Juan 6
1 Después de esto, Jesús se marchó al otro lado del Mar de Galilea (conocido también como el Mar de Tiberias).
తతః పరం యీశు ర్గాలీల్ ప్రదేశీయస్య తివిరియానామ్నః సిన్ధోః పారం గతవాన్|
2 Una gran multitud le seguía, porque habían visto sus milagros de sanación.
తతో వ్యాధిమల్లోకస్వాస్థ్యకరణరూపాణి తస్యాశ్చర్య్యాణి కర్మ్మాణి దృష్ట్వా బహవో జనాస్తత్పశ్చాద్ అగచ్ఛన్|
3 Jesús subió a una colina y se sentó allí con sus discípulos.
తతో యీశుః పర్వ్వతమారుహ్య తత్ర శిష్యైః సాకమ్|
4 Se acercaba la fecha de la fiesta judía de la Pascua.
తస్మిన్ సమయ నిస్తారోత్సవనామ్ని యిహూదీయానామ ఉత్సవ ఉపస్థితే
5 Cuando Jesús levantó la vista y vio una gran multitud que venía hacia él, le preguntó a Felipe: “¿Dónde podremos conseguir suficiente pan para alimentar a todas estas personas?”
యీశు ర్నేత్రే ఉత్తోల్య బహులోకాన్ స్వసమీపాగతాన్ విలోక్య ఫిలిపం పృష్టవాన్ ఏతేషాం భోజనాయ భోజద్రవ్యాణి వయం కుత్ర క్రేతుం శక్రుమః?
6 Pero Jesús preguntaba solamente para ver cómo respondía Felipe, porque él ya sabía lo que iba a hacer.
వాక్యమిదం తస్య పరీక్షార్థమ్ అవాదీత్ కిన్తు యత్ కరిష్యతి తత్ స్వయమ్ అజానాత్|
7 “Doscientas monedas de plata no alcanzarían para comprar suficiente pan y darle a todos aunque fuera un poco”, respondió Felipe.
ఫిలిపః ప్రత్యవోచత్ ఏతేషామ్ ఏకైకో యద్యల్పమ్ అల్పం ప్రాప్నోతి తర్హి ముద్రాపాదద్విశతేన క్రీతపూపా అపి న్యూనా భవిష్యన్తి|
8 Uno de sus discípulos, Andrés, hermano de Simón Pedro, dijo en voz alta:
శిమోన్ పితరస్య భ్రాతా ఆన్ద్రియాఖ్యః శిష్యాణామేకో వ్యాహృతవాన్
9 “Hay un niño aquí que tiene cinco panes de cebada y un par de peces, pero ¿de qué sirve eso si hay tantas personas?”
అత్ర కస్యచిద్ బాలకస్య సమీపే పఞ్చ యావపూపాః క్షుద్రమత్స్యద్వయఞ్చ సన్తి కిన్తు లోకానాం ఏతావాతాం మధ్యే తైః కిం భవిష్యతి?
10 “Pidan a todos que se sienten”, dijo Jesús. Allí había mucha hierba, así que todos se sentaron, y los hombres que estaban allí sumaban como cinco mil.
పశ్చాద్ యీశురవదత్ లోకానుపవేశయత తత్ర బహుయవససత్త్వాత్ పఞ్చసహస్త్రేభ్యో న్యూనా అధికా వా పురుషా భూమ్యామ్ ఉపావిశన్|
11 Jesús tomó el pan, dio gracias, y lo repartió entre las personas que estaban ahí sentadas. Luego hizo lo mismo con los peces, asegurándose de que todos recibieran tanto como querían.
తతో యీశుస్తాన్ పూపానాదాయ ఈశ్వరస్య గుణాన్ కీర్త్తయిత్వా శిష్యేషు సమార్పయత్ తతస్తే తేభ్య ఉపవిష్టలోకేభ్యః పూపాన్ యథేష్టమత్స్యఞ్చ ప్రాదుః|
12 Cuando todos estuvieron saciados, dijo a sus discípulos: “Recojan lo que sobró para que nada se desperdicie”.
తేషు తృప్తేషు స తానవోచద్ ఏతేషాం కిఞ్చిదపి యథా నాపచీయతే తథా సర్వ్వాణ్యవశిష్టాని సంగృహ్లీత|
13 Entonces ellos recogieron todo y llenaron doce canastas con los trozos de los cinco panes que las personas habían comido.
తతః సర్వ్వేషాం భోజనాత్ పరం తే తేషాం పఞ్చానాం యావపూపానాం అవశిష్టాన్యఖిలాని సంగృహ్య ద్వాదశడల్లకాన్ అపూరయన్|
14 Cuando la gente vio este milagro, dijeron: “De verdad este es el profeta que iba a venir al mundo”.
అపరం యీశోరేతాదృశీమ్ ఆశ్చర్య్యక్రియాం దృష్ట్వా లోకా మిథో వక్తుమారేభిరే జగతి యస్యాగమనం భవిష్యతి స ఏవాయమ్ అవశ్యం భవిష్యద్వక్త్తా|
15 Jesús se dio cuenta de que ellos estaban a punto de obligarlo a convertirse en su rey, así que se fue de allí y subió a la montaña para estar solo.
అతఏవ లోకా ఆగత్య తమాక్రమ్య రాజానం కరిష్యన్తి యీశుస్తేషామ్ ఈదృశం మానసం విజ్ఞాయ పునశ్చ పర్వ్వతమ్ ఏకాకీ గతవాన్|
16 Cuando llegó la tarde, sus discípulos descendieron al mar,
సాయంకాల ఉపస్థితే శిష్యా జలధితటం వ్రజిత్వా నావమారుహ్య నగరదిశి సిన్ధౌ వాహయిత్వాగమన్|
17 se subieron a una barca, y comenzaron a cruzar rumbo a Capernaúm. Para ese momento, ya era de noche y Jesús no los había alcanzado.
తస్మిన్ సమయే తిమిర ఉపాతిష్ఠత్ కిన్తు యీషుస్తేషాం సమీపం నాగచ్ఛత్|
18 Comenzó a soplar un fuerte viento y el mar se enfureció.
తదా ప్రబలపవనవహనాత్ సాగరే మహాతరఙ్గో భవితుమ్ ఆరేభే|
19 Cuando habían remado tres o cuatro millas, vieron a Jesús caminando sobre el mar, dirigiéndose hacia la barca. Estaban muy asustados.
తతస్తే వాహయిత్వా ద్విత్రాన్ క్రోశాన్ గతాః పశ్చాద్ యీశుం జలధేరుపరి పద్భ్యాం వ్రజన్తం నౌకాన్తికమ్ ఆగచ్ఛన్తం విలోక్య త్రాసయుక్తా అభవన్
20 “¡No tengan miedo!” les dijo. “Soy yo”.
కిన్తు స తానుక్త్తవాన్ అయమహం మా భైష్ట|
21 Entonces ellos se alegraron en recibirlo en la barca e inmediatamente llegaron a la orilla hacia la cual se dirigían.
తదా తే తం స్వైరం నావి గృహీతవన్తః తదా తత్క్షణాద్ ఉద్దిష్టస్థానే నౌరుపాస్థాత్|
22 Al día siguiente, la multitud que se había quedado al otro lado del mar se dio cuenta de que quedaba solamente una barca allí y que Jesús no había subido a la barca con sus discípulos, sino que ellos se habían marchado sin él.
యయా నావా శిష్యా అగచ్ఛన్ తదన్యా కాపి నౌకా తస్మిన్ స్థానే నాసీత్ తతో యీశుః శిష్యైః సాకం నాగమత్ కేవలాః శిష్యా అగమన్ ఏతత్ పారస్థా లోకా జ్ఞాతవన్తః|
23 Luego llegaron desde Tiberias otras barcas, cerca del lugar donde ellos habían comido el pan después de que el Señor lo bendijo.
కిన్తు తతః పరం ప్రభు ర్యత్ర ఈశ్వరస్య గుణాన్ అనుకీర్త్త్య లోకాన్ పూపాన్ అభోజయత్ తత్స్థానస్య సమీపస్థతివిరియాయా అపరాస్తరణయ ఆగమన్|
24 Cuando la multitud se dio cuenta que ni Jesús ni sus discípulos estaban ahí, se subieron a las barcas y se fueron a Capernaúm en busca de Jesús.
యీశుస్తత్ర నాస్తి శిష్యా అపి తత్ర నా సన్తి లోకా ఇతి విజ్ఞాయ యీశుం గవేషయితుం తరణిభిః కఫర్నాహూమ్ పురం గతాః|
25 Cuando lo encontraron al otro lado del mar, le preguntaron, “Maestro, ¿cuándo llegaste acá?”
తతస్తే సరిత్పతేః పారే తం సాక్షాత్ ప్రాప్య ప్రావోచన్ హే గురో భవాన్ అత్ర స్థానే కదాగమత్?
26 “Les digo la verdad”, respondió Jesús, “ustedes me buscan porque comieron todo el pan que quisieron, no porque hayan entendido los milagros.
తదా యీశుస్తాన్ ప్రత్యవాదీద్ యుష్మానహం యథార్థతరం వదామి ఆశ్చర్య్యకర్మ్మదర్శనాద్ధేతో ర్న కిన్తు పూపభోజనాత్ తేన తృప్తత్వాఞ్చ మాం గవేషయథ|
27 No se preocupen por la comida que perece, sino concéntrense en la comida que permanece, la de la vida eterna, la cual les dará el Hijo del hombre, porque Dios el Padre ha colocado su sello de aprobación en él”. (aiōnios g166)
క్షయణీయభక్ష్యార్థం మా శ్రామిష్ట కిన్త్వన్తాయుర్భక్ష్యార్థం శ్రామ్యత, తస్మాత్ తాదృశం భక్ష్యం మనుజపుత్రో యుష్మాభ్యం దాస్యతి; తస్మిన్ తాత ఈశ్వరః ప్రమాణం ప్రాదాత్| (aiōnios g166)
28 Entonces ellos le preguntaron: “¿Qué tenemos que hacer para hacer la voluntad de Dios?”
తదా తేఽపృచ్ఛన్ ఈశ్వరాభిమతం కర్మ్మ కర్త్తుమ్ అస్మాభిః కిం కర్త్తవ్యం?
29 Jesús respondió: “Lo que Dios quiere que hagan es que crean en aquél a quien Él envió”.
తతో యీశురవదద్ ఈశ్వరో యం ప్రైరయత్ తస్మిన్ విశ్వసనమ్ ఈశ్వరాభిమతం కర్మ్మ|
30 “¿Qué milagro harás para que lo veamos y podamos creerte? ¿Qué puedes hacer?” le preguntaron.
తదా తే వ్యాహరన్ భవతా కిం లక్షణం దర్శితం యద్దృష్ట్వా భవతి విశ్వసిష్యామః? త్వయా కిం కర్మ్మ కృతం?
31 “Nuestros padres comieron maná en el desierto en cumplimiento de la Escritura que dice: ‘Él les dio a comer pan del cielo’”.
అస్మాకం పూర్వ్వపురుషా మహాప్రాన్తరే మాన్నాం భోక్త్తుం ప్రాపుః యథా లిపిరాస్తే| స్వర్గీయాణి తు భక్ష్యాణి ప్రదదౌ పరమేశ్వరః|
32 “Les diré la verdad: No fue Moisés quien les dio pan del cielo”, respondió Jesús. “Es mi Padre quien les da el verdadero pan del cielo.
తదా యీశురవదద్ అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి మూసా యుష్మాభ్యం స్వర్గీయం భక్ష్యం నాదాత్ కిన్తు మమ పితా యుష్మాభ్యం స్వర్గీయం పరమం భక్ష్యం దదాతి|
33 Porque el pan de Dios es el que viene del cielo y el que da vida al mundo”.
యః స్వర్గాదవరుహ్య జగతే జీవనం దదాతి స ఈశ్వరదత్తభక్ష్యరూపః|
34 “¡Señor, por favor danos de ese pan todo el tiempo!” dijeron.
తదా తే ప్రావోచన్ హే ప్రభో భక్ష్యమిదం నిత్యమస్మభ్యం దదాతు|
35 “Yo soy el pan de vida”, respondió Jesús. “Cualquiera que viene a mí nunca más tendrá hambre, y cualquiera que cree en mí nunca más tendrá sed.
యీశురవదద్ అహమేవ జీవనరూపం భక్ష్యం యో జనో మమ సన్నిధిమ్ ఆగచ్ఛతి స జాతు క్షుధార్త్తో న భవిష్యతి, తథా యో జనో మాం ప్రత్యేతి స జాతు తృషార్త్తో న భవిష్యతి|
36 Pero como ya les expliqué antes, ustedes me han visto, pero aún no creen en mí.
మాం దృష్ట్వాపి యూయం న విశ్వసిథ యుష్మానహమ్ ఇత్యవోచం|
37 Todos los que el Padre me entrega, vendrán a mí, y yo no rechazaré a ninguno de ellos.
పితా మహ్యం యావతో లోకానదదాత్ తే సర్వ్వ ఏవ మమాన్తికమ్ ఆగమిష్యన్తి యః కశ్చిచ్చ మమ సన్నిధిమ్ ఆయాస్యతి తం కేనాపి ప్రకారేణ న దూరీకరిష్యామి|
38 Porque yo no descendí del cielo para hacer mi voluntad sino la voluntad del que me envió.
నిజాభిమతం సాధయితుం న హి కిన్తు ప్రేరయితురభిమతం సాధయితుం స్వర్గాద్ ఆగతోస్మి|
39 Lo que Él quiere es que yo no deje perder a ninguno de los que me ha dado, sino que los levante en el día final.
స యాన్ యాన్ లోకాన్ మహ్యమదదాత్ తేషామేకమపి న హారయిత్వా శేషదినే సర్వ్వానహమ్ ఉత్థాపయామి ఇదం మత్ప్రేరయితుః పితురభిమతం|
40 Lo que mi Padre quiere es que cualquiera que vea al Hijo y crea en Él tenga vida eterna, y yo lo levantaré en el día final”. (aiōnios g166)
యః కశ్చిన్ మానవసుతం విలోక్య విశ్వసితి స శేషదినే మయోత్థాపితః సన్ అనన్తాయుః ప్రాప్స్యతి ఇతి మత్ప్రేరకస్యాభిమతం| (aiōnios g166)
41 Entonces los judíos comenzaron a murmurar acerca de él porque había dicho “yo soy el pan que descendió del cielo”.
తదా స్వర్గాద్ యద్ భక్ష్యమ్ అవారోహత్ తద్ భక్ష్యమ్ అహమేవ యిహూదీయలోకాస్తస్యైతద్ వాక్యే వివదమానా వక్త్తుమారేభిరే
42 Ellos dijeron: “¿No es este Jesús, el hijo de José? Nosotros conocemos a su padre y a su madre. ¿Cómo es que ahora puede decirnos ‘yo descendí del cielo’?”
యూషఫః పుత్రో యీశు ర్యస్య మాతాపితరౌ వయం జానీమ ఏష కిం సఏవ న? తర్హి స్వర్గాద్ అవారోహమ్ ఇతి వాక్యం కథం వక్త్తి?
43 “Dejen de murmurar unos con otros”, dijo Jesús.
తదా యీశుస్తాన్ ప్రత్యవదత్ పరస్పరం మా వివదధ్వం
44 “Ninguno viene a mí a menos que lo atraiga el Padre que me envió, y yo lo levantaré en el día final.
మత్ప్రేరకేణ పిత్రా నాకృష్టః కోపి జనో మమాన్తికమ్ ఆయాతుం న శక్నోతి కిన్త్వాగతం జనం చరమేఽహ్ని ప్రోత్థాపయిష్యామి|
45 Tal como está escrito por los profetas en las Escrituras: ‘Todos serán instruidos por Dios’. Todo aquél que escucha y aprende del Padre, viene a mí.
తే సర్వ్వ ఈశ్వరేణ శిక్షితా భవిష్యన్తి భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు లిపిరిత్థమాస్తే అతో యః కశ్చిత్ పితుః సకాశాత్ శ్రుత్వా శిక్షతే స ఏవ మమ సమీపమ్ ఆగమిష్యతి|
46 Ninguno ha visto a Dios, excepto el que es de Dios. Ese ha visto al Padre.
య ఈశ్వరాద్ అజాయత తం వినా కోపి మనుష్యో జనకం నాదర్శత్ కేవలః సఏవ తాతమ్ అద్రాక్షీత్|
అహం యుష్మాన్ యథార్థతరం వదామి యో జనో మయి విశ్వాసం కరోతి సోనన్తాయుః ప్రాప్నోతి| (aiōnios g166)
48 Yo soy el pan de vida.
అహమేవ తజ్జీవనభక్ష్యం|
49 Sus padres comieron maná en el desierto y aun así murieron.
యుష్మాకం పూర్వ్వపురుషా మహాప్రాన్తరే మన్నాభక్ష్యం భూక్త్తాపి మృతాః
50 Pero este es el pan que viene del cielo, y cualquiera que lo coma no morirá jamás.
కిన్తు యద్భక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ తద్ యది కశ్చిద్ భుఙ్క్త్తే తర్హి స న మ్రియతే|
51 Yo soy el pan vivo que bajó del cielo, y cualquiera que coma de este pan, vivirá para siempre. Este pan es mi carne, la cual daré para que el mundo viva”. (aiōn g165)
యజ్జీవనభక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ సోహమేవ ఇదం భక్ష్యం యో జనో భుఙ్క్త్తే స నిత్యజీవీ భవిష్యతి| పునశ్చ జగతో జీవనార్థమహం యత్ స్వకీయపిశితం దాస్యామి తదేవ మయా వితరితం భక్ష్యమ్| (aiōn g165)
52 Entonces los judíos comenzaron a pelear acaloradamente entre ellos. “¿Cómo puede este hombre darnos a comer su carne?” preguntaban.
తస్మాద్ యిహూదీయాః పరస్పరం వివదమానా వక్త్తుమారేభిరే ఏష భోజనార్థం స్వీయం పలలం కథమ్ అస్మభ్యం దాస్యతి?
53 Jesús les dijo: “Les diré la verdad, a menos que coman la carne del Hijo del hombre y beban su sangre, no podrán vivir realmente.
తదా యీశుస్తాన్ ఆవోచద్ యుష్మానహం యథార్థతరం వదామి మనుష్యపుత్రస్యామిషే యుష్మాభి ర్న భుక్త్తే తస్య రుధిరే చ న పీతే జీవనేన సార్ద్ధం యుష్మాకం సమ్బన్ధో నాస్తి|
54 Aquellos que comen mi carne y beben mi sangre, tienen vida eterna y yo los levantaré en el día final. (aiōnios g166)
యో మమామిషం స్వాదతి మమ సుధిరఞ్చ పివతి సోనన్తాయుః ప్రాప్నోతి తతః శేషేఽహ్ని తమహమ్ ఉత్థాపయిష్యామి| (aiōnios g166)
55 Porque mi carne es verdadera comida, y mi sangre es verdadera bebida.
యతో మదీయమామిషం పరమం భక్ష్యం తథా మదీయం శోణితం పరమం పేయం|
56 Aquellos que comen mi carne y beben mi sangre permanecen en mí y yo en ellos.
యో జనో మదీయం పలలం స్వాదతి మదీయం రుధిరఞ్చ పివతి స మయి వసతి తస్మిన్నహఞ్చ వసామి|
57 Tal como me envió el Padre viviente y yo vivo por el Padre, de igual modo, todo aquel que se alimenta de mi vivirá por mí.
మత్ప్రేరయిత్రా జీవతా తాతేన యథాహం జీవామి తద్వద్ యః కశ్చిన్ మామత్తి సోపి మయా జీవిష్యతి|
58 Este es el pan que descendió del cielo, no el que comieron sus padres y murieron. Cualquiera que come de este pan vivirá para siempre”. (aiōn g165)
యద్భక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ తదిదం యన్మాన్నాం స్వాదిత్వా యుష్మాకం పితరోఽమ్రియన్త తాదృశమ్ ఇదం భక్ష్యం న భవతి ఇదం భక్ష్యం యో భక్షతి స నిత్యం జీవిష్యతి| (aiōn g165)
59 Jesús explicó esto mientras enseñaba en una sinagoga en Capernaúm.
యదా కఫర్నాహూమ్ పుర్య్యాం భజనగేహే ఉపాదిశత్ తదా కథా ఏతా అకథయత్|
60 Muchos de sus discípulos cuando lo escucharon dijeron: “¡Esto es algo difícil de aceptar! ¿Quién puede consentir con esto?”
తదేత్థం శ్రుత్వా తస్య శిష్యాణామ్ అనేకే పరస్పరమ్ అకథయన్ ఇదం గాఢం వాక్యం వాక్యమీదృశం కః శ్రోతుం శక్రుయాత్?
61 Jesús vio que sus discípulos estaban murmurando sobre esto, así que les preguntó: “¿Están ofendidos por esto?
కిన్తు యీశుః శిష్యాణామ్ ఇత్థం వివాదం స్వచిత్తే విజ్ఞాయ కథితవాన్ ఇదం వాక్యం కిం యుష్మాకం విఘ్నం జనయతి?
62 ¿Qué tal si tuvieran que ver al Hijo del hombre ascender a donde estaba antes?
యది మనుజసుతం పూర్వ్వవాసస్థానమ్ ఊర్ద్వ్వం గచ్ఛన్తం పశ్యథ తర్హి కిం భవిష్యతి?
63 El Espíritu da vida; el cuerpo físico no sirve para nada. ¡Las palabras que les he dicho son Espíritu y son vida!
ఆత్మైవ జీవనదాయకః వపు ర్నిష్ఫలం యుష్మభ్యమహం యాని వచాంసి కథయామి తాన్యాత్మా జీవనఞ్చ|
64 Sin embargo, hay algunos entre ustedes que no creen en mí”. (Jesús sabía, desde el mismo comienzo, quién creía en él y quién lo traicionaría).
కిన్తు యుష్మాకం మధ్యే కేచన అవిశ్వాసినః సన్తి కే కే న విశ్వసన్తి కో వా తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి తాన్ యీశురాప్రథమాద్ వేత్తి|
65 Jesús añadió: “Esta es la razón por la que les dije que nadie puede venir a mí a menos que le sea posible por parte del Padre”.
అపరమపి కథితవాన్ అస్మాత్ కారణాద్ అకథయం పితుః సకాశాత్ శక్త్తిమప్రాప్య కోపి మమాన్తికమ్ ఆగన్తుం న శక్నోతి|
66 A partir de ese momento, muchos de los discípulos de Jesús le dieron la espalda y ya no le seguían.
తత్కాలేఽనేకే శిష్యా వ్యాఘుట్య తేన సార్ద్ధం పున ర్నాగచ్ఛన్|
67 Entonces Jesús le preguntó a los doce discípulos: “¿Y ustedes? ¿Se irán también?”
తదా యీశు ర్ద్వాదశశిష్యాన్ ఉక్త్తవాన్ యూయమపి కిం యాస్యథ?
68 Simón Pedro respondió, “Señor, ¿a quién seguiremos? Tú eres el único que tiene palabras de vida eterna. (aiōnios g166)
తతః శిమోన్ పితరః ప్రత్యవోచత్ హే ప్రభో కస్యాభ్యర్ణం గమిష్యామః? (aiōnios g166)
69 Nosotros creemos en ti y estamos convencidos de que eres el Santo de Dios”.
అనన్తజీవనదాయిన్యో యాః కథాస్తాస్తవైవ| భవాన్ అమరేశ్వరస్యాభిషిక్త్తపుత్ర ఇతి విశ్వస్య నిశ్చితం జానీమః|
70 Jesús respondió: “¿Acaso no los escogí yo a ustedes, los doce discípulos? Sin embargo, uno de ustedes es un demonio”,
తదా యీశురవదత్ కిమహం యుష్మాకం ద్వాదశజనాన్ మనోనీతాన్ న కృతవాన్? కిన్తు యుష్మాకం మధ్యేపి కశ్చిదేకో విఘ్నకారీ విద్యతే|
71 (Jesús se estaba refiriendo a Judas, hijo de Simón Iscariote. Él era el discípulo que traicionaría a Jesús).
ఇమాం కథం స శిమోనః పుత్రమ్ ఈష్కరీయోతీయం యిహూదామ్ ఉద్దిశ్య కథితవాన్ యతో ద్వాదశానాం మధ్యే గణితః స తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
