Lamentaciones 3
1 Soy el hombre que ha experimentado el sufrimiento bajo la vara de la ira de Dios.
RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.
2 Me ha alejado, obligándome a caminar en las tinieblas en lugar de la luz.
Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
3 De hechome golpea una y otra vez todo el día.
Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
4 Me ha desgastado; me ha hecho pedazos.
Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
5 Me ha asediado, rodeándome de amargura y miseria.
Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.
6 Me ha obligado a vivir en las tinieblas, como los muertos desde hace tiempo.
Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.
7 Ha levantado un muro a mi alrededor para que no pueda escapar; me ha atado con pesadas cadenas.
Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.
8 Aunque siga clamando por ayuda, se niega a escuchar mi oración.
Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.
9 Ha puesto piedras en mi camino y me envía por senderos torcidos.
Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.
10 Es un oso que me acecha, un león escondido listo para atacar,
Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.
11 Me arrastró de mi camino y me hizo pedazos, dejándome indefenso.
Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.
12 Cargó su arco con una flecha y me usó como blanco,
Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.
13 Me disparó en los riñones con sus flechas.
Oklarını böbreklerime sapladı.
14 Ahora todos se ríen de mí, cantando canciones que se burlan de mí todo el día.
Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.
15 Me ha llenado de amargura; me ha llenado de amargo ajenjo.
Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.
16 Me ha roto los dientes con arenilla; me ha pisoteado en el polvo.
Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.
17 Me ha arrancado la paz; he olvidado todo lo bueno de la vida.
Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.
18 Por eso digo: Mi expectativa de una larga vida ha desaparecido, junto con todo lo que esperaba del Señor.
Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”
19 No olvides todo lo que he sufrido en mi agonía, tan amargo como el ajenjo y el veneno.
Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!
20 Ciertamente no lo he olvidado. Lo recuerdo demasiado bien, por eso me hundo en la depresión.
Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.
21 Pero aún tengo esperanza cuando pienso en esto:
Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:
22 Es por el amor fiel del Señor que nuestras vidas no están destruidas, pues con sus actos de misericordia nunca nos abandona.
RAB'bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;
23 Él los renueva cada mañana. ¡Qué maravillosamente fiel eres, Señor!
Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.
24 El Señor es todo lo que necesito, me digo a mí mismo: Pondré mi esperanza en él.
“Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”
25 El Señor es bueno con los que confían en él, con cualquiera que lo siga.
RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.
26 Es bueno esperar tranquilamente la salvación del Señor.
RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.
27 Es bueno que el ser humano aprenda a soportar con paciencia la disciplina mientras es joven.
İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.
28 Debe sentarse solos en silencio, porque es Dios quien lo ha disciplinado.
RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;
29 Debe inclinarse con el rostro hacia el suelo, porque aún puede haber esperanza.
Umudunu kesmeden yere kapanmalı,
30 Debe poner la mejilla a quien quiera abofetearlos; debe aceptar los insultos de los demás.
Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;
31 Porque el Señor no nos abandonará para siempre.
Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.
32 Aunque nos venga la tristeza, él nos muestra misericordia porque su amor fiel es muy grande.
Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;
33 Porque no quiere herir ni causarle dolor a ninguno.
Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.
34 Ya sea que alguien maltrate a todos los prisioneros de la tierra
Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,
35 Ole niegue a alguien sus derechos mientras el Altísimo lo ve,
Yüceler Yücesi'nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,
36 O sea que alguien engañe a otro en su caso legal, estas son cosas el Señor noaprueba.
Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.
37 ¿Quién habló y llegó a existir? ¿No fue el Señor quien lo ordenó?
Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?
38 Cuando el Altísimo habla puede ser para un desastre o para una bendición.
İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi'nin ağzından çıkmıyor mu?
39 ¿Por qué habría de quejarse un ser humano de las consecuencias de sus pecados?
İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?
40 Debemos mirarnos a nosotros mismos, examinar nuestros actos y volver al Señor.
Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB'be dönelim.
41 No nos limitemos a levantar la mano a Dios hacia el cielo, sino nuestra mente también, y digamos:
Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:
42 “Nosotros somos pecadores; nosotros somos rebeldes ¡y tú no nos has perdonado!”
“Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.
43 Te has envuelto en ira y nos has perseguido, matándonos sin piedad. Has destruido sin piedad.
Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.
44 Te has envuelto en una nube que ninguna oración puede penetrar.
Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.
45 Nos has convertido en residuos y desechos para las naciones de alrededor.
Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.
46 Todos nuestros enemigos abren la boca para criticarnos.
Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.
47 Estamos aterrorizados y atrapados, devastados y destruidos.
Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”
48 Las lágrimas brotan de mis ojos por la muerte de mi pueblo.
Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.
49 Mis ojos rebosan de lágrimas todo el tiempo. No se detendrán
Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,
50 Hasta que el Señor mire desde el cielo y vea lo que pasa.
RAB göklerden bakıp görünceye dek.
51 Lo que he visto me atormenta por lo que ha sucedido a todas las mujeres de mi ciudad.
Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.
52 Sin razón alguna mis enemigos me atraparon como a un pájaro.
Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.
53 Intentaron matarme arrojándome a un pozo y tirándome piedras.
Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.
54 El agua me inundó hastala cabeza, y pensé que moriría.
Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.
55 Desde lo más profundo de la fosa te llamé, Señor.
Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
56 Tú me oíste cuando oré: “Por favor, no ignores mi grito de auxilio”.
Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.
57 Viniste a mí cuando te llamé, y me dijiste: “¡No tengas miedo!”
Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.
58 ¡Has tomado mi caso y me has defendido; has salvado mi vida!
Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.
59 Señor, tú has visto las injusticias que se han cometido contra mí; ¡Defiéndeme, por favor!
Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.
60 Has observado lo vengativos que son y las veces que han conspirado contra mí.
Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.
61 Señor, tú has oído cómo me han insultado y lo que han tramado contra mí,
Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.
62 ¡Cómo mis enemigos hablan contra mí y se quejan de mí todo el tiempo!
63 ¡Mira! Ya sea que estén sentados o de pie, siguen burlándose de mí en sus canciones.
Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.
64 ¡Págales como se merecen, Señor, por todo lo que han hecho!
Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.
65 Dales algo para que sus mentes queden cubiertas! ¡Que tu maldición caiga sobre ellos!
İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.
66 Persíguelos en tu cólera, Señor, y deshazte de ellos de la tierra!
Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.
