< Lamentaciones 3 >
1 Soy el hombre que ha experimentado el sufrimiento bajo la vara de la ira de Dios.
Mwen se moun ki te wè afliksyon akoz baton kòlè Li a.
2 Me ha alejado, obligándome a caminar en las tinieblas en lugar de la luz.
Li te mennen mwen, e te fè m mache nan tenèb, pa nan limyè.
3 De hechome golpea una y otra vez todo el día.
Anverite, li te vire men L kont mwen plizyè fwa, tout jounen an.
4 Me ha desgastado; me ha hecho pedazos.
Li te fè chè m ak po m vin epwize sòti sou mwen, Li te kase zo m yo.
5 Me ha asediado, rodeándome de amargura y miseria.
Li te jennen mwen e te antoure m ak ametim ak difikilte.
6 Me ha obligado a vivir en las tinieblas, como los muertos desde hace tiempo.
Nan kote ki fènwa, li te fè m abite, tankou sila ki fin mouri lontan yo.
7 Ha levantado un muro a mi alrededor para que no pueda escapar; me ha atado con pesadas cadenas.
Li te antoure m anndan pou m pa ka sòti. Li te fè chenn mwen an byen lou.
8 Aunque siga clamando por ayuda, se niega a escuchar mi oración.
Menm lè m kriye e rele sekou, Li fèmen lapriyè m deyò.
9 Ha puesto piedras en mi camino y me envía por senderos torcidos.
Li te bloke wout mwen yo ak wòch taye. Li te fè chemen mwen yo vin kwochi.
10 Es un oso que me acecha, un león escondido listo para atacar,
Li pou mwen tankou yon lous ki kouche ap tann, tankou yon lyon nan kote an kachèt.
11 Me arrastró de mi camino y me hizo pedazos, dejándome indefenso.
Li te detounen tout chemen mwen yo e Li te chire mwen an mòso; Li te fè m vin dezole nèt.
12 Cargó su arco con una flecha y me usó como blanco,
Li te koube banza Li, e Li te chwazi m kon pwen final pou flèch Li.
13 Me disparó en los riñones con sus flechas.
Li te fè flèch nan fouwo L yo antre nan ren mwen.
14 Ahora todos se ríen de mí, cantando canciones que se burlan de mí todo el día.
Mwen te vin yon rizib pou tout pèp mwen an, chante giyonnen yo sonnen tout lajounen.
15 Me ha llenado de amargura; me ha llenado de amargo ajenjo.
Li te plen mwen ak anmetim. Li te fè m sou ak dlo absent.
16 Me ha roto los dientes con arenilla; me ha pisoteado en el polvo.
Li te kase dan m ak gravye. Li fè m kache nan pousyè.
17 Me ha arrancado la paz; he olvidado todo lo bueno de la vida.
Nanm mwen p ap jwenn lapè ankò. Bonè vin bliye pou mwen.
18 Por eso digo: Mi expectativa de una larga vida ha desaparecido, junto con todo lo que esperaba del Señor.
Konsa mwen di: “Fòs mwen fin peri, ansanm ak espwa m ki sòti nan SENYÈ a.”
19 No olvides todo lo que he sufrido en mi agonía, tan amargo como el ajenjo y el veneno.
Sonje soufrans mwen ak mizè mwen an; dlo absent ak anmetim ki nan kè m nan.
20 Ciertamente no lo he olvidado. Lo recuerdo demasiado bien, por eso me hundo en la depresión.
Anverite, nanm mwen sonje yo. Li vin koube anndan mwen.
21 Pero aún tengo esperanza cuando pienso en esto:
Men sa mwen sonje nan tèt mwen; pou sa, mwen gen espwa.
22 Es por el amor fiel del Señor que nuestras vidas no están destruidas, pues con sus actos de misericordia nunca nos abandona.
Lamou dous SENYÈ a, anvèrite, p ap janm sispann, paske mizerikòd Li p ap janm manke.
23 Él los renueva cada mañana. ¡Qué maravillosamente fiel eres, Señor!
Yo renouvle chak maten. Gran se fidelite Ou.
24 El Señor es todo lo que necesito, me digo a mí mismo: Pondré mi esperanza en él.
“SENYÈ a se pòsyon mwen.” Se sa nanm mwen di m. Konsa, mwen mete espwa m nan Li.
25 El Señor es bueno con los que confían en él, con cualquiera que lo siga.
SENYÈ a montre dousè Li a sila ki tann Li yo, a moun ki chache Li a.
26 Es bueno esperar tranquilamente la salvación del Señor.
Se bon pou yon nonm gen espwa, e tann byen trankil pou sali SENYÈ a.
27 Es bueno que el ser humano aprenda a soportar con paciencia la disciplina mientras es joven.
Se bon pou yon nonm pote jouk la nan jenès li.
28 Debe sentarse solos en silencio, porque es Dios quien lo ha disciplinado.
Kite li chita apa pou kont li, e rete an silans, akoz Li te poze sa sou li.
29 Debe inclinarse con el rostro hacia el suelo, porque aún puede haber esperanza.
Kite li mete bouch li nan pousyè, si se konsa, pou l ka gen espwa.
30 Debe poner la mejilla a quien quiera abofetearlos; debe aceptar los insultos de los demás.
Kite li lonje machwè li, bay sila k ap frape l la. Kite li ranpli ak repwòch.
31 Porque el Señor no nos abandonará para siempre.
Paske se pa pou tout tan ke Senyè a ap rejte.
32 Aunque nos venga la tristeza, él nos muestra misericordia porque su amor fiel es muy grande.
Paske malgre se gwo doulè ke Li fè rive; alò, Li va gen mizerikòd selon gran lanmou dous Li a.
33 Porque no quiere herir ni causarle dolor a ninguno.
Paske se pa ak kè kontan ke Li aflije, oswa pou atriste fis a lòm yo.
34 Ya sea que alguien maltrate a todos los prisioneros de la tierra
Pou kraze anba pye, tout prizonye nan mond la,
35 Ole niegue a alguien sus derechos mientras el Altísimo lo ve,
pou retire jistis sou yon nonm nan prezans a Pi Wo a,
36 O sea que alguien engañe a otro en su caso legal, estas son cosas el Señor noaprueba.
pou fè yon nonm tò nan pwosè legal pa li, sou bagay sa yo, Senyè a p ap dakò.
37 ¿Quién habló y llegó a existir? ¿No fue el Señor quien lo ordenó?
Se kilès li ye ki pale, e sa vin rive, amwenske Senyè a te pase lòd la?
38 Cuando el Altísimo habla puede ser para un desastre o para una bendición.
Èske sa ki bon ak sa ki mal pa soti nan bouch a Pi Wo a?
39 ¿Por qué habría de quejarse un ser humano de las consecuencias de sus pecados?
Poukisa yon nonm vivan dwe plenyen, yon nonmta plenyen lè l resevwa pinisyon pou pwòp peche l yo?
40 Debemos mirarnos a nosotros mismos, examinar nuestros actos y volver al Señor.
Annou egzamine e sonde wout nou yo pou nou retounen kote SENYÈ a.
41 No nos limitemos a levantar la mano a Dios hacia el cielo, sino nuestra mente también, y digamos:
Annou leve kè nou ak men nou vè Bondye nan syèl la;
42 “Nosotros somos pecadores; nosotros somos rebeldes ¡y tú no nos has perdonado!”
Nou te peche e nou te fè rebèl; Ou pa t padone.
43 Te has envuelto en ira y nos has perseguido, matándonos sin piedad. Has destruido sin piedad.
Ou te kouvri nou ak kòlè e te kouri dèyè nou. Ou te touye. Ou pa t gen pitye menm.
44 Te has envuelto en una nube que ninguna oración puede penetrar.
Ou te kouvri tèt Ou ak yon nwaj lakolè, pou okenn lapriyè pa ka pase ladann.
45 Nos has convertido en residuos y desechos para las naciones de alrededor.
Ou fè nou kon poupou bèt ak fatra ki rejte nan mitan lòt nasyon yo.
46 Todos nuestros enemigos abren la boca para criticarnos.
Tout lènmi nou yo te ouvri bouch yo laj kont nou.
47 Estamos aterrorizados y atrapados, devastados y destruidos.
Sezisman ak pyèj tonbe sou nou, ravaj ak destriksyon.
48 Las lágrimas brotan de mis ojos por la muerte de mi pueblo.
Zye m koule nèt ak flèv dlo akoz destriksyon a fi a pèp mwen an.
49 Mis ojos rebosan de lágrimas todo el tiempo. No se detendrán
Zye m koule san sès, san rete menm pou yon ti moman,
50 Hasta que el Señor mire desde el cielo y vea lo que pasa.
jiskaske SENYÈ a gade anba soti nan wotè syèl la pou wè.
51 Lo que he visto me atormenta por lo que ha sucedido a todas las mujeres de mi ciudad.
Zye m pote doulè rive nan nanm mwen, akoz tout fi nan vil mwen.
52 Sin razón alguna mis enemigos me atraparon como a un pájaro.
Lènmi m yo san koz te fè lachas dèyè m tankou zwazo. Se lènmi m san koz.
53 Intentaron matarme arrojándome a un pozo y tirándome piedras.
Yo te fè m rete an silans nan twou fòs la e te poze yon wòch sou mwen.
54 El agua me inundó hastala cabeza, y pensé que moriría.
Dlo yo te koule depase tèt mwen. Mwen te di: “Mwen fin koupe retire nèt”!
55 Desde lo más profundo de la fosa te llamé, Señor.
Mwen te rele non Ou, O SENYÈ, depi nan twou fòs pi ba a.
56 Tú me oíste cuando oré: “Por favor, no ignores mi grito de auxilio”.
Ou te tande vwa m: pa kache zòrèy W de lapriyè mwen pou sekou, ak kriyè mwen an.
57 Viniste a mí cuando te llamé, y me dijiste: “¡No tengas miedo!”
Ou te vin rapwoche lè m te rele Ou a. Ou te di: “Pa pè!”
58 ¡Has tomado mi caso y me has defendido; has salvado mi vida!
O Senyè, Ou te plede ka pou nanm mwen an. Ou te rachte lavi mwen.
59 Señor, tú has visto las injusticias que se han cometido contra mí; ¡Defiéndeme, por favor!
O SENYÈ, Ou te wè jan m oprime. Jije ka m nan.
60 Has observado lo vengativos que son y las veces que han conspirado contra mí.
Ou te wè tout vanjans pa yo; tout manèv yo kont mwen.
61 Señor, tú has oído cómo me han insultado y lo que han tramado contra mí,
Ou te tande repwòch yo, O SENYÈ, tout manèv yo kont mwen.
62 ¡Cómo mis enemigos hablan contra mí y se quejan de mí todo el tiempo!
Lèv a sila k ap atake m yo ak konplo yo kont mwen tout lajounen.
63 ¡Mira! Ya sea que estén sentados o de pie, siguen burlándose de mí en sus canciones.
Gade jan yo chita ak jan yo leve; se mwen ki sijè chan giyonnen yo a.
64 ¡Págales como se merecen, Señor, por todo lo que han hecho!
Ou va rekonpanse yo, O SENYÈ, selon zèv men yo.
65 Dales algo para que sus mentes queden cubiertas! ¡Que tu maldición caiga sobre ellos!
Ou va bay yo yon kè ki di; madichon pa yo va sou yo.
66 Persíguelos en tu cólera, Señor, y deshazte de ellos de la tierra!
Ou va kouri dèyè yo nan kòlè Ou e detwi yo soti anba syèl SENYÈ a!