< Josué 13 >

1 Habían pasado muchos años y Josué había envejecido. El Señor le habló diciendo: “Ya eres un anciano, pero aún te queda mucha tierra por conquistar.
Pea ko eni, kuo motuʻa ʻa Siosiua pea lahi hono taʻu; pea naʻe pehē ʻe Sihova kiate ia, “Kuo ke motuʻa, pea lahi ho taʻu, pea ʻoku kei toe lahi ʻaupito ʻae fonua ke ikuna.
2 “Esta es la tierra que queda: el territorio de todos los filisteos y de todos los gesureos,
Ko e fonua eni ʻoku kei toe; ko e ngaahi ngataʻanga ʻoe fonua ʻoe kakai Filisitia, mo Kesuli kotoa pē,
3 desde el río Sihor, en la frontera con Egipto, hacia el norte, hasta la frontera de Ecrón; todo esto se cuenta como cananeo, pero está bajo los cinco señores filisteos de Gaza, Asdod, Ascalón, Gat y Ecrón. Además está la tierra de los avvitas
Mei Sihoa, ʻaia ʻoku ʻi he mata fonua ʻo ʻIsipite, ʻio, ʻo aʻu atu ki he ngaahi ngataʻanga ʻo Ekiloni ki tokelau, ʻaia kuo lau ia ki he kau Kēnani: ko e ʻeiki ʻe toko nima ʻoe kau Filisitia; ko e kakai Kesa, mo e kakai ʻAsitoti, mo e kakai ʻEsikoli, mo e kakai ʻa Kati, mo e kakai Ekiloni; pea mo e kakai ʻAvi foki:
4 en el sur, toda la tierra de los cananeos, y Meará que pertenece a los sidonios, hasta Afec en la frontera con los amorreos,
Mei he potu tonga, ko e fonua kotoa pē ʻoe kau Kēnani, mo Meala ʻaia ʻoku ʻi he potu ʻoe kakai Saitoni, ʻo aʻu ki ʻEfeki, ki he ngataʻanga ʻoe kau ʻAmoli:
5 así como la tierra de los giblitas y la zona del Líbano desde la ciudad de Baal-gad hasta las laderas del monte Hermón hasta Lebo-hamat,
Pea mo e fonua ʻoe kau Kipila, mo Lepanoni kotoa pē ʻo hanga ki he potu hopoʻangalaʻā, meia Peali kata ʻi lalo ʻoe moʻunga ko Heamoni ʻo aʻu ki he hūʻanga ki Hemati.
6 Y todos los que viven en la región montañosa desde el Líbano hasta Misrefot Maim, incluyendo toda la tierra de los sidonios. “Yo mismo los expulsaré delante de los israelitas. Sólo asigna la tierra a Israel para que la posea, como te he ordenado.
Ko e kakai kotoa pē ʻoe moʻunga mei Lepanoni ʻo aʻu ki Misilefotimeimi, mo e kakai Saitoni kotoa pē, ko kinautolu te u kapusi kituʻa mei he ʻao ʻoe fānau ʻa ʻIsileli: ka ke vahe ia ʻi he talotalo ki he kakai ʻIsileli ko honau tofiʻa ʻo hangē ko ʻeku fekau kiate koe.
7 Así que reparte esta tierra entre las nueve tribus y la media tribu de Manasés para que la posean”.
Pea ko eni, vahevahe ʻae fonua ni ki he faʻahinga ʻe hiva mo hono vaeuaʻanga ʻoe faʻahinga ʻo Manase, ko honau tofiʻa,”
8 La otra mitad de la tribu de Manasés, y las tribus de Rubén y Gad, ya habían recibido su concesión de tierras en el lado oriental del Jordán, tal como les fue asignada por Moisés, el siervo del Señor.
‌ʻAia naʻe maʻu fakataha mo e faʻahinga ʻo Lupeni mo Kata ʻa honau tofiʻa, ʻaia naʻe ʻatu kiate kinautolu ʻe Mōsese ʻi he potu ʻo Sioatani ki hahake, ʻio, ʻaia naʻe foaki kiate kinautolu ʻe Mōsese ko e tamaioʻeiki ʻa Sihova;
9 Se extendía desde Aroer, al borde del valle de Arnón, desde la ciudad situada en medio del valle, y toda la meseta de Medeba, hasta Dibón;
Mei ʻAloeli ʻaia ʻoku ʻi he tafaʻaki vaitafe ʻo ʻAlanoni, pea mo e kolo ʻaia ʻoku ʻi he loto vaitafe, mo e toafa kotoa pē ʻo Metepa ʻo aʻu ki Tiponi;
10 y todas las ciudades que pertenecían a Sehón, rey de los amorreos, que gobernaba en Hesbón, hasta la frontera con los amonitas.
Mo e ngaahi kolo kotoa pē ʻo Sihoni ko e tuʻi ʻoe kau ʻAmoli, ʻaia naʻe pule ʻi Hesiponi, ʻo aʻu ki he ngataʻanga ʻoe fānau ʻa ʻAmoni;
11 Además, incluía Galaad, la tierra de los guesuritas y de los maacatitas, todo el monte Hermón y todo Basán hasta Salecá,
Mo Kiliati, mo e ngataʻanga ʻoe kakai Kesuli, mo Meekati, pea mo e moʻunga kotoa ʻo Heamoni, mo Pesani kotoa pē ʻo aʻu ki Salika;
12 así como toda la tierra del reino de Og de Basán, que había gobernado en Astarot y Edrei. Era uno de los últimos de los refaítas. Moisés los había derrotado y expulsado.
Ko e puleʻanga kotoa pē ʻo Oki ʻi Pesani, ʻaia naʻe pule ʻi ʻAsitelote, pea ʻi ʻEtilei, ʻakinautolu naʻe toe ʻi he toenga kakai lalahi: he naʻe taaʻi ʻakinautolu ʻe Mōsese, ʻo ne kapusi ʻakinautolu kituaʻā.
13 Pero los israelitas no habían expulsado a los gueshuritas ni a los maacateos, que aún viven entre ellos hasta el día de hoy.
Ka ko e moʻoni naʻe ʻikai kapusi ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ʻae kakai ʻo Kesa, mo e kakai ʻo Meekati: ka kuo nofo ʻae kakai Kesa, mo e kakai Meekati fakataha mo e kakai ʻIsileli ʻo aʻu ki he ʻaho ni.
14 Moisés no asignó ninguna tierra a los levitas. En cambio, les asignó las ofrendas hechas con fuego al Señor, el Dios de Israel, como el Señor les había prometido.
Ko e faʻahinga pe ʻo Livai naʻe ʻikai ʻatu ʻe ia ha tofiʻa ki ai; ko e ngaahi feilaulau kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli naʻe ngaohi ʻaki ʻae afi ko honau tofiʻa ia ʻo hangē ko ʻene tala kiate kinautolu.
15 Esta fue la tierra que Moisés asignó a la tribu de Rubén, por familias:
Pea naʻe foaki ʻe Mōsese ki he faʻahinga ʻoe fānau ʻa Lupeni ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga.
16 Su territorio se extendía desde Aroer, al borde del valle de Arnón, desde la ciudad en medio del valle, y toda la meseta de Medeba;
Pea naʻe hoko ki ʻAloeli honau ngataʻanga, ʻaia ʻoku ʻi he tafaʻaki vaitafe ʻo ʻAlanoni, mo e kolo ʻoku ʻi he loto vaitafe, pea mo e toafa kotoa pē ʻo Metepa;
17 Hesbón y todas las ciudades en la meseta -Dibón, Bamot Baal, Bet Baal Meón,
Ko Hesiponi, mo hono ngaahi kolo kotoa pē ʻi he toafa; ko Tiponi, mo Pamoti-Peali, mo e Pete-Peali-mioni,
18 Jahaza, Cedemot, Mefaat,
Mo Sehasi, mo Ketimote mo Mefeta,
19 Quiriatáim, Sibma, Zeret-Sahar, en una colina del valle,
Mo Kesatemi, mo Sipima, mo Seletiseha, ʻi he moʻunga ʻoe teleʻa,
20 Bet Peor, las laderas de Pisga, Bet Jesimot,
Mo Pete Peoli, mo ʻAsitoti-pisika, mo Pete-Sesimote,
21 todas las ciudades de la meseta y todo el reino de Sehón, el rey amorreo, que gobernaba en Hesbón. Fue derrotado por Moisés, así como por los líderes madianitas Evi, Rekem, Zur, Hur y Reba, príncipes que vivían en el reino y que eran aliados de Sejón.
Pea mo e ngaahi kolo ʻoe toafa, mo e puleʻanga kotoa pē ʻo Sihoni ko e tuʻi ʻoe kau ʻAmoli, ʻaia naʻe pule ʻi Hesiponi, ʻaia naʻe taaʻi ʻe Mōsese mo e houʻeiki ʻo Mitiane, ko Ivi, mo Lekimi, mo Sua, mo Hua, mo Lepa, ko e houʻeiki ʻakinautolu mo Sihoni, naʻe nofo ʻi he fonua.
22 Al mismo tiempo, los israelitas mataron a Balaam, hijo de Beor, el adivino, junto con los demás que fueron sacrificados.
Ko Pelami foki ko e foha ʻo Peoli ko e taulatuki, naʻe tāmateʻi ia ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ʻaki ʻae heletā fakataha mo kinautolu naʻe teʻia.
23 El Jordán era el límite de la tribu de Rubén. Esta era la tierra, las ciudades y las aldeas, asignadas a la tribu de Rubén, por familias.
Pea ko e ngataʻanga [fonua ]ʻoe fānau ʻa Lupeni, ko Sioatani, mo hono kauvai. Ko e tofiʻa ia ʻoe fānau ʻa Lupeni ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga, ko e ngaahi kolo mo e ngaahi potu kakai ʻi ai.
24 Esta fue la tierra que Moisés asignó a la tribu de Gad, por familias:
Pea naʻe foaki ʻe Mōsese ki he faʻahinga ʻo Kata, ʻio, ki he fānau ʻa Kata ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga.
25 Su territorio era Jazer, todas las ciudades de Galaad y la mitad de la tierra de los amonitas hasta Aroer, cerca de Rabá;
Pea ko honau ngataʻanga ko Sesa, mo e ngaahi kolo kotoa pē ʻo Kiliati, mo hono vaeuaʻanga mālie ʻoe fonua ʻoe fānau ʻa ʻAmoni, ʻo aʻu ki ʻAloeli ʻaia ʻoku ʻi he ʻao ʻo Lapa;
26 que se extendía desde Hesbón hasta Ramat-mizpa y Betonim, y desde Mahanaim hasta la región de Debir.
Pea mei Hesiponi ʻo aʻu ki Lamamisipa, mo Petonimi; pea mei Mehanemi ʻo aʻu ki he ngataʻanga ʻo Tipa;
27 I En el valle del Jordán estaban Bet-haram, Bet-nimra, Sucot y Zafón, el resto del reino de Sehón, rey de Hesbón. La frontera corría a lo largo del Jordán hasta el extremo inferior del mar de Cineret y luego corría hacia el este.
Pea ʻi he teleʻa, ko Pete-ʻAlami, mo Petenimila, mo Sukote, mo Safoni, ko hono toe ʻoe puleʻanga ʻo Sihoni ko e tuʻi ʻo Hesiponi, ko Sioatani mo hono fonua ʻo aʻu ki he matātahi ʻo Kineleti ʻi he kauvai ʻe taha ʻo Soatani ki hahake.
28 Esta era la tierra, las ciudades y las aldeas, asignadas a la tribu de Gad, por familias.
Ko e tofiʻa eni ʻoe fānau ʻa Kata ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga, ko e ngaahi kolo, mo honau ngaahi potu kakai.
29 Esta fue la tierra que Moisés asignó a la media tribu de Manasés, es decir, a la mitad de la tribu de los descendientes de Manasés, por familias:
Pea naʻe foaki ʻe Mōsese [ʻae tofiʻa ]ki hono vaeuaʻanga ʻoe faʻahinga ʻo Manase: pea ko e [tofiʻa eni ]ʻo hono vaeuaʻanga ʻoe fānau ʻa Manase ʻi honau ngaahi faʻahinga.
30 Su territorio se extendía desde Manahaim por todo Basán, todo el reino de Og y todas las ciudades de Jair en Basán: sesenta en total.
Pea naʻe mei Mehanemi honau ngataʻanga, ko Pesani kotoa pē, ʻae puleʻanga kotoa pē ʻo Oki ko e tuʻi ʻo Pesani, mo e ngaahi kolo ʻo Saili, ʻaia ʻoku ʻi Pesani, ko e kolo ʻe onongofulu:
31 También incluía Galaad, Astarot y Edrei, las ciudades del rey Og en Basán. Esta fue la tierra asignada a los descendientes de Maquir, hijo de Manasés, para la mitad de ellos, por familias.
Mo hono vaeuaʻanga ʻo Kiliati, mo ʻAsitelote, mo e ʻEtilei, ko e ngaahi kolo ʻoe puleʻanga ʻo Oki ʻi Pesani, naʻe kau ki he fānau ʻa Mekili ko e foha ʻo Manase, ʻio ʻo aʻu ki hono vaeuamālieʻanga ʻoe fānau ʻa Mekili ʻi honau ngaahi faʻahinga.
32 Estas fueron las asignaciones que hizo Moisés cuando estuvo en las llanuras de Moab, al otro lado del Jordán, al este de Jericó.
Ko eni ia ʻaia naʻe vahe ʻe Mōsese ko e ngaahi tofiʻa ʻi he ngaahi potu tafangafanga ʻo Moape, ʻi he kauvai ʻe taha ʻo Soatani, ʻi he potu ʻo Seliko, ki hahake.
33 Sin embargo, Moisés no asignó ninguna tierra a los levitas, porque el Señor, el Dios de Israel, les había prometido que él sería su asignación.
Ka naʻe ʻikai foaki ʻe Mōsese ha tofiʻa ki he faʻahinga ʻo Livai: ko Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli ko honau tofiʻa, ʻo hangē ko ʻene tala kiate kinautolu.

< Josué 13 >