Juan 2
1 Dos días después, se estaba celebrando una boda en Caná de Galilea y la madre de Jesús estaba allí.
அநந்தரம்’ த்ருதீயதி³வஸே கா³லீல் ப்ரதே³ஸி²யே காந்நாநாம்நி நக³ரே விவாஹ ஆஸீத் தத்ர ச யீஸோ²ர்மாதா திஷ்ட²த்|
2 Jesús y sus discípulos también habían sido invitados a la boda.
தஸ்மை விவாஹாய யீஸு²ஸ்தஸ்ய ஸி²ஷ்யாஸ்²ச நிமந்த்ரிதா ஆஸந்|
3 El vino se acabó, así que la madre de Jesús le dijo: “No tienen más vino”.
தத³நந்தரம்’ த்³ராக்ஷாரஸஸ்ய ந்யூநத்வாத்³ யீஸோ²ர்மாதா தமவத³த் ஏதேஷாம்’ த்³ராக்ஷாரஸோ நாஸ்தி|
4 “Madre, ¿por qué deberías involucrarme? Mi tiempo no ha llegado aún”, respondió él.
ததா³ ஸ தாமவோசத் ஹே நாரி மயா ஸஹ தவ கிம்’ கார்ய்யம்’? மம ஸமய இதா³நீம்’ நோபதிஷ்ட²தி|
5 Su madre dijo a los sirvientes: “Hagan todo lo que él les diga”.
ததஸ்தஸ்ய மாதா தா³ஸாநவோசத்³ அயம்’ யத்³ வத³தி ததே³வ குருத|
6 Cerca de allí había seis tinajas que usaban los judíos para la purificación ceremonial, en cada una cabían veinte o treinta galones.
தஸ்மிந் ஸ்தா²நே யிஹூதீ³யாநாம்’ ஸு²சித்வகரணவ்யவஹாராநுஸாரேணாட⁴கைகஜலத⁴ராணி பாஷாணமயாநி ஷட்³வ்ரு’ஹத்பாத்ராணிஆஸந்|
7 “Llenen las tinajas con agua”, les dijo Jesús. Así que ellos las llenaron por completo.
ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் ஸர்வ்வகலஸா²ந் ஜலை: பூரயிதும்’ தாநாஜ்ஞாபயத், ததஸ்தே ஸர்வ்வாந் கும்பா⁴நாகர்ணம்’ ஜலை: பர்ய்யபூரயந்|
8 Luego les dijo: “Sirvan un poco y llévenlo al maestro de ceremonias”. Entonces ellos sirvieron un poco.
அத² தேப்⁴ய: கிஞ்சிது³த்தார்ய்ய போ⁴ஜ்யாதி⁴பாதே: ஸமீபம்’ நேதும்’ ஸ தாநாதி³ஸ²த், தே தத³நயந்|
9 El maestro de ceremonias no sabía de dónde había venido, solamente los sirvientes lo sabían. Pero cuando probó el agua que había sido convertida en vino, llamó al esposo.
அபரஞ்ச தஜ்ஜலம்’ கத²ம்’ த்³ராக்ஷாரஸோ(அ)ப⁴வத் தஜ்ஜலவாஹகாதா³ஸா ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்தா: கிந்து தத்³போ⁴ஜ்யாதி⁴போ ஜ்ஞாதும்’ நாஸ²க்நோத் தத³வலிஹ்ய வரம்’ ஸம்’ம்போ³த்³யாவத³த,
10 “Todo el mundo sirve primero el mejor vino”, le dijo, “y cuando las personas ya han bebido suficiente, entonces sirven el vino más barato. ¡Pero tú has servido el mejor vino hasta el final!”
லோகா: ப்ரத²மம்’ உத்தமத்³ராக்ஷாரஸம்’ த³த³தி தஷு யதே²ஷ்டம்’ பிதவத்ஸு தஸ்மா கிஞ்சித³நுத்தமஞ்ச த³த³தி கிந்து த்வமிதா³நீம்’ யாவத் உத்தமத்³ராக்ஷாரஸம்’ ஸ்தா²பயஸி|
11 Esta fue la primera de las señales milagrosas de Jesús, y fue realizada en Caná de Galilea. Aquí él dio a conocer su gloria, y sus discípulos pusieron su confianza en él.
இத்த²ம்’ யீஸு²ர்கா³லீலப்ரதே³ஸே² ஆஸ்²சர்ய்யகார்ம்ம ப்ராரம்ப⁴ நிஜமஹிமாநம்’ ப்ராகாஸ²யத் தத: ஸி²ஷ்யாஸ்தஸ்மிந் வ்யஸ்²வஸந்|
12 Después de esto, Jesús partió hacia Capernaúm con su madre, sus hermanos y sus discípulos, y se quedaron allí unos pocos días.
தத: பரம் ஸ நிஜமாத்ருப்⁴ராத்ருஸ்ஸி²ஷ்யை: ஸார்த்³த்⁴ம்’ கப²ர்நாஹூமம் ஆக³மத் கிந்து தத்ர ப³ஹூதி³நாநி ஆதிஷ்ட²த்|
13 Como ya casi era la fecha de la Pascua de los Judíos, Jesús se fue a Jerusalén.
தத³நந்தரம்’ யிஹூதி³யாநாம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவே நிகடமாக³தே யீஸு² ர்யிரூஸா²லம் நக³ரம் ஆக³ச்ச²த்|
14 En el Templo, encontró personas vendiendo ganado, ovejas y palomas; y los cambistas de monedas estaban sentados en sus mesas.
ததோ மந்தி³ரஸ்ய மத்⁴யே கோ³மேஷபாராவதவிக்ரயிணோ வாணிஜக்ஷ்சோபவிஷ்டாந் விலோக்ய
15 Él elaboró un látigo con cuerdas y los hizo salir a todos del Templo, junto con las ovejas y el ganado, esparciendo las monedas de los cambistas y volteando sus mesas.
ரஜ்ஜுபி⁴: கஸா²ம்’ நிர்ம்மாய ஸர்வ்வகோ³மேஷாதி³பி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ தாந் மந்தி³ராத்³ தூ³ரீக்ரு’தவாந்|
16 Ordenó a los vendedores de palomas: “¡Saquen todas estas cosas de aquí! ¡No conviertan la casa de mi Padre en un mercado!”
வணிஜாம்’ முத்³ராதி³ விகீர்ய்ய ஆஸநாநி ந்யூப்³ஜீக்ரு’த்ய பாராவதவிக்ரயிப்⁴யோ(அ)கத²யத்³ அஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் ஸர்வாண்யேதாநி நயத, மம பிதுக்³ரு’ஹம்’ வாணிஜ்யக்³ரு’ஹம்’ மா கார்ஷ்ட|
17 Sus discípulos recordaron la Escritura que dice: “¡Mi devoción por tu casa es como un fuego que arde dentro de mí!”
தஸ்மாத் தந்மந்தி³ரார்த² உத்³யோகோ³ யஸ்து ஸ க்³ரஸதீவ மாம்| இமாம்’ ஸா²ஸ்த்ரீயலிபிம்’ ஸி²ஷ்யா: ஸமஸ்மரந்|
18 Los líderes judíos reaccionaron, preguntándole: “¿Qué derecho tienes para hacer esto? ¡Muéstranos una señal milagrosa para probarlo!”
தத: பரம் யிஹூதீ³யலோகா யீஷிமவத³ந் தவமித்³ரு’ஸ²கர்ம்மகரணாத் கிம்’ சிஹ்நமஸ்மாந் த³ர்ஸ²யஸி?
19 Jesús respondió: “¡Destruyan este Templo, y en tres días lo levantaré!”
ததோ யீஸு²ஸ்தாநவோசத்³ யுஷ்மாபி⁴ரே தஸ்மிந் மந்தி³ரே நாஸி²தே தி³நத்ரயமத்⁴யே(அ)ஹம்’ தத்³ உத்தா²பயிஷ்யாமி|
20 “Tomó cuarenta y seis años construir este Templo, ¿y tú vas a levantarlo en tres días?” respondieron los líderes judíos.
ததா³ யிஹூதி³யா வ்யாஹார்ஷு: , ஏதஸ்ய மந்தி³ரஸ நிர்ம்மாணேந ஷட்சத்வாரிம்’ஸ²த்³ வத்ஸரா க³தா: , த்வம்’ கிம்’ தி³நத்ரயமத்⁴யே தத்³ உத்தா²பயிஷ்யஸி?
21 Pero el Templo del cual hablaba Jesús era su cuerpo.
கிந்து ஸ நிஜதே³ஹரூபமந்தி³ரே கதா²மிமாம்’ கதி²தவாந்|
22 Después que Jesús se levantó de entre los muertos, sus discípulos recordaron lo que él dijo, y por esto creyeron en la Escritura y en las propias palabras de Jesús.
ஸ யதே³தாத்³ரு’ஸ²ம்’ க³தி³தவாந் தச்சி²ஷ்யா: ஸ்²மஸா²நாத் ததீ³யோத்தா²நே ஸதி ஸ்ம்ரு’த்வா த⁴ர்ம்மக்³ரந்தே² யீஸு²நோக்தகதா²யாம்’ ச வ்யஸ்²வஸிஷு: |
23 Como resultado de los milagros que Jesús hizo mientras estuvo en Jerusalén durante la Pascua, muchos creyeron en él.
அநந்தரம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய போ⁴ஜ்யஸமயே யிரூஸா²லம் நக³ரே தத்க்ருதாஸ்²சர்ய்யகர்ம்மாணி விலோக்ய ப³ஹுபி⁴ஸ்தஸ்ய நாமநி விஸ்²வஸிதம்’|
24 Pero Jesús mismo no se confiaba de ellos, porque él conocía a todas las personas.
கிந்து ஸ தேஷாம்’ கரேஷு ஸ்வம்’ ந ஸமர்பயத், யத: ஸ ஸர்வ்வாநவைத்|
25 Él no necesitaba que nadie le hablara acerca de la naturaleza humana porque él conocía cómo pensaban las personas.
ஸ மாநவேஷு கஸ்யசித் ப்ரமாணம்’ நாபேக்ஷத யதோ மநுஜாநாம்’ மத்⁴யே யத்³யத³ஸ்தி தத்தத் ஸோஜாநாத்|
