< Jueces 17 >
1 Un hombre llamado Miqueas, de la región montañosa de Efraín
Phat khatnin Micah kiti pasal khat ana ummin amachu Ephraim thinglhang gamsunga chenga ahi.
2 , le dijo a su madre: “Esos mil cien siclos de plata que te robaron y que te oí maldecir, yo tengo la plata. Yo fui quien la tomó”. Entonces su madre le dijo: “¡Hijo mío, que el Señor te bendiga!”
Nikhat hi aman anu kommah hitin anaseije, “Mikhat nin nasum dangka sankhat le jakhat anaguh jeh'in nangin nana samsetai ti kanajan ahi. Ven nasum gu’achu keima kahi chuleh tun kakomma aumme” ati. Anun adonbutnin, “Nangle nang nakiphon ahin Pathenin phatthei naboh hen” ati.
3 Élle devolvió a su madre los mil cien siclos de plata. Su madre anunció: “Dedico este dinero por completo al Señor. Se lo voy a entregar a mi hijo para que haga tallar un ídolo, una imagen hecha con plata fundida. Así que ahora te lo devuelvo”.
Aman sumchu anu komma apelutnin ahileh anun hitin aseije “Tun keiman hiche sapsetna chu kachapa chunga achuhlouna dingin keimatah in hiche sumchu Pakai kommah kakatdoh tai. Hichehi kilhajolla milim doikhat semna kimang ding ahi” ati.
4 Después de devolverle la plata a su madre, ella le dio doscientos siclos a un platero que los convirtió en un ídolo tallado, una imagen hecha con plata fundida. Los guardó en la casa de Miqueas.
Hitia chu aman sumchu anu khutna apehlut chun amanun dangka jani chu alan dangka khengpa kommah apelut tan ahileh aman milim doikhat asemdoh tan ahi. Chuleh hichechu Micah insungah akikoitan ahi.
5 Miqueas hizo construir un santuario para el ídolo. También hizo un efod y algunos dioses domésticos, y ordenó a uno de sus hijos como sacerdote.
Micah hin hiche doi koina dinga hin doiphung khat atung doh in chuleh hiche doihou nading ompho jong asem’in insunga ding phabepjong asemdoh in ahi. Hiche jouchun achate lah a khat chu amachanga din thempun apansah in ahi.
6 En aquel tiempo Israel no tenía un rey: cada uno hacía lo que le parecía correcto.
Hichelai phatsung chun Israelten leng ananei pouvin mipiho chun amaho deidan dannin ana kimang chaovin ahi.
7 Un joven, levita de la tribu de Judá, que vivía en Belén de Judá,
Nikhat chun Judah gam Bethlehem ching golhang khat ahung vahlutnin ahi.
8 se fue de Belén para buscar otro lugar donde vivir. Mientras viajaba por la región montañosa de Efraín, llegó a la casa de Miqueas.
Aman Bethlehem chu ahindalhah a chenna ding holla ahung valele leh Ephraim thinglhang gamma hi hung vahlut khat ahi. Hitiahi ahung vale le nalam mahin Micah in na hin ahung vahlut khan ahi.
9 “¿De dónde eres?” le preguntó Miqueas. “Soy un levita de Belén de Judá”, respondió el hombre. “Estoy buscando un lugar para vivir”.
Micah in hoiya konna hung nahim tin anadongin ahi. Aman adonbutnin, “Keihi Levi mi Judah gam Bethlehema kona hung kahin keimahi chenna ding mun holla hung kahi” ati.
10 “Ven y quédate aquí conmigo. Puedes ser mi ‘padre’ y sacerdote, y te daré diez siclos de plata al año, además de tu ropa y comida”. Así que el levita entró
Micah in, “Keikomma hin umtan chutileh nang keima dinga mipa leh thempu nahi ding ahi” ati.
11 y aceptó quedarse con él. El joven se convirtió en un hijo para él.
Levi mipachu ananom in, hitichun hiche golhangpa chu Micah chate khat tobang'in aumtan ahi.
12 Miqueas ordenó al levita como su propio sacerdote y vivió en la casa de Miqueas.
Hitichun Micah in hiche Levi pachu ama thempu in anapansah in, amajong Micah in'ah anacheng tan ahi.
13 “Estoy seguro de que el Señor me bendecirá ahora, porque tengo un levita como sacerdote”, concluyó Miqueas.
Micah in tunvang Pakaiyin phatthei eiboh ding ahitai, ajeh chu keiman Levi khat thempu a eipan pehding kaneitai ati.