< Josué 22 >
1 Entonces Josué convocó a las tribus de Rubén, Gad y la media tribu de Manasés.
Unya gitawag ni Josue ang mga Rubenhanon, ug ang mga Gadhanon, ug ang katunga-nga-banay ni Manases.
2 Les dijo: “Ustedes han hecho todo lo que Moisés, el siervo del Señor, les dijo que hicieran, y han seguido todos los mandatos que les di.
Ug miingon kanila: Natuman ninyo ang tanang mga gisugo kaninyo ni Moises, ang alagad ni Jehova, ug kamo nagpatalinghug sa akong tingog sa tanan nga akong gisugo kaninyo:
3 En todo este tiempo, y hasta el día de hoy nunca han abandonado a sus hermanos. Han seguido cuidadosamente lo que el Señor, su Dios, les ordenó hacer.
Wala ninyo biyai ang inyong mga igsoon niining daghang mga adlaw hangtud niining adlawa, apan nagtuman kamo sa gitugon sa sugo ni Jehova nga inyong Dios.
4 Ahora que el Señor su Dios le ha dado la paz a sus hermanos, como lo prometió, ustedes deben regresar a su tierra, la que Moisés el siervo del Señor, les dio al otro lado del Jordán.
Ug karon si Jehova nga inyong Dios, naghatag ug pahulay sa inyong mga igsoon ingon sa iyang gisulti kanila: busa bumalik kamo ug umadto kamo sa inyong mga balong-balong ngadto sa yuta nga inyong napanag-iya, nga gihatag ni Moises, ang alagad ni Jehova, sa unahan sa Jordan.
5 Pero asegúrense de cumplir los mandamientos y la ley, tal como se los instruyó Moisés. Amen al Señor, su Dios, sigan todos sus caminos, guarden sus mandamientos, permanezcan junto a él y sírvanle con todo su ser”.
Magtamod lamang kamo pag-ayo sa pagbuhat sa sugo ug sa balaod, nga gisugo kaninyo ni Moises nga alagad ni Jehova, sa paghigugma kang Jehova nga inyong Dios, ug sa paglakaw sa tanan niyang mga dalan, ug sa pagbantay sa iyang mga sugo, ug sa pagpakig-ipon kaniya, ug sa pag-alagad kaniya sa bug-os ninyong kasingkasing ug sa bug-os ninyong kalag.
6 Josué los bendijo, los despidió y se fueron a casa.
Busa si Josue nagpanalangin kanila, ug nagpalakaw kanila; ug nangadto sila sa ilang mga balong-balong.
7 Moisés había dado a la media tribu de Manasés la tierra de Basán, y a la otra mitad de la tribu Josué le había dado tierras al oeste del Jordán. Así que Josué los bendijo y los envió a casa.
Karon, si Moises mihatag ug usa ka panulondon didto sa Basan, sa usa sa katunga-nga-banay ni Manases; apan sa usang katunga-nga-banay, mihatag si Josue ug panulondon didto ipon sa ilang mga igsoon, unahan sa Jordan dapit sa kasadpan. Labut pa, sa gipalakat na sila ni Josue ngadto sa ilang mga balong-balong, iyang gipanalanginan sila,
8 Les dijo: “Llévense a casa todas las riquezas que se han ganado: los grandes rebaños de ganado, los objetos de oro, plata, cobre y hierro, la gran cantidad de ropa. Compartan todo este botín con sus hermanos”.
Ug misulti kanila, nga nagaingon: Pumauli kamo uban sa daghanang bahandi ngadto sa inyong mga balong-balong, uban ang daghan uyamut nga panon sa vaca, uban ang salapi, ug uban ang bulawan, ug uban ang tumbaga, ug uban ang puthaw, ug uban ang daghan uyamut nga saput; bahinbahina ninyo ang mga inagaw sa inyong mga kaaway alang sa inyong mga kaigsoonan.
9 Así que las tribus de Rubén y Gad y la media tribu de Manasés dejaron al resto de los israelitas en Silo, en la tierra de Canaán, y regresaron a su tierra en Galaad, la cual habían recibido por orden del Señor a través de Moisés.
Ug ang mga anak ni Ruben ug ang mga anak ni Gad, ug ang katunga-nga-banay ni Manases, namauli, ug namulag gikan sa mga anak sa Israel didto sa Silo, nga anaa sa yuta sa Canaan, aron sa pag-adto sa yuta sa Galaad, ngadto sa yuta nilang kaugalingon, diin kini mapanag-iya nila sumala sa sugo ni Jehova pinaagi kang Moises.
10 Cuando se acercaron a la región del Jordán, todavía en la tierra de Canaán, las tribus de Rubén y Gad, y la media tribu de Manasés construyeron un altar grande e impresionante junto al río Jordán.
Ug sa paghiadto nila sa dapit haduol sa Jordan nga maoy yuta sa Canaan, ang mga anak ni Ruben, ug ang mga anak ni Gad, ug ang katunga-nga-banay ni Manases, nanagtukod didto ug usa ka halaran haduol sa Jordan, usa ka dakung halaran nga pagatan-awon.
11 Se les dijo a los israelitas: “Miren, las tribus de Rubén y Gad, y la media tribu de Manasés han construido un altar en la región del Jordán de la tierra de Canaán, del lado que pertenece a los israelitas”.
Ug ang mga anak sa Israel nakadungog nga giingon: Ania karon, ang mga anak ni Ruben, ug ang mga anak ni Gad, ug ang katunga-nga-banay ni Manases, nanagtukod ug usa ka halaran sa atubangan gayud sa yuta sa Canaan, sa dapit nga haduol sa Jordan, sa pikas nga sakup sa mga anak sa Israel.
12 Los israelitas se reunieron en Silo para ir a la guerra contra ellos.
Ug sa pagpakabati sa mga anak sa Israel niini, ang tibook nga katilingban sa mga anak sa Israel nagtigum didto sa Silo aron sa pag-adto ug sa pagpakig-away batok kanila.
13 Antes de hacerlo, enviaron a Finés, hijo del sacerdote Eleazar, a las tribus de Rubén y Gad, y a la media tribu de Manasés en la tierra de Galaad.
Ug ang mga anak sa Israel nagpaadto kang Pinees, ang anak nga lalake ni Eleazar nga sacerdote, ngadto sa mga anak ni Ruben, ug sa mga anak ni Gad ug sa katunga-nga-banay ni Manases, didto sa Galaad.
14 Con él iban diez jefes, uno de cada una de las diez tribus de Israel, y cada uno el jefe de su familia.
Ug kuyog kaniya ang napulo ka mga principe: usa ka principe sa balay sa usa ka amahan alang sa tagsatagsa ka mga banay sa Israel; ug sila, ang tagsatagsa kanila, pangulo sa mga balay sa mga amahan sa taliwala sa mga linibo sa Israel.
15 Cuando llegaron, les dijeron a las tribus de Rubén y Gad, y a la media tribu de Manasés:
Ug sila nangadto sa mga anak ni Ruben, ug sa mga anak ni Gad, ug sa katunga-nga-banay ni Manases, didto sa yuta sa Galaad, ug sila nakigsulti kanila, nga nagaingon:
16 “Esto es lo que dice todo el pueblo del Señor: ‘¿Qué acto desleal es este que han cometido contra el Dios de Israel al construiros un altar? ¿Cómo pudieron apartarse de él ahora con tanta rebeldía?
Kini mao ang gipamulong sa tibook nga katilingban ni Jehova: Unsa nga kalapasan kining inyong gibuhat batok sa Dios sa Israel sa pagtalikod ninyo niining adlawa sa pagsunod kang Jehova, sa paagi nga nagtukod kamo alang kaninyo ug usa ka halaran aron sa pagsuki niining adlawa batok kang Jehova?
17 ¿No fue suficiente nuestro pecado en Peors? Ni siquiera ahora estamos limpios de la plaga que atacó al pueblo del Señor.
Dili pa ba igo kanato ang sala ni Peor, nga bisan hangtud niining adlawa wala pa ngani kita makapanghinlo niana, bisan pa ang katilingban gipadad-an ug sakit ni Jehova?
18 Entonces, ¿por qué se alejan ahora del Señor? Si hoy se rebelan contra el Señor, mañana se enfadará con todos nosotros.
Nga mingsuki gayud kamo niining adlawa sa pagsunod kang Jehova? ug mahitabo, nga kong kamo managsuki niining adlawa kang Jehova, ugma masuko siya sa tibook nga katilingban sa Israel.
19 “Pero si creen que su tierra está contaminada, entonces vengan a la tierra del Señor, donde se encuentra el Tabernáculo del Señor, y compartan parte de nuestra tierra con nosotros. Pero no se rebelen contra el Señor, ni contra nosotros, construyendo para ustedes un altar distinto del altar del Señor, nuestro Dios.
Apan kong ang yuta nga inyong naangkon dili malinis, nan tumabok kamo ngadto sa yuta nga iya ni Jehova diin ang kang Jehova nga tabernaculo nagabarug, ug manag-iya kamo sa taliwala kanamo; apan ayaw pagsukol batok kang Jehova, ni magsukol kamo batok kanamo, sa pagbuhat sa usa ka halaran alang kaninyo, gawas sa halaran ni Jehova nga atong Dios.
20 Cuando Acán, hijo de Zéraj, actuó deslealmente al tomar cosas consagradas, ¿no sufrió el castigo todo Israel? No fue el único que murió a causa de su pecado’”.
Wala ba si Achan, ang anak nga lalake ni Zera makasala sa butang nga linaglag, ug ang tibook nga katilingban sa Israel mahiagum sa kasuko ni Jehova? Ug dili kay kana rang tawohana ang namatay sa iyang sala.
21 Entonces las tribus de Rubén y Gad, y la media tribu de Manasés, respondieron a los dirigentes israelitas:
Unya ang mga anak ni Ruben, ug ang mga anak ni Gad, ug ang katunga-nga-banay ni Manases mingtubag ug mingsulti sa mga pangulo sa mga linibo sa Israel:
22 “El Señor es Dios de dioses, el Señor es Dios de dioses y él lo sabe! ¡Que lo sepa Israel también! Si nos rebelamos contra Dios o le somos desleales, ¡mátennos ahora mismo!
Ang Usa nga Makagagahum, ang Dios, si Jehova, ang usa nga Makagagahum, ang Dios, si Jehova, siya nasayud; ug sa Israel siya masayud: kong kini tungod ba sa pagsuki, kun sa pagpakasala ba batok kang Jehova (dili mo ba kami luwason niining adlawa),
23 Si nuestra acción de construir un altar fue para alejarnos del Señor, o para usar el altar para hacer holocaustos u ofrendas de grano o de comunión, entonces que el Señor nos castigue.
Nga nagtukod man kami alang kanamo ug usa ka halaran aron dili sa pagsunod namo kang Jehova; kun sa paghalad hinoon sa ibabaw niini sa halad-nga-sinunog, kun sa halad-nga-kalan-on, kun sa paghalad sa mga halad-sa-pakigdait, si Jehova lamang ang papangayoa niana;
24 “Lo hicimos porque nos preocupaba que en el futuro tus descendientes dijeran a los nuestros: ‘¿Qué tienes que ver con el Señor, el Dios de Israel?
Ug kong wala namo buhata kini, uban ang maayong pagbantay ug tinguha, nga nagaingon: Sa panahon nga umalabut ang inyong mga anak magaingon sa among mga anak: Unsay labut ninyo kang Jehova, ang Dios sa Israel?
25 El Señor puso una frontera – elrío Jordán- entre nosotros y ustedes, descendientes de Rubén y Gad. Ustedes no pertenecen al Señor’. Así tus descendientes podrían impedir que los nuestros adorasen al Señor.
Kay si Jehova naghimo sa Jordan nga usa ka utlanan sa taliwala kanamo ug kaninyo, kamo nga mga anak ni Ruben ug mga anak ni Gad; kamo walay bahin kang Jehova; busa ang inyong mga anak makapahunong kaha sa among mga anak sa pagkahadlok kang Jehova.
26 “Así que dijimos: ‘Construyamos un altar, no para holocaustos ni para sacrificios,
Busa, kami miingon: Mangandam kita karon sa pagtukod ug usa ka halaran dili alang sa halad-nga-sinunog, dili usab alang sa halad:
27 sino como testimonio entre nosotros y ustedes, y para las generaciones que vengan después de nosotros, de que vendremos a adorar al Señor en su presencia con nuestros holocaustos, sacrificios y ofrendas de comunión’. Entonces tus descendientes no podrán decir a los nuestros en el futuro: ‘Tú no perteneces al Señor’.
Apan kini usa ka magapamatuod sa taliwala kanamo ug kaninyo ug sa taliwala sa atong mga kaliwatan nga sunod kanato nga kami makaalagad kang Jehova sa iyang atubangan uban ang among mga halad-nga-sinunog, ug ang among mga halad, ug ang among mga halad-sa-pakigdait; nga ang inyong mga anak dili makaingon sa among mga anak sa umalabut nga adlaw: Wala kamo ing bahin kang Jehova.
28 “Si lo hicieran en el futuro, nuestros descendientes podrían responder: ‘Mira esta réplica del altar del Señor que hicieron nuestros antepasados, no para los holocaustos ni para los sacrificios, sino como testimonio entre nosotros y tú’.
Busa, ming-ingon kami: Kana mahanabo, nga kong sila moingon kanamo kun sa among mga kaliwatan sa umalabut nga mga adlaw, nga kami mosulti: Tan-awa, ang sumbanan sa halaran ni Jehova nga gihimo sa among mga amahan, dili alang sa mga halad-nga-sinunog, ni alang sa paghalad; apan alang sa usa ka pagpamatuod sa taliwala kanamo ug kaninyo.
29 “Jamás se nos ocurriría rebelarnos contra el Señor o alejarnos de él construyendo un altar para hacer holocaustos o ofrendas de grano o sacrificios. El único altar del Señor, nuestro Dios, es el que está frente a su Tabernáculo”.
Ipahalayo kana kanamo nga kami mosukol batok kang Jehova, ug motalikod niining adlawa gikan sa pagsunod kang Jehova, sa pagtukod ug usa ka halaran alang sa halad-nga-sinunog, alang sa halad-nga-kalan-on, ug kun alang sa paghalad gawas sa halaran ni Jehova nga atong Dios nga anaa sa atubangan sa iyang tabernaculo.
30 Cuando Finés y los jefes israelitas oyeron esto de las tribus de Rubén y Gad y de la media tribu de Manasés, se alegraron.
Ug sa diha nga si Pinees, ang sacerdote, ug ang mga principe sa katilingban, bisan ang mga pangulo sa linibo sa Israel, nga uban kaniya, nakadungog sa mga pulong nga gisulti sa mga anak ni Ruben, ug sa mga anak ni Gad, ug sa mga anak ni Manases, kini nakapahimuot kanila pag-ayo.
31 Finés respondió a las tribus de Rubén y Gad y a la media tribu de Manasés: “Hoy sabemos que el Señor está con nosotros porque ustedes no han actuado deslealmente al hacer esto. Ahora han salvado a los israelitas de ser castigados por el Señor”.
Ug si Pinees, ang anak nga lalake ni Eleazar nga sacerdote, misulti sa mga anak ni Ruben, ug sa mga anak ni Gad, ug sa mga anak ni Manases: Niining adlawa nahibalo kita nga si Jehova ania sa taliwala nato tungod kay wala kamo magabuhat niining salaa batok kang Jehova: karon, giluwas ninyo ang mga anak sa Israel gikan sa mga kamot ni Jehova.
32 Entonces Finés y los líderes israelitas dejaron a las tribus de Rubén y Gad y a la media tribu de Manasés en la tierra de Galaad y regresaron a la tierra de Canaán para explicar la situación a los israelitas.
Ug si Pineas, ang anak nga lalake ni Eleazar nga sacerdote, ug ang mga principe namauli gikan sa mga anak ni Ruben, ug gikan sa mga anak ni Gad, gikan sa yuta sa Galaad, ngadto sa yuta sa Canaan, sa mga anak sa Israel, ug gisuginlan sila sa pag-usab.
33 Los israelitas se alegraron del informe y Dios los bendijo. Ya no hablaron de ir a la guerra para destruir la tierra donde vivían las tribus de Rubén y Gad.
Ug kining butanga nakalipay sa mga anak sa Israel; ug ang mga anak sa Israel nanagdayeg sa Dios, ug wala na mosulti mahitungod sa pagpaadto batok kanila sa pagpakig-away, sa paglaglag sa yuta nga gipuy-an sa mga anak ni Ruben ug sa mga anak ni Gad.
34 Las tribus de Rubén y Gad llamaron al altar “Testigo”, porque dijeron: “Es un testigo entre nosotros de que el Señor es también nuestro Dios”.
Ug ang mga anak ni Ruben ug ang mga anak ni Gad naghingalan sa halaran nga Ed: kay sila namulong: Kini usa ka saksi sa taliwala nato nga si Jehova maoy Dios.