Lamentaciones 3
1 Soy el hombre que ha experimentado el sufrimiento bajo la vara de la ira de Dios.
Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
2 Me ha alejado, obligándome a caminar en las tinieblas en lugar de la luz.
Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
3 De hechome golpea una y otra vez todo el día.
Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
4 Me ha desgastado; me ha hecho pedazos.
Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
5 Me ha asediado, rodeándome de amargura y miseria.
Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
6 Me ha obligado a vivir en las tinieblas, como los muertos desde hace tiempo.
Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
7 Ha levantado un muro a mi alrededor para que no pueda escapar; me ha atado con pesadas cadenas.
Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
8 Aunque siga clamando por ayuda, se niega a escuchar mi oración.
Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
9 Ha puesto piedras en mi camino y me envía por senderos torcidos.
Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
10 Es un oso que me acecha, un león escondido listo para atacar,
Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
11 Me arrastró de mi camino y me hizo pedazos, dejándome indefenso.
Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
12 Cargó su arco con una flecha y me usó como blanco,
Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
13 Me disparó en los riñones con sus flechas.
Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
14 Ahora todos se ríen de mí, cantando canciones que se burlan de mí todo el día.
Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
15 Me ha llenado de amargura; me ha llenado de amargo ajenjo.
Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
16 Me ha roto los dientes con arenilla; me ha pisoteado en el polvo.
Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
17 Me ha arrancado la paz; he olvidado todo lo bueno de la vida.
At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
18 Por eso digo: Mi expectativa de una larga vida ha desaparecido, junto con todo lo que esperaba del Señor.
At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
19 No olvides todo lo que he sufrido en mi agonía, tan amargo como el ajenjo y el veneno.
Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
20 Ciertamente no lo he olvidado. Lo recuerdo demasiado bien, por eso me hundo en la depresión.
Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
21 Pero aún tengo esperanza cuando pienso en esto:
Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
22 Es por el amor fiel del Señor que nuestras vidas no están destruidas, pues con sus actos de misericordia nunca nos abandona.
Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
23 Él los renueva cada mañana. ¡Qué maravillosamente fiel eres, Señor!
Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
24 El Señor es todo lo que necesito, me digo a mí mismo: Pondré mi esperanza en él.
Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
25 El Señor es bueno con los que confían en él, con cualquiera que lo siga.
Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
26 Es bueno esperar tranquilamente la salvación del Señor.
Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
27 Es bueno que el ser humano aprenda a soportar con paciencia la disciplina mientras es joven.
Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28 Debe sentarse solos en silencio, porque es Dios quien lo ha disciplinado.
Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
29 Debe inclinarse con el rostro hacia el suelo, porque aún puede haber esperanza.
Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
30 Debe poner la mejilla a quien quiera abofetearlos; debe aceptar los insultos de los demás.
Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
31 Porque el Señor no nos abandonará para siempre.
Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
32 Aunque nos venga la tristeza, él nos muestra misericordia porque su amor fiel es muy grande.
Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
33 Porque no quiere herir ni causarle dolor a ninguno.
Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
34 Ya sea que alguien maltrate a todos los prisioneros de la tierra
Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
35 Ole niegue a alguien sus derechos mientras el Altísimo lo ve,
Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
36 O sea que alguien engañe a otro en su caso legal, estas son cosas el Señor noaprueba.
Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
37 ¿Quién habló y llegó a existir? ¿No fue el Señor quien lo ordenó?
Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
38 Cuando el Altísimo habla puede ser para un desastre o para una bendición.
Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
39 ¿Por qué habría de quejarse un ser humano de las consecuencias de sus pecados?
Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
40 Debemos mirarnos a nosotros mismos, examinar nuestros actos y volver al Señor.
Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
41 No nos limitemos a levantar la mano a Dios hacia el cielo, sino nuestra mente también, y digamos:
Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
42 “Nosotros somos pecadores; nosotros somos rebeldes ¡y tú no nos has perdonado!”
Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
43 Te has envuelto en ira y nos has perseguido, matándonos sin piedad. Has destruido sin piedad.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
44 Te has envuelto en una nube que ninguna oración puede penetrar.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
45 Nos has convertido en residuos y desechos para las naciones de alrededor.
Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
46 Todos nuestros enemigos abren la boca para criticarnos.
Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
47 Estamos aterrorizados y atrapados, devastados y destruidos.
Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
48 Las lágrimas brotan de mis ojos por la muerte de mi pueblo.
Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
49 Mis ojos rebosan de lágrimas todo el tiempo. No se detendrán
Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
50 Hasta que el Señor mire desde el cielo y vea lo que pasa.
Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
51 Lo que he visto me atormenta por lo que ha sucedido a todas las mujeres de mi ciudad.
Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
52 Sin razón alguna mis enemigos me atraparon como a un pájaro.
Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
53 Intentaron matarme arrojándome a un pozo y tirándome piedras.
Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
54 El agua me inundó hastala cabeza, y pensé que moriría.
Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
55 Desde lo más profundo de la fosa te llamé, Señor.
Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
56 Tú me oíste cuando oré: “Por favor, no ignores mi grito de auxilio”.
Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
57 Viniste a mí cuando te llamé, y me dijiste: “¡No tengas miedo!”
Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
58 ¡Has tomado mi caso y me has defendido; has salvado mi vida!
Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
59 Señor, tú has visto las injusticias que se han cometido contra mí; ¡Defiéndeme, por favor!
Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
60 Has observado lo vengativos que son y las veces que han conspirado contra mí.
Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
61 Señor, tú has oído cómo me han insultado y lo que han tramado contra mí,
Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
62 ¡Cómo mis enemigos hablan contra mí y se quejan de mí todo el tiempo!
Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
63 ¡Mira! Ya sea que estén sentados o de pie, siguen burlándose de mí en sus canciones.
Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
64 ¡Págales como se merecen, Señor, por todo lo que han hecho!
Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
65 Dales algo para que sus mentes queden cubiertas! ¡Que tu maldición caiga sobre ellos!
Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
66 Persíguelos en tu cólera, Señor, y deshazte de ellos de la tierra!
Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
