< Juan 21 >

1 Después Jesús se les apareció de nuevo a los discípulos junto al Mar de Galilea. Así es como ocurrió:
Haku mana izi zintu Jesu cha li bonekisa hape ku ba lutwana kwi iwate lya Tiberiasi. Bo buti mwa bali bonekisi:
2 Estaban juntos Simón Pedro, Tomás el gemelo, Natanael de Caná de Galilea, los hijos de Zebedeo y otros dos discípulos.
Simone Pitolosi abena hamwina ni Tomasi yo sumpwa Didimasi, Nataniele uzwa mwa Kana wa Gagilea, bana ba chi swisu ba Zebedia, mi ni ba mwi ba lutwana bo bele ba Jesu.
3 “Voy a pescar”, dijo Simón Pedro. “Iremos contigo”, respondieron ellos. Entonces fueron y se montaron en una barca, pero en toda la noche no atraparon nada.
Simone Pitolosi na ti kubali, “Ni kaya kuku yamba.” Ni ba ti kwali, “Iswe, naswe, mutwize na we.” Chi ba yenda ni kwi chila mu chisepe, kono kakwina chi baba kwati mu ma siku onse.
4 Cuando llegó el alba, Jesús estaba en la orilla, pero los discípulos no sabían que era él.
Linu, ha chibali kuseni kwa kaku sasana, Jesu cha zimana he lizo, kono ba lutwana kahena ba bezi kuti ibali nji Jesu.
5 Jesús los llamó: “Amigos, ¿no han atrapado nada?” “No”, respondieron ellos.
Mi Jesu cha ti ku bali, “Ba lombwana, mwina chimwi cha kulya?” chi ba mwi taaba, “Nee.”
6 “Lancen la red del lado derecho de la barca, y atraparán algunos”, les dijo. Entonces ellos lanzaron la red, y no podían subirla porque tenía muchos peces en ella.
Cha ti ku bali, “Mu so hele ka nyandi kenu kwi mbali yo bulyo bwa chisepe, mi kamu wane chi mwi.” Mi chi ba sohela kanyandi kabo, kono kena baba ku wola ku ka ya mbula che baka lye inswi zingi.
7 El discípulo a quien Jesús amaba le dijo a Pedro: “Es el Señor”. Cuando Pedro escuchó que era el Señor, se puso ropa, pues hasta ese momento estaba desnudo, y se lanzó al mar.
Linu mulutwana ya ba ku sunwa ahulu kwa Jesu nati kwa Pitolosi, “Nji Simwine.” Simone Pitolosi ha zuwa kuti nji Simwine, cha sumina chi zwato cha kwe cha hanze (mukuti kena a ba zwete), mi ni kuli sohela mwi iwate.
8 Los demás discípulos siguieron en la barca jalando la red llena de peces, pues no estaban muy lejos de la orilla, apenas a unas cien yardas.
Ba mwi ba lutwana chi beza mu chisepe (mukuti ka hena ba bena kule ni mutunda, iba li zi bima zo bele ku kuzwa aho), mi ba bali ku kwita ka nyandi ke zwile inswi.
9 Cuando llegaron a la orilla, vieron una fogata con algunos peces cocinándose y además había panes.
Linu haba zubuka ku ya ha mutunda, chi ba bona mulilo ho wa makala mi inswi ni ibikitwe hateni, ni chinkwe.
10 Jesús les dijo: “Traigan algunos de los peces de los que acaban de atrapar”.
Jesu chata ku bali, “mulete ku zimwi inswi zi chi mwa kwaata.”
11 Simón Pedro subió a la barca y jaló la red llena de peces hacia la orilla. Había 153 peces grandes, y sin embargo la red no se había roto.
Simone Pitolosi linu cha yenda ko ni ku kwitila kanyandi ha mutunda, ke zwile inswi inkando; 153. Zi bali zingi tota, kono kanyandi kena kaba haluki.
12 “Vengan y desayunen”, les dijo Jesús. Ninguno de los discípulos fue capaz de preguntarle “¿Quién eres?” Ellos sabían que era el Señor.
Jusu nati kubali, mwize mi nje mulisuke,” ka kwina ku ba lutwana bakwe yaba bileli ni kumu buza, “nje weni?” Ba ba kwizi njeye Simwine,
13 Jesús tomó el pan y se los dio así como el pescado también.
Jesus cheza, cha hinda chinkwe, mi cha chi baha, mi ni nswi bulyo.
14 Esta fue la tercera vez que Jesús se le apareció a los discípulos después de haberse levantado de entre los muertos.
Ulu chi lubali lya bu tatu Jesu nali bonekisa mwine ku ba lutwana kuzwa ha bukila ku zwa ku ba fwile.
15 Después del desayuno, Jesús le preguntó a Simón Pedro: “Simón, hijo de Juan, ¿me amas más que estos?” “Sí, Señor”, respondió él, “tú sabes que te amo”,
Ha ba mana kuli suka Jesu nati kwa Simone Pitolosi, “Simone mwana wa Johani, u ni suna kuhita aba?” Pitolosi chati kwali, “ee Simwine, wi zi kuti ni ku suna.” Jesu chati kwali, “Lisike i mbelele zangu,
16 “Cuida de mi corderos”, le dijo Jesús. “Simón, hijo de Juan, ¿me amas?” le preguntó por segunda vez. “Sí, Señor”, le respondió, “tú sabes que te amo”,
Nacho kwali hape lwa bubeli, “Simoni mwana Johani, uni suna?” Pitolosi nati kwali, “ee simwine, wizi kuti niku suna.” Jesu nati kwali, “U ba balele i mbelele za ngu.”
17 “Cuida de mis ovejas”, le dijo Jesús. “Simón, hijo de Juan, ¿me amas?” le preguntó por tercera vez. Pedro estaba triste de que Jesús le hubiera preguntado por tercera vez si él lo amaba. “Señor, tú lo sabes todo. Tú sabes que te amo”, le dijo Pedro. “Cuida de mis ovejas”, dijo Jesús.
Cha wamba kwali lwa butatu, “Simoni mwana wa Johani, uni suna?” Pitolosi aba wililwe ka kuti Jesu aba wambi kwali lwa bu tatu, “uni suna?” cha ti kwali, “Simwine, wizi zintu zonse, wizi kuti ni ku suna.” Jesu na cho kwali, “U lisike imbelele zangu.
18 “Te digo la verdad”, dijo Jesús, “cuando estabas joven, te vestías solo e ibas donde querías. Pero cuando estás viejo, extiendes tus manos y otra persona te viste y vas donde no quieres ir”.
Cha buniti, niti, nicho kwenu, ha mu ba kusili mu ba hwile, mu bali ku li zwatika mubene mi niku yenda konse ku mu bali kusaka, kono ha mu supala, ka mu na mulule mayanza enu mi zumwi mwa mi zwatike ni kumi twala kwe sete mu sake kuya.”
19 Jesús decía esto para explicar la forma en que Pedro glorificaría a Dios al morir. Luego le dijo a Pedro: “Sígueme”.
Linu Jesu na wamba ichi mukuti a bonise ka cheyo inzila ye fu iyo Pitolosi yete a tembe Ireeza. Ha mana ku wamba ichi, na cho kwa Pitolosi, “Ni chilile.”
20 Cuando Pedro se dio la vuelta, vio que el discípulo a quien Jesús amaba los seguía, el que estaba junto a Jesús durante la cena y que le preguntó, “Señor, ¿quién va a traicionarte?”
Pitolosi cha che buka mi cha bona mulutwana uzo Jesu abali ku suna na be chilile; zuna yaba ku ze ndamina ha chizuba cha Jesu mwi nako yaku lalila zilyo mi nati, “Simwine, njeni uzo yete a ku beteke?”
21 Pedro le preguntó a Jesús: “¿Qué de él, Señor?”
Pitolosi cha mu bona mi chati kwa Jesu, “Simwine, chinzi chete a chite uzu mukwame?”
22 Jesús le dijo: “Si yo quiero que él siga vivo hasta que yo regrese, ¿por qué te preocupa eso a ti? ¡Tú sígueme!”
Jesu nati kwali, “Heba ni ni saka kuti ekale ku sikila hete ni bolele, chinzi che cho kwako? Ni chilile.”
23 Esta es la razón por la que se difundió el rumor entre los creyentes de que este discípulo no moriría. Pero Jesús no dijo que él no moriría, solo dijo “si yo quiero que él siga vivo hasta que yo regrese, ¿por qué te preocupa a ti?”
Mi ichi chi wambo chi che zu lankana mu kati ka ba mwakwe, kuti kuti zuna mulutwana keti afwe. Kono Jesu kena ba ti kwa Pitolosi kuti zumwi mu lutwana keti cho fwa, kono, “Heba ni ni wamba kuti ekale ku sikila he te ni bolele, chi nzi icho kwako?”
24 Este es el discípulo que confirma lo que ocurrió y quien escribió todas estas cosas. Sabemos que lo que él dice es verdad.
Uzu nji mulutwana yo paka ka che zi zintu, mi ya ba ñoli izi zintu, mi twizi kuti ku paka kwa kwe kwe niti.”
25 Jesús hizo muchas otras cosas también, y si se escribieran, dudo que el mundo entero pueda contener todos los libros que se escribirían.
Kwina zimwi zintu zingi Jesu za ba tendi. kambe chimwi ni chimwi chiba ñolwa hansi, Ni sepa kuti ni haibile inkanda yine niyesete niya wola kwi zula imbuka zete ni ziba ñolwa.

< Juan 21 >