Lamentaciones 5

1 Señor, por favor, recuerda lo que nos ha pasado. ¡Míranos y date cuenta de cómo hemos sido humillados!

ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.

2 La tierra que poseíamos ha sido entregada a extraños, nuestras casas han sido entregadas a extranjeros.

3 Hemos perdido a nuestros padres y nuestras madres son viudas ahora.

ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.

4 El agua que bebemos la tenemos que pagar, la leña nos sale cara.

آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.

5 Como animales, nos llevan con arneses al cuello; Estamos agotados, pero no encontramos descanso.

در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.

6 Nos aliamos con Egipto y Asiria para poder tener mucha comida.

خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.

7 Nuestros antepasados pecaron y se han ido, pero nosotros estamos siendo castigados por sus pecados.

پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.

8 Siervos de nuestro conquistador nos dominan; nadie puede salvarnos de su poder.

بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.

9 Cuando buscamos comida, tomamos nuestras vidas en nuestras manos, a causa de los asaltantes armados en el desierto.

برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.

10 Nuestra piel está caliente como un horno a causa de la fiebre provocada por el hambre.

از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.

11 Violaron a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.

زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.

12 A los príncipes los han colgado de las manos; no respetan a los ancianos.

رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.

13 Los jóvenes son obligados a trabajar en los molinos de mano; los muchachos se tambalean bajo los fardos de leña.

جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.

14 Los ancianos han abandonado sus lugares en la puerta de la ciudad; los jóvenes han dejado de tocar su música.

پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.

15 Ya no hay alegría para nosotros; nuestro baile se ha convertido en luto.

شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.

16 La corona ha caído de nuestra cabeza. ¡Qué desastre nos ha sobrevenido por haber pecado!

وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.

17 Por todo esto, estamos enfermos del corazón; por todo esto, podemos apenas mirar;

دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،

18 A causa del Monte Sion, que ha sido abandonado, y donde sólo los zorros deambulan.

زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.

19 ¡Pero tú, Señor, vives para siempre! ¡Tú gobiernas por todas las generaciones!

ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.

20 ¿Por qué nos has olvidado durante tanto tiempo? ¿Por qué nos has abandonado durante tantos años?

مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

21 Tráenos de regreso a ti, Señor, para que podamos volver a estar contigo. Por favor, restaura nuestras vidas a como era antes.

ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.

22 ¿O es que nos has rechazado por completo? ¿Estás realmente enfadado con nosotros?