालिक मीं तेरी दश अश्रेफेइं सेइं दश होरि कमैई।’
17 “‘¡Bien hecho! Eres un buen siervo,’ dijo el rey. ‘Como has demostrado que eres fiel en cosas pequeñas, te pondré a cargo de diez ciudades’.
तैनी तैस सेइं ज़ोवं, ‘तीं दश अश्रेफेइं सेइं इमानदेरी सेइं कम कियूं गा तीं दश नगरन पुड़ अधिकार दित्तो गाते।’
18 “Luego entró el segundo siervo y dijo: ‘Señor, tu dinero ha producido hasta cinco veces’.
दुइयोवं मैने एइतां ज़ोवं, ‘हे मालिक मीं तेरी पंच़ अश्रेफेइं सेइं पंच़ होरि कमैई।’
19 “‘Te pondré a cargo de cinco ciudades,’ le dijo el rey.
तैनी तैस सेइं भी ज़ोवं, ‘तीं भी पंच़ नगरन पुड़ अधिकार दित्तो गाते।’
20 “Otro siervo entró y dijo: ‘Señor, mira, aquí te devuelvo tu dinero. Lo guardé y lo envolví en un paño.
तैखन एक्की मैने एइतां ज़ोवं, ‘हे मालिक इना रेइ तेरी अश्रेफी मीं एन रूमाले मां बेंधतां रखोरि थी।’
21 Tuve miedo de ti porque eres un hombre duro. Tomas lo que no te pertenece y cosechas lo que no sembraste’.
किजोकि तू सखत मैनूस ते अवं तीं करां डरतो थियो। किजोकि तू तै चीज़ ज़ै तीं न भोए रखोरि तू तैस भी नेतस ते ज़ैन न भोए बेवरू तू तैन भी लुनतस।
22 “‘Te juzgaré por tus propias palabras,’ respondió el rey. ‘Sabes que soy un hombre duro, “que tomo lo que no me pertenece, y cosecho lo que no sembré”.
तैनी तैस सेइं ज़ोवं, ‘हे दुष्ट नौकरा अवं तेरी गल्लेईं सेइं तींए मुर्ज़म बनताइं। ज़द तीं पतो थियो, कि अवं बड़ो सखत मैन्हु आईं, ते ज़ै चीज़ मीं नईं रखोरि अवं तैस भी सल्हतां ते ज़ैन नईं बेवरू अवं तैन भी लुनतां।
23 ¿Por qué no depositaste mi dinero en el banco, para que cuando yo regresara pudiera recibir mi dinero con intereses?’
फिरी तीं मेरे रुपैइये केन्ची कां किजो नईं रखोरे ताके अवं वापस एइतां तैस करां सूते समेत उसुल केरेथो?’
24 “Entonces el rey dijo a los que estaban junto a él: ‘Quítenle el dinero, y dénselo al que produjo hasta diez veces’.
तैखन तैनी तैन सेइं ज़ोवं, ‘ज़ैन तैड़ी खड़खड़े थिये एस करां एन अश्रेफी एन्तां उस देथ ज़ैस कां दश अश्रेफीन।’
25 “‘Pero señor, ya él tiene diez veces más,’ respondieron ellos.
तैना ज़ोने लगे हे मालिक एस कां पेइली दश अश्रेफीन!
26 “A lo cual el rey respondió: ‘Les aseguro que a los que tienen se les dará más; pero a los que no tienen, incluso lo que no tienen se les quitará.
तैनी तैन जुवाब दित्तो, अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि, ‘ज़ैस कां परमेशरेरी मर्ज़ी समझ़नेरी खुवाइश आए, तैस परमेशर जादे समझ़ देलो। पन ज़ैस कां परमेशरेरी मर्ज़ी समझ़नेरी खुवाइश नईं, तैस केरां, थोड़ी ज़ेरि समझ़ ज़ै तैस कां आए, तै भी नी गाली।’
27 Y en cuanto a mis enemigos, los que no querían que yo fuera su rey, tráiganmelos aquí y mátenlos en frente de mí’”.
पन मेरे इन दुश्मन ज़ैन मीं न थिये सुखाते कि, ए असन पुड़ राज़ केरे एन इरां आनां ते मेरे सामने एन मैरी छ़ड्डा।”
28 Después que terminó de contarles este relato, Jesús partió hacia Jerusalén, caminando adelante.
एना गल्लां ज़ोइतां यीशु अपने चेलन सेइं साथी अग्रोवं जेव कि यरूशलेम नगरे मां गाए।
29 Cuando se acercaba a Betfagé y Betania en el Monte de los Olivos, envió a dos discípulos, diciéndoles:
ज़ैखन तैना ज़ैतूनेरे पहाड़े बैतफगे ते बैतनिय्याह मां पुज़े त यीशुए दूई चेले एन ज़ोइतां अग्रोवं भेज़े।
30 “Adelántense a la siguiente aldea. Y cuando entren encontrarán un potro atado, el cual nadie ha montado todavía. Desátenlo y tráiganlo aquí.
“तुस सामने उस ड्लव्वें मां गाथ ते तैड़ी तुसन अक गधेरो बच्चो बन्धोरो मैलनोए। ज़ैस पुड़ अज़ तगर कोई नईं च़ढ़ोरो तैस खोलतां इड़ी मीं कां आनां।
31 Y si alguien les pregunta: ‘¿Por qué lo están desatando?’ solo digan: ‘El Señor lo necesita’”.
ते अगर तुसन कोई पुच़्छ़े, कि तुस एस किजो लोरेथ खोलने त तुस ज़ोइयथ, कि प्रभुए एसेरी ज़रूरत आए।”
32 Así que los dos discípulos fueron y encontraron todo como Jesús lo había dicho.
अग्रोवं गानेबाले चेलेईं तैन्ने कियूं ज़ैन यीशुए ज़ोरू थियूं।
33 Cuando estaban desatando el potro, sus propietarios preguntaron: “¿Por qué están desatando el potro?”
ज़ैखन तैना गधेरो बच्चे खोलने लग्गोरो थिये त तैसेरो मालिक तैन पुच्छ़ने लगो, “तुस एस बच्चे किजो लोरेथ खोलने?”
34 Entonces los discípulos respondieron; “El Señor lo necesita”.
तैनेईं जुवाब दित्तो, “प्रभुए एसेरी ज़रूरते।”
35 Y trajeron el potro a Jesús. Luego pusieron sus mantos sobre él, y Jesús se montó en su lomo.
तैनेईं तै बच्चो खोलतां यीशु कां आनो, ते यीशुए तैस पुड़ अपना लिगड़ां छ़ेडतां तैस पुड़ च़ेढ़तां च़लो जेव।
36 Mientras cabalgaba, la gente extendía sus mantos sobre el camino.
ज़ैखन तैना च़लोरे थिये त लोकेईं अपना लिगड़ां बत्ती मां बिछ़ां।
37 Cuando se aproximaba a Jerusalén, justo en el sitio donde el camino empieza a descender desde Monte de los Olivos, la multitud de discípulos comenzó a gritar alabanzas a Dios a toda voz, por todos los milagros que habían visto.
ज़ैखन तैना यरूशलेम नगरे नेड़े पुज़े त ज़ैट्ठां बत ज़ैतून पहाड़े पुड़ेरां उन्ढी गातीए तैड़ी सारे चेलेईं एना चमत्कार हेरतां ते खुशी भोइतां परमेशरेरी तारीफ़ केरने लगे कि,
38 “Bendito es el rey que viene en el nombre del Señor”, gritaban. “Paz en el cielo, y gloria en lo más alto de los cielos”.
“धने तै राज़ो ज़ै परमेशरे नव्वें सेइं एइते! ते स्वर्गे मां महिमा ते अम्बरे मां शान्ति भोए।”
39 Y algunos de los fariseos que estaban entre la multitud, le dijeron a Jesús: “Maestro, dile a tus discípulos que dejen de decir eso”.
तैन मैनन् मां किछ फरीसी लोक भी थिये। तैना यीशु सेइं ज़ोने लगे, “हे गुरू अपने चेलन ज़ो कि च़ुप केरन।”
40 Pero Jesús respondió: “¡Les aseguro que si ellos se callaran, entonces las piedras gritarían!”
यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “अवं तुसन ज़ोताईं, अगर एना लोक च़ुप केरन त इना घोड़ ज़ोरे सेइं परमेशरेरी तारीफ़ केरेले।”
41 Pero a medida que se acercaba, vio la ciudad y lloró por ella.
यरूशलेम नगरे मां पुज़तां यीशु यरूशलेम नगरेरो हाल हेरतां तैस लेरां छुटी।
42 “¡En realidad desearía que tú, entre todas las naciones, conocieras el camino que conduce a la paz!” dijo. “Pero ahora está oculto de tus ojos.
ते ज़ोने लगो, “अगर तुस सिर्फ इस दिहैड़रे बारे मां ज़ानते भोथे, ज़ै तुसन शैन्तरे पासे नेती! पन ई गल हुना तुश्शे एछ़्छ़न करां छ़पोरीए।
43 Sobre ti viene el tiempo en que tus enemigos te sitiarán, construyendo rampas para atacarte, rodeándote y encerrándote por todos lados.
तीं तैना दिहाड़े हेरने पेनेन ज़ेइस तेरे दुश्मन तेरे च़ेव्रे पासन मोरच़ो बेंधतां ते तीं घेरो देले, ते हर पासेरां तीं पुड़ हमलो केरेले।
44 Te aplastarán contra el suelo, a ti y a tus hijos contigo. No dejarán ninguna piedra sobre otra dentro de ti, porque no aceptaste la salvación cuando vino a ti”.
तुश्शे दुश्मन तुसन नाश केरेले, ते सैरी लोकन मारेले, ते तीं पुड़ घोड़े पुड़ घोड़ बाकी न रालो। किजोकि ज़ेइस परमेशर तुसन बच़ानेरे लेइ ओरो थियो तुसेईं न पिशानो।”
45 Jesús entró al Templo y comenzó a sacar a todas las personas que estaban haciendo negocios allí.
तैखन तै मन्दरे मां जेव ते तैड़ी तैने बुपारी ते गाक बेइरोवं कढने शुरू किये।
46 Les dijo: “Las Escrituras dicen que ‘mi casa será una casa de oración,’ pero ustedes la han convertido en una cueva de ladrones”.
तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए ‘मेरू मन्दर प्रार्थनारू घर भोलू,’ पन तुसेईं त डैकू केरो अड्डो बनेइतां रख्खोरोए।”
47 Y enseñaba en el Templo todos los días. Los jefes de los sacerdotes, los maestros religiosos y los líderes del pueblo estaban tratando de matarlo.
ते तै तैस पवित्र दहैड़ी मन्दरे मां शिक्षा देतो थियो, पन प्रधान याजक ते शास्त्री लोकेईं यीशु मारनेरी कोशिश मां लग्गोरो थिये।
48 Pero no podían encontrar una manera de hacerlo porque todos lo apreciaban, y estaban atentos a cada palabra que decía.
पन तैन एन केरनेरो मौको न थियो मैलतो, किजोकि सारे लोक यीशुएरी गल्लां शुन्नेरे लेइ च़ेव्रे पासन बिश्शोरे रहते थिये।
