Juan 6
1 Después de esto, Jesús se marchó al otro lado del Mar de Galilea (conocido también como el Mar de Tiberias).
តតះ បរំ យីឝុ រ្គាលីល៑ ប្រទេឝីយស្យ តិវិរិយានាម្នះ សិន្ធោះ បារំ គតវាន៑។
2 Una gran multitud le seguía, porque habían visto sus milagros de sanación.
តតោ វ្យាធិមល្លោកស្វាស្ថ្យករណរូបាណិ តស្យាឝ្ចយ៌្យាណិ កម៌្មាណិ ទ្ឫឞ្ដ្វា ពហវោ ជនាស្តត្បឝ្ចាទ៑ អគច្ឆន៑។
3 Jesús subió a una colina y se sentó allí con sus discípulos.
តតោ យីឝុះ បវ៌្វតមារុហ្យ តត្រ ឝិឞ្យៃះ សាកម៑។
4 Se acercaba la fecha de la fiesta judía de la Pascua.
តស្មិន៑ សមយ និស្តារោត្សវនាម្និ យិហូទីយានាម ឧត្សវ ឧបស្ថិតេ
5 Cuando Jesús levantó la vista y vio una gran multitud que venía hacia él, le preguntó a Felipe: “¿Dónde podremos conseguir suficiente pan para alimentar a todas estas personas?”
យីឝុ រ្នេត្រេ ឧត្តោល្យ ពហុលោកាន៑ ស្វសមីបាគតាន៑ វិលោក្យ ផិលិបំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ឯតេឞាំ ភោជនាយ ភោជទ្រវ្យាណិ វយំ កុត្រ ក្រេតុំ ឝក្រុមះ?
6 Pero Jesús preguntaba solamente para ver cómo respondía Felipe, porque él ya sabía lo que iba a hacer.
វាក្យមិទំ តស្យ បរីក្ឞាត៌្ហម៑ អវាទីត៑ កិន្តុ យត៑ ករិឞ្យតិ តត៑ ស្វយម៑ អជានាត៑។
7 “Doscientas monedas de plata no alcanzarían para comprar suficiente pan y darle a todos aunque fuera un poco”, respondió Felipe.
ផិលិបះ ប្រត្យវោចត៑ ឯតេឞាម៑ ឯកៃកោ យទ្យល្បម៑ អល្បំ ប្រាប្នោតិ តហ៌ិ មុទ្រាបាទទ្វិឝតេន ក្រីតបូបា អបិ ន្យូនា ភវិឞ្យន្តិ។
8 Uno de sus discípulos, Andrés, hermano de Simón Pedro, dijo en voz alta:
ឝិមោន៑ បិតរស្យ ភ្រាតា អាន្ទ្រិយាខ្យះ ឝិឞ្យាណាមេកោ វ្យាហ្ឫតវាន្
9 “Hay un niño aquí que tiene cinco panes de cebada y un par de peces, pero ¿de qué sirve eso si hay tantas personas?”
អត្រ កស្យចិទ៑ ពាលកស្យ សមីបេ បញ្ច យាវបូបាះ ក្ឞុទ្រមត្ស្យទ្វយញ្ច សន្តិ កិន្តុ លោកានាំ ឯតាវាតាំ មធ្យេ តៃះ កិំ ភវិឞ្យតិ?
10 “Pidan a todos que se sienten”, dijo Jesús. Allí había mucha hierba, así que todos se sentaron, y los hombres que estaban allí sumaban como cinco mil.
បឝ្ចាទ៑ យីឝុរវទត៑ លោកានុបវេឝយត តត្រ ពហុយវសសត្ត្វាត៑ បញ្ចសហស្ត្រេភ្យោ ន្យូនា អធិកា វា បុរុឞា ភូម្យាម៑ ឧបាវិឝន៑។
11 Jesús tomó el pan, dio gracias, y lo repartió entre las personas que estaban ahí sentadas. Luego hizo lo mismo con los peces, asegurándose de que todos recibieran tanto como querían.
តតោ យីឝុស្តាន៑ បូបានាទាយ ឦឝ្វរស្យ គុណាន៑ កីត៌្តយិត្វា ឝិឞ្យេឞុ សមាប៌យត៑ តតស្តេ តេភ្យ ឧបវិឞ្ដលោកេភ្យះ បូបាន៑ យថេឞ្ដមត្ស្យញ្ច ប្រាទុះ។
12 Cuando todos estuvieron saciados, dijo a sus discípulos: “Recojan lo que sobró para que nada se desperdicie”.
តេឞុ ត្ឫប្តេឞុ ស តានវោចទ៑ ឯតេឞាំ កិញ្ចិទបិ យថា នាបចីយតេ តថា សវ៌្វាណ្យវឝិឞ្ដានិ សំគ្ឫហ្លីត។
13 Entonces ellos recogieron todo y llenaron doce canastas con los trozos de los cinco panes que las personas habían comido.
តតះ សវ៌្វេឞាំ ភោជនាត៑ បរំ តេ តេឞាំ បញ្ចានាំ យាវបូបានាំ អវឝិឞ្ដាន្យខិលានិ សំគ្ឫហ្យ ទ្វាទឝឌល្លកាន៑ អបូរយន៑។
14 Cuando la gente vio este milagro, dijeron: “De verdad este es el profeta que iba a venir al mundo”.
អបរំ យីឝោរេតាទ្ឫឝីម៑ អាឝ្ចយ៌្យក្រិយាំ ទ្ឫឞ្ដ្វា លោកា មិថោ វក្តុមារេភិរេ ជគតិ យស្យាគមនំ ភវិឞ្យតិ ស ឯវាយម៑ អវឝ្យំ ភវិឞ្យទ្វក្ត្តា។
15 Jesús se dio cuenta de que ellos estaban a punto de obligarlo a convertirse en su rey, así que se fue de allí y subió a la montaña para estar solo.
អតឯវ លោកា អាគត្យ តមាក្រម្យ រាជានំ ករិឞ្យន្តិ យីឝុស្តេឞាម៑ ឦទ្ឫឝំ មានសំ វិជ្ញាយ បុនឝ្ច បវ៌្វតម៑ ឯកាកី គតវាន៑។
16 Cuando llegó la tarde, sus discípulos descendieron al mar,
សាយំកាល ឧបស្ថិតេ ឝិឞ្យា ជលធិតដំ វ្រជិត្វា នាវមារុហ្យ នគរទិឝិ សិន្ធៅ វាហយិត្វាគមន៑។
17 se subieron a una barca, y comenzaron a cruzar rumbo a Capernaúm. Para ese momento, ya era de noche y Jesús no los había alcanzado.
តស្មិន៑ សមយេ តិមិរ ឧបាតិឞ្ឋត៑ កិន្តុ យីឞុស្តេឞាំ សមីបំ នាគច្ឆត៑។
18 Comenzó a soplar un fuerte viento y el mar se enfureció.
តទា ប្រពលបវនវហនាត៑ សាគរេ មហាតរង្គោ ភវិតុម៑ អារេភេ។
19 Cuando habían remado tres o cuatro millas, vieron a Jesús caminando sobre el mar, dirigiéndose hacia la barca. Estaban muy asustados.
តតស្តេ វាហយិត្វា ទ្វិត្រាន៑ ក្រោឝាន៑ គតាះ បឝ្ចាទ៑ យីឝុំ ជលធេរុបរិ បទ្ភ្យាំ វ្រជន្តំ នៅកាន្តិកម៑ អាគច្ឆន្តំ វិលោក្យ ត្រាសយុក្តា អភវន្
20 “¡No tengan miedo!” les dijo. “Soy yo”.
កិន្តុ ស តានុក្ត្តវាន៑ អយមហំ មា ភៃឞ្ដ។
21 Entonces ellos se alegraron en recibirlo en la barca e inmediatamente llegaron a la orilla hacia la cual se dirigían.
តទា តេ តំ ស្វៃរំ នាវិ គ្ឫហីតវន្តះ តទា តត្ក្ឞណាទ៑ ឧទ្ទិឞ្ដស្ថានេ នៅរុបាស្ថាត៑។
22 Al día siguiente, la multitud que se había quedado al otro lado del mar se dio cuenta de que quedaba solamente una barca allí y que Jesús no había subido a la barca con sus discípulos, sino que ellos se habían marchado sin él.
យយា នាវា ឝិឞ្យា អគច្ឆន៑ តទន្យា កាបិ នៅកា តស្មិន៑ ស្ថានេ នាសីត៑ តតោ យីឝុះ ឝិឞ្យៃះ សាកំ នាគមត៑ កេវលាះ ឝិឞ្យា អគមន៑ ឯតត៑ បារស្ថា លោកា ជ្ញាតវន្តះ។
23 Luego llegaron desde Tiberias otras barcas, cerca del lugar donde ellos habían comido el pan después de que el Señor lo bendijo.
កិន្តុ តតះ បរំ ប្រភុ រ្យត្រ ឦឝ្វរស្យ គុណាន៑ អនុកីត៌្ត្យ លោកាន៑ បូបាន៑ អភោជយត៑ តត្ស្ថានស្យ សមីបស្ថតិវិរិយាយា អបរាស្តរណយ អាគមន៑។
24 Cuando la multitud se dio cuenta que ni Jesús ni sus discípulos estaban ahí, se subieron a las barcas y se fueron a Capernaúm en busca de Jesús.
យីឝុស្តត្រ នាស្តិ ឝិឞ្យា អបិ តត្រ នា សន្តិ លោកា ឥតិ វិជ្ញាយ យីឝុំ គវេឞយិតុំ តរណិភិះ កផន៌ាហូម៑ បុរំ គតាះ។
25 Cuando lo encontraron al otro lado del mar, le preguntaron, “Maestro, ¿cuándo llegaste acá?”
តតស្តេ សរិត្បតេះ បារេ តំ សាក្ឞាត៑ ប្រាប្យ ប្រាវោចន៑ ហេ គុរោ ភវាន៑ អត្រ ស្ថានេ កទាគមត៑?
26 “Les digo la verdad”, respondió Jesús, “ustedes me buscan porque comieron todo el pan que quisieron, no porque hayan entendido los milagros.
តទា យីឝុស្តាន៑ ប្រត្យវាទីទ៑ យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហតរំ វទាមិ អាឝ្ចយ៌្យកម៌្មទឝ៌នាទ្ធេតោ រ្ន កិន្តុ បូបភោជនាត៑ តេន ត្ឫប្តត្វាញ្ច មាំ គវេឞយថ។
27 No se preocupen por la comida que perece, sino concéntrense en la comida que permanece, la de la vida eterna, la cual les dará el Hijo del hombre, porque Dios el Padre ha colocado su sello de aprobación en él”. (aiōnios g166)
ក្ឞយណីយភក្ឞ្យាត៌្ហំ មា ឝ្រាមិឞ្ដ កិន្ត្វន្តាយុព៌្ហក្ឞ្យាត៌្ហំ ឝ្រាម្យត, តស្មាត៑ តាទ្ឫឝំ ភក្ឞ្យំ មនុជបុត្រោ យុឞ្មាភ្យំ ទាស្យតិ; តស្មិន៑ តាត ឦឝ្វរះ ប្រមាណំ ប្រាទាត៑។ (aiōnios g166)
28 Entonces ellos le preguntaron: “¿Qué tenemos que hacer para hacer la voluntad de Dios?”
តទា តេៜប្ឫច្ឆន៑ ឦឝ្វរាភិមតំ កម៌្ម កត៌្តុម៑ អស្មាភិះ កិំ កត៌្តវ្យំ?
29 Jesús respondió: “Lo que Dios quiere que hagan es que crean en aquél a quien Él envió”.
តតោ យីឝុរវទទ៑ ឦឝ្វរោ យំ ប្រៃរយត៑ តស្មិន៑ វិឝ្វសនម៑ ឦឝ្វរាភិមតំ កម៌្ម។
30 “¿Qué milagro harás para que lo veamos y podamos creerte? ¿Qué puedes hacer?” le preguntaron.
តទា តេ វ្យាហរន៑ ភវតា កិំ លក្ឞណំ ទឝ៌ិតំ យទ្ទ្ឫឞ្ដ្វា ភវតិ វិឝ្វសិឞ្យាមះ? ត្វយា កិំ កម៌្ម ក្ឫតំ?
31 “Nuestros padres comieron maná en el desierto en cumplimiento de la Escritura que dice: ‘Él les dio a comer pan del cielo’”.
អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞា មហាប្រាន្តរេ មាន្នាំ ភោក្ត្តុំ ប្រាបុះ យថា លិបិរាស្តេ។ ស្វគ៌ីយាណិ តុ ភក្ឞ្យាណិ ប្រទទៅ បរមេឝ្វរះ។
32 “Les diré la verdad: No fue Moisés quien les dio pan del cielo”, respondió Jesús. “Es mi Padre quien les da el verdadero pan del cielo.
តទា យីឝុរវទទ៑ អហំ យុឞ្មានតិយថាត៌្ហំ វទាមិ មូសា យុឞ្មាភ្យំ ស្វគ៌ីយំ ភក្ឞ្យំ នាទាត៑ កិន្តុ មម បិតា យុឞ្មាភ្យំ ស្វគ៌ីយំ បរមំ ភក្ឞ្យំ ទទាតិ។
33 Porque el pan de Dios es el que viene del cielo y el que da vida al mundo”.
យះ ស្វគ៌ាទវរុហ្យ ជគតេ ជីវនំ ទទាតិ ស ឦឝ្វរទត្តភក្ឞ្យរូបះ។
34 “¡Señor, por favor danos de ese pan todo el tiempo!” dijeron.
តទា តេ ប្រាវោចន៑ ហេ ប្រភោ ភក្ឞ្យមិទំ និត្យមស្មភ្យំ ទទាតុ។
35 “Yo soy el pan de vida”, respondió Jesús. “Cualquiera que viene a mí nunca más tendrá hambre, y cualquiera que cree en mí nunca más tendrá sed.
យីឝុរវទទ៑ អហមេវ ជីវនរូបំ ភក្ឞ្យំ យោ ជនោ មម សន្និធិម៑ អាគច្ឆតិ ស ជាតុ ក្ឞុធាត៌្តោ ន ភវិឞ្យតិ, តថា យោ ជនោ មាំ ប្រត្យេតិ ស ជាតុ ត្ឫឞាត៌្តោ ន ភវិឞ្យតិ។
36 Pero como ya les expliqué antes, ustedes me han visto, pero aún no creen en mí.
មាំ ទ្ឫឞ្ដ្វាបិ យូយំ ន វិឝ្វសិថ យុឞ្មានហម៑ ឥត្យវោចំ។
37 Todos los que el Padre me entrega, vendrán a mí, y yo no rechazaré a ninguno de ellos.
បិតា មហ្យំ យាវតោ លោកានទទាត៑ តេ សវ៌្វ ឯវ មមាន្តិកម៑ អាគមិឞ្យន្តិ យះ កឝ្ចិច្ច មម សន្និធិម៑ អាយាស្យតិ តំ កេនាបិ ប្រការេណ ន ទូរីករិឞ្យាមិ។
38 Porque yo no descendí del cielo para hacer mi voluntad sino la voluntad del que me envió.
និជាភិមតំ សាធយិតុំ ន ហិ កិន្តុ ប្រេរយិតុរភិមតំ សាធយិតុំ ស្វគ៌ាទ៑ អាគតោស្មិ។
39 Lo que Él quiere es que yo no deje perder a ninguno de los que me ha dado, sino que los levante en el día final.
ស យាន៑ យាន៑ លោកាន៑ មហ្យមទទាត៑ តេឞាមេកមបិ ន ហារយិត្វា ឝេឞទិនេ សវ៌្វានហម៑ ឧត្ថាបយាមិ ឥទំ មត្ប្រេរយិតុះ បិតុរភិមតំ។
40 Lo que mi Padre quiere es que cualquiera que vea al Hijo y crea en Él tenga vida eterna, y yo lo levantaré en el día final”. (aiōnios g166)
យះ កឝ្ចិន៑ មានវសុតំ វិលោក្យ វិឝ្វសិតិ ស ឝេឞទិនេ មយោត្ថាបិតះ សន៑ អនន្តាយុះ ប្រាប្ស្យតិ ឥតិ មត្ប្រេរកស្យាភិមតំ។ (aiōnios g166)
41 Entonces los judíos comenzaron a murmurar acerca de él porque había dicho “yo soy el pan que descendió del cielo”.
តទា ស្វគ៌ាទ៑ យទ៑ ភក្ឞ្យម៑ អវារោហត៑ តទ៑ ភក្ឞ្យម៑ អហមេវ យិហូទីយលោកាស្តស្យៃតទ៑ វាក្យេ វិវទមានា វក្ត្តុមារេភិរេ
42 Ellos dijeron: “¿No es este Jesús, el hijo de José? Nosotros conocemos a su padre y a su madre. ¿Cómo es que ahora puede decirnos ‘yo descendí del cielo’?”
យូឞផះ បុត្រោ យីឝុ រ្យស្យ មាតាបិតរៅ វយំ ជានីម ឯឞ កិំ សឯវ ន? តហ៌ិ ស្វគ៌ាទ៑ អវារោហម៑ ឥតិ វាក្យំ កថំ វក្ត្តិ?
43 “Dejen de murmurar unos con otros”, dijo Jesús.
តទា យីឝុស្តាន៑ ប្រត្យវទត៑ បរស្បរំ មា វិវទធ្វំ
44 “Ninguno viene a mí a menos que lo atraiga el Padre que me envió, y yo lo levantaré en el día final.
មត្ប្រេរកេណ បិត្រា នាក្ឫឞ្ដះ កោបិ ជនោ មមាន្តិកម៑ អាយាតុំ ន ឝក្នោតិ កិន្ត្វាគតំ ជនំ ចរមេៜហ្និ ប្រោត្ថាបយិឞ្យាមិ។
45 Tal como está escrito por los profetas en las Escrituras: ‘Todos serán instruidos por Dios’. Todo aquél que escucha y aprende del Padre, viene a mí.
តេ សវ៌្វ ឦឝ្វរេណ ឝិក្ឞិតា ភវិឞ្យន្តិ ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ គ្រន្ថេឞុ លិបិរិត្ថមាស្តេ អតោ យះ កឝ្ចិត៑ បិតុះ សកាឝាត៑ ឝ្រុត្វា ឝិក្ឞតេ ស ឯវ មម សមីបម៑ អាគមិឞ្យតិ។
46 Ninguno ha visto a Dios, excepto el que es de Dios. Ese ha visto al Padre.
យ ឦឝ្វរាទ៑ អជាយត តំ វិនា កោបិ មនុឞ្យោ ជនកំ នាទឝ៌ត៑ កេវលះ សឯវ តាតម៑ អទ្រាក្ឞីត៑។
អហំ យុឞ្មាន៑ យថាត៌្ហតរំ វទាមិ យោ ជនោ មយិ វិឝ្វាសំ ករោតិ សោនន្តាយុះ ប្រាប្នោតិ។ (aiōnios g166)
48 Yo soy el pan de vida.
អហមេវ តជ្ជីវនភក្ឞ្យំ។
49 Sus padres comieron maná en el desierto y aun así murieron.
យុឞ្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞា មហាប្រាន្តរេ មន្នាភក្ឞ្យំ ភូក្ត្តាបិ ម្ឫតាះ
50 Pero este es el pan que viene del cielo, y cualquiera que lo coma no morirá jamás.
កិន្តុ យទ្ភក្ឞ្យំ ស្វគ៌ាទាគច្ឆត៑ តទ៑ យទិ កឝ្ចិទ៑ ភុង្ក្ត្តេ តហ៌ិ ស ន ម្រិយតេ។
51 Yo soy el pan vivo que bajó del cielo, y cualquiera que coma de este pan, vivirá para siempre. Este pan es mi carne, la cual daré para que el mundo viva”. (aiōn g165)
យជ្ជីវនភក្ឞ្យំ ស្វគ៌ាទាគច្ឆត៑ សោហមេវ ឥទំ ភក្ឞ្យំ យោ ជនោ ភុង្ក្ត្តេ ស និត្យជីវី ភវិឞ្យតិ។ បុនឝ្ច ជគតោ ជីវនាត៌្ហមហំ យត៑ ស្វកីយបិឝិតំ ទាស្យាមិ តទេវ មយា វិតរិតំ ភក្ឞ្យម៑។ (aiōn g165)
52 Entonces los judíos comenzaron a pelear acaloradamente entre ellos. “¿Cómo puede este hombre darnos a comer su carne?” preguntaban.
តស្មាទ៑ យិហូទីយាះ បរស្បរំ វិវទមានា វក្ត្តុមារេភិរេ ឯឞ ភោជនាត៌្ហំ ស្វីយំ បលលំ កថម៑ អស្មភ្យំ ទាស្យតិ?
53 Jesús les dijo: “Les diré la verdad, a menos que coman la carne del Hijo del hombre y beban su sangre, no podrán vivir realmente.
តទា យីឝុស្តាន៑ អាវោចទ៑ យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហតរំ វទាមិ មនុឞ្យបុត្រស្យាមិឞេ យុឞ្មាភិ រ្ន ភុក្ត្តេ តស្យ រុធិរេ ច ន បីតេ ជីវនេន សាទ៌្ធំ យុឞ្មាកំ សម្ពន្ធោ នាស្តិ។
54 Aquellos que comen mi carne y beben mi sangre, tienen vida eterna y yo los levantaré en el día final. (aiōnios g166)
យោ មមាមិឞំ ស្វាទតិ មម សុធិរញ្ច បិវតិ សោនន្តាយុះ ប្រាប្នោតិ តតះ ឝេឞេៜហ្និ តមហម៑ ឧត្ថាបយិឞ្យាមិ។ (aiōnios g166)
55 Porque mi carne es verdadera comida, y mi sangre es verdadera bebida.
យតោ មទីយមាមិឞំ បរមំ ភក្ឞ្យំ តថា មទីយំ ឝោណិតំ បរមំ បេយំ។
56 Aquellos que comen mi carne y beben mi sangre permanecen en mí y yo en ellos.
យោ ជនោ មទីយំ បលលំ ស្វាទតិ មទីយំ រុធិរញ្ច បិវតិ ស មយិ វសតិ តស្មិន្នហញ្ច វសាមិ។
57 Tal como me envió el Padre viviente y yo vivo por el Padre, de igual modo, todo aquel que se alimenta de mi vivirá por mí.
មត្ប្រេរយិត្រា ជីវតា តាតេន យថាហំ ជីវាមិ តទ្វទ៑ យះ កឝ្ចិន៑ មាមត្តិ សោបិ មយា ជីវិឞ្យតិ។
58 Este es el pan que descendió del cielo, no el que comieron sus padres y murieron. Cualquiera que come de este pan vivirá para siempre”. (aiōn g165)
យទ្ភក្ឞ្យំ ស្វគ៌ាទាគច្ឆត៑ តទិទំ យន្មាន្នាំ ស្វាទិត្វា យុឞ្មាកំ បិតរោៜម្រិយន្ត តាទ្ឫឝម៑ ឥទំ ភក្ឞ្យំ ន ភវតិ ឥទំ ភក្ឞ្យំ យោ ភក្ឞតិ ស និត្យំ ជីវិឞ្យតិ។ (aiōn g165)
59 Jesús explicó esto mientras enseñaba en una sinagoga en Capernaúm.
យទា កផន៌ាហូម៑ បុយ៌្យាំ ភជនគេហេ ឧបាទិឝត៑ តទា កថា ឯតា អកថយត៑។
60 Muchos de sus discípulos cuando lo escucharon dijeron: “¡Esto es algo difícil de aceptar! ¿Quién puede consentir con esto?”
តទេត្ថំ ឝ្រុត្វា តស្យ ឝិឞ្យាណាម៑ អនេកេ បរស្បរម៑ អកថយន៑ ឥទំ គាឍំ វាក្យំ វាក្យមីទ្ឫឝំ កះ ឝ្រោតុំ ឝក្រុយាត៑?
61 Jesús vio que sus discípulos estaban murmurando sobre esto, así que les preguntó: “¿Están ofendidos por esto?
កិន្តុ យីឝុះ ឝិឞ្យាណាម៑ ឥត្ថំ វិវាទំ ស្វចិត្តេ វិជ្ញាយ កថិតវាន៑ ឥទំ វាក្យំ កិំ យុឞ្មាកំ វិឃ្នំ ជនយតិ?
62 ¿Qué tal si tuvieran que ver al Hijo del hombre ascender a donde estaba antes?
យទិ មនុជសុតំ បូវ៌្វវាសស្ថានម៑ ឩទ៌្វ្វំ គច្ឆន្តំ បឝ្យថ តហ៌ិ កិំ ភវិឞ្យតិ?
63 El Espíritu da vida; el cuerpo físico no sirve para nada. ¡Las palabras que les he dicho son Espíritu y son vida!
អាត្មៃវ ជីវនទាយកះ វបុ រ្និឞ្ផលំ យុឞ្មភ្យមហំ យានិ វចាំសិ កថយាមិ តាន្យាត្មា ជីវនញ្ច។
64 Sin embargo, hay algunos entre ustedes que no creen en mí”. (Jesús sabía, desde el mismo comienzo, quién creía en él y quién lo traicionaría).
កិន្តុ យុឞ្មាកំ មធ្យេ កេចន អវិឝ្វាសិនះ សន្តិ កេ កេ ន វិឝ្វសន្តិ កោ វា តំ បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ តាន៑ យីឝុរាប្រថមាទ៑ វេត្តិ។
65 Jesús añadió: “Esta es la razón por la que les dije que nadie puede venir a mí a menos que le sea posible por parte del Padre”.
អបរមបិ កថិតវាន៑ អស្មាត៑ ការណាទ៑ អកថយំ បិតុះ សកាឝាត៑ ឝក្ត្តិមប្រាប្យ កោបិ មមាន្តិកម៑ អាគន្តុំ ន ឝក្នោតិ។
66 A partir de ese momento, muchos de los discípulos de Jesús le dieron la espalda y ya no le seguían.
តត្កាលេៜនេកេ ឝិឞ្យា វ្យាឃុដ្យ តេន សាទ៌្ធំ បុន រ្នាគច្ឆន៑។
67 Entonces Jesús le preguntó a los doce discípulos: “¿Y ustedes? ¿Se irán también?”
តទា យីឝុ រ្ទ្វាទឝឝិឞ្យាន៑ ឧក្ត្តវាន៑ យូយមបិ កិំ យាស្យថ?
68 Simón Pedro respondió, “Señor, ¿a quién seguiremos? Tú eres el único que tiene palabras de vida eterna. (aiōnios g166)
តតះ ឝិមោន៑ បិតរះ ប្រត្យវោចត៑ ហេ ប្រភោ កស្យាភ្យណ៌ំ គមិឞ្យាមះ? (aiōnios g166)
69 Nosotros creemos en ti y estamos convencidos de que eres el Santo de Dios”.
អនន្តជីវនទាយិន្យោ យាះ កថាស្តាស្តវៃវ។ ភវាន៑ អមរេឝ្វរស្យាភិឞិក្ត្តបុត្រ ឥតិ វិឝ្វស្យ និឝ្ចិតំ ជានីមះ។
70 Jesús respondió: “¿Acaso no los escogí yo a ustedes, los doce discípulos? Sin embargo, uno de ustedes es un demonio”,
តទា យីឝុរវទត៑ កិមហំ យុឞ្មាកំ ទ្វាទឝជនាន៑ មនោនីតាន៑ ន ក្ឫតវាន៑? កិន្តុ យុឞ្មាកំ មធ្យេបិ កឝ្ចិទេកោ វិឃ្នការី វិទ្យតេ។
71 (Jesús se estaba refiriendo a Judas, hijo de Simón Iscariote. Él era el discípulo que traicionaría a Jesús).
ឥមាំ កថំ ស ឝិមោនះ បុត្រម៑ ឦឞ្ករីយោតីយំ យិហូទាម៑ ឧទ្ទិឝ្យ កថិតវាន៑ យតោ ទ្វាទឝានាំ មធ្យេ គណិតះ ស តំ បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ។
