Juan 18
1 Después que Jesús hubo terminado de hablar, él y sus discípulos cruzaron el arroyo de Cedrón y entraron a un olivar.
តាះ កថាះ កថយិត្វា យីឝុះ ឝិឞ្យានាទាយ កិទ្រោន្នាមកំ ស្រោត ឧត្តីយ៌្យ ឝិឞ្យៃះ សហ តត្រត្យោទ្យានំ ប្រាវិឝត៑។
2 Judas, el traidor, conocía el lugar porque Jesús había ido allí a menudo con sus discípulos.
កិន្តុ វិឝ្វាសឃាតិយិហូទាស្តត៑ ស្ថានំ បរិចីយតេ យតោ យីឝុះ ឝិឞ្យៃះ សាទ៌្ធំ កទាចិត៑ តត៑ ស្ថានម៑ អគច្ឆត៑។
3 Entonces Judas llevó consigo una tropa de soldados y guardias enviados de parte de los jefes de los sacerdotes y los fariseos. Llegaron al lugar con antorchas, lámparas y armas.
តទា ស យិហូទាះ សៃន្យគណំ ប្រធានយាជកានាំ ផិរូឝិនាញ្ច បទាតិគណញ្ច គ្ឫហីត្វា ប្រទីបាន៑ ឧល្កាន៑ អស្ត្រាណិ ចាទាយ តស្មិន៑ ស្ថាន ឧបស្ថិតវាន៑។
4 Jesús sabía todo lo que le iba a pasar. Así que fue a recibirlos y preguntó: “¿A quién buscan ustedes?”
ស្វំ ប្រតិ យទ៑ ឃដិឞ្យតេ តជ៑ ជ្ញាត្វា យីឝុរគ្រេសរះ សន៑ តានប្ឫច្ឆត៑ កំ គវេឞយថ?
5 “¿Eres tú Jesús de Nazaret?” dijeron ellos. “Yo soy”, les dijo Jesús. Judas, el traidor, estaba con ellos.
តេ ប្រត្យវទន៑, នាសរតីយំ យីឝុំ; តតោ យីឝុរវាទីទ៑ អហមេវ សះ; តៃះ សហ វិឝ្វាសឃាតី យិហូទាឝ្ចាតិឞ្ឋត៑។
6 Cuando Jesús dijo “Yo soy”, ellos retrocedieron y cayeron al suelo.
តទាហមេវ ស តស្យៃតាំ កថាំ ឝ្រុត្វៃវ តេ បឝ្ចាទេត្យ ភូមៅ បតិតាះ។
7 Entonces él les preguntó nuevamente: “¿A quién buscan?” “¿Eres tú Jesús de Nazaret?” le preguntaron una vez más.
តតោ យីឝុះ បុនរបិ ប្ឫឞ្ឋវាន៑ កំ គវេឞយថ? តតស្តេ ប្រត្យវទន៑ នាសរតីយំ យីឝុំ។
8 “Ya les dije que yo soy”, respondió Jesús. “Así que si es a mí a quien buscan, dejen ir a estos que están aquí”.
តទា យីឝុះ ប្រត្យុទិតវាន៑ អហមេវ ស ឥមាំ កថាមចកថម៑; យទិ មាមន្វិច្ឆថ តហ៌ីមាន៑ គន្តុំ មា វារយត។
9 Estas palabras cumplieron lo que él había dicho anteriormente: “No he dejado perder a ninguno de los que me diste”.
ឥត្ថំ ភូតេ មហ្យំ យាល្លោកាន៑ អទទាស្តេឞាម៑ ឯកមបិ នាហារយម៑ ឥមាំ យាំ កថាំ ស ស្វយមកថយត៑ សា កថា សផលា ជាតា។
10 Entonces Simón Pedro sacó una espada e hirió a Malco, el siervo del Sumo sacerdote, cortándole la oreja derecha.
តទា ឝិមោន្បិតរស្យ និកដេ ខង្គល្ស្ថិតេះ ស តំ និឞ្កោឞំ ក្ឫត្វា មហាយាជកស្យ មាល្ខនាមានំ ទាសម៑ អាហត្យ តស្យ ទក្ឞិណកណ៌ំ ឆិន្នវាន៑។
11 Jesús le dijo a Pedro: “¡Guarda esa espada! ¿Crees que no debo beber la copa que mi Padre me ha dado?”
តតោ យីឝុះ បិតរម៑ អវទត៑, ខង្គំ កោឞេ ស្ថាបយ មម បិតា មហ្យំ បាតុំ យំ កំសម៑ អទទាត៑ តេនាហំ កិំ ន បាស្យាមិ?
12 Entonces los soldados, su comandante y los guardias judíos arrestaron a Jesús y ataron sus manos.
តទា សៃន្យគណះ សេនាបតិ រ្យិហូទីយានាំ បទាតយឝ្ច យីឝុំ ឃ្ឫត្វា ពទ្ធ្វា ហានន្នាម្នះ កិយផាះ ឝ្វឝុរស្យ សមីបំ ប្រថមម៑ អនយន៑។
13 Primero lo llevaron ante Anás, quien era el suegro de Caifás, el actual Sumo sacerdote.
ស កិយផាស្តស្មិន៑ វត្សរេ មហាយាជត្វបទេ និយុក្តះ
14 Caifás fue el que dijo a los judíos: “Es mejor que muera un solo hombre por el pueblo”.
សន៑ សាធារណលោកានាំ មង្គលាត៌្ហម៑ ឯកជនស្យ មរណមុចិតម៑ ឥតិ យិហូទីយៃះ សាទ៌្ធម៑ អមន្ត្រយត៑។
15 Simón Pedro siguió a Jesús, y otro discípulo también lo hizo. Este discípulo era muy conocido por el Sumo sacerdote, y por eso entró al patio del Sumo sacerdote con Jesús.
តទា ឝិមោន្បិតរោៜន្យៃកឝិឞ្យឝ្ច យីឝោះ បឝ្ចាទ៑ អគច្ឆតាំ តស្យាន្យឝិឞ្យស្យ មហាយាជកេន បរិចិតត្វាត៑ ស យីឝុនា សហ មហាយាជកស្យាដ្ដាលិកាំ ប្រាវិឝត៑។
16 Pedro tuvo que permanecer fuera, cerca de la puerta. Entonces el otro discípulo, que era conocido del Sumo sacerdote, fue y habló con la criada que cuidaba de la puerta, e hizo entrar a Pedro.
កិន្តុ បិតរោ ពហិទ៌្វារស្យ សមីបេៜតិឞ្ឋទ៑ អតឯវ មហាយាជកេន បរិចិតះ ស ឝិឞ្យះ បុនព៌ហិគ៌ត្វា ទៅវាយិកាយៃ កថយិត្វា បិតរម៑ អភ្យន្តរម៑ អានយត៑។
17 La criada le preguntó a Pedro: “¿No eres tú uno de los discípulos de ese hombre?” “¿Yo? No, no lo soy”, respondió.
តទា ស ទ្វាររក្ឞិកា បិតរម៑ អវទត៑ ត្វំ កិំ ន តស្យ មានវស្យ ឝិឞ្យះ? តតះ សោវទទ៑ អហំ ន ភវាមិ។
18 Hacía frío y los siervos y guardias estaban junto a una fogata que habían hecho para calentarse. Pedro se les acercó y se quedó allí con ellos, calentándose también.
តតះ បរំ យត្ស្ថានេ ទាសាះ បទាតយឝ្ច ឝីតហេតោរង្គារៃ រ្វហ្និំ ប្រជ្វាល្យ តាបំ សេវិតវន្តស្តត្ស្ថានេ បិតរស្តិឞ្ឋន៑ តៃះ សហ វហ្និតាបំ សេវិតុម៑ អារភត។
19 Entonces el jefe de los sacerdotes interrogó a Jesús sobre sus discípulos y lo que él había estado enseñando.
តទា ឝិឞ្យេឞូបទេឝេ ច មហាយាជកេន យីឝុះ ប្ឫឞ្ដះ
20 “Yo le he hablado abiertamente a todos”, respondió Jesús. “Siempre enseñé en las sinagogas y en el Templo, donde se reunían todos los judíos. No he dicho nada en secreto.
សន៑ ប្រត្យុក្តវាន៑ សវ៌្វលោកានាំ សមក្ឞំ កថាមកថយំ គុប្តំ កាមបិ កថាំ ន កថយិត្វា យត៑ ស្ថានំ យិហូទីយាះ សតតំ គច្ឆន្តិ តត្រ ភជនគេហេ មន្ទិរេ ចាឝិក្ឞយំ។
21 Entonces ¿por qué me interrogan? Pregúntenles a las personas que me escucharon lo que les dije. Ellos saben lo que dije”.
មត្តះ កុតះ ប្ឫច្ឆសិ? យេ ជនា មទុបទេឝម៑ អឝ្ឫណ្វន៑ តានេវ ប្ឫច្ឆ យទ្យទ៑ អវទំ តេ តត៑ ជានិន្ត។
22 Cuando él dijo esto, uno de los guardias que estaba cerca le dio una bofetada a Jesús, diciendo: “¿Es esa la manera de hablarle al Sumo sacerdote?”
តទេត្ថំ ប្រត្យុទិតត្វាត៑ និកដស្ថបទាតិ រ្យីឝុំ ចបេដេនាហត្យ វ្យាហរត៑ មហាយាជកម៑ ឯវំ ប្រតិវទសិ?
23 Jesús respondió: “Si he dicho algo malo, díganle a todos qué fue lo que dije. Pero si lo que dije estuvo bien, ¿por qué me golpeaste?”
តតោ យីឝុះ ប្រតិគទិតវាន៑ យទ្យយថាត៌្ហម៑ អចកថំ តហ៌ិ តស្យាយថាត៌្ហស្យ ប្រមាណំ ទេហិ, កិន្តុ យទិ យថាត៌្ហំ តហ៌ិ កុតោ ហេតោ រ្មាម៑ អតាឌយះ?
24 Anás lo envió, con las manos atadas, ante Caifás, el Sumo sacerdote.
បូវ៌្វំ ហានន៑ សពន្ធនំ តំ កិយផាមហាយាជកស្យ សមីបំ ប្រៃឞយត៑។
25 Mientras Simón Pedro estaba calentándose cerca a la fogata, las personas que estaban allí le preguntaron: “¿No eres tú uno de sus discípulos?” Pedro lo negó y dijo: “No, no lo soy”.
ឝិមោន្បិតរស្តិឞ្ឋន៑ វហ្និតាបំ សេវតេ, ឯតស្មិន៑ សមយេ កិយន្តស្តម៑ អប្ឫច្ឆន៑ ត្វំ កិម៑ ឯតស្យ ជនស្យ ឝិឞ្យោ ន? តតះ សោបហ្នុត្យាព្រវីទ៑ អហំ ន ភវាមិ។
26 Uno de los siervos del sumo sacerdote, que era familiar del hombre a quien Pedro le había cortado la oreja, le preguntó a Pedro: “¿Acaso no te vi en el olivar con él?”
តទា មហាយាជកស្យ យស្យ ទាសស្យ បិតរះ កណ៌មច្ឆិនត៑ តស្យ កុដុម្ពះ ប្រត្យុទិតវាន៑ ឧទ្យានេ តេន សហ តិឞ្ឋន្តំ ត្វាំ កិំ នាបឝ្យំ?
27 Pedro lo negó una vez más, e inmediatamente un galló cantó.
កិន្តុ បិតរះ បុនរបហ្នុត្យ កថិតវាន៑; តទានីំ កុក្កុដោៜរៅត៑។
28 Temprano en la mañana, llevaron a Jesús de donde Caifás hasta el palacio del gobernador romano. Los líderes judíos no entraron al palacio, porque si lo hacían se contaminarían ceremonialmente, y ellos querían estar aptos para comer la Pascua.
តទនន្តរំ ប្រត្យូឞេ តេ កិយផាគ្ឫហាទ៑ អធិបតេ រ្គ្ឫហំ យីឝុម៑ អនយន៑ កិន្តុ យស្មិន៑ អឝុចិត្វេ ជាតេ តៃ រ្និស្តារោត្សវេ ន ភោក្តវ្យំ, តស្យ ភយាទ៑ យិហូទីយាស្តទ្គ្ឫហំ នាវិឝន៑។
29 Entonces Pilato salió a recibirlos. “¿Qué cargos traen en contra de este hombre?” preguntó él.
អបរំ បីលាតោ ពហិរាគត្យ តាន៑ ប្ឫឞ្ឋវាន៑ ឯតស្យ មនុឞ្យស្យ កំ ទោឞំ វទថ?
30 “Si no fuera un criminal, no lo habríamos traído ante ti”, respondieron ellos.
តទា តេ បេត្យវទន៑ ទុឞ្កម៌្មការិណិ ន សតិ ភវតះ សមីបេ នៃនំ សមាប៌យិឞ្យាមះ។
31 “Entonces llévenselo y júzguenlo conforme a la ley de ustedes”, les dijo Pilato. “No se nos permite ejecutar a nadie”, respondieron los judíos.
តតះ បីលាតោៜវទទ៑ យូយមេនំ គ្ឫហីត្វា ស្វេឞាំ វ្យវស្ថយា វិចារយត។ តទា យិហូទីយាះ ប្រត្យវទន៑ កស្យាបិ មនុឞ្យស្យ ប្រាណទណ្ឌំ កត៌្តុំ នាស្មាកម៑ អធិការោៜស្តិ។
32 Esto cumplía lo que Jesús había dicho acerca de la manera en que iba a morir.
ឯវំ សតិ យីឝុះ ស្វស្យ ម្ឫត្យៅ យាំ កថាំ កថិតវាន៑ សា សផលាភវត៑។
33 Pilato regresó al palacio del gobernador. Llamó a Jesús y le preguntó: “¿Eres tú el rey de los judíos?”
តទនន្តរំ បីលាតះ បុនរបិ តទ៑ រាជគ្ឫហំ គត្វា យីឝុមាហូយ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ត្វំ កិំ យិហូទីយានាំ រាជា?
34 “¿Se te ocurrió a ti mismo esta pregunta, o ya otros te han hablado de mí?” respondió Jesús.
យីឝុះ ប្រត្យវទត៑ ត្វម៑ ឯតាំ កថាំ ស្វតះ កថយសិ កិមន្យះ កឝ្ចិន៑ មយិ កថិតវាន៑?
35 “¿Soy yo un judío acaso?” argumentó Pilato. “Fue tu propio pueblo y también los sumos sacerdotes quienes te trajeron aquí ante mí. ¿Qué es lo que has hecho?”
បីលាតោៜវទទ៑ អហំ កិំ យិហូទីយះ? តវ ស្វទេឝីយា វិឝេឞតះ ប្រធានយាជកា មម និកដេ ត្វាំ សមាប៌យន, ត្វំ កិំ ក្ឫតវាន៑?
36 Jesús respondió: “Mi reino no es de este mundo. Si mi reino fuera de este mundo, mis súbditos pelearían para protegerme de los judíos. Pero mi reino no es de aquí”.
យីឝុះ ប្រត្យវទត៑ មម រាជ្យម៑ ឯតជ្ជគត្សម្ពន្ធីយំ ន ភវតិ យទិ មម រាជ្យំ ជគត្សម្ពន្ធីយម៑ អភវិឞ្យត៑ តហ៌ិ យិហូទីយានាំ ហស្តេឞុ យថា សមប៌ិតោ នាភវំ តទត៌្ហំ មម សេវកា អយោត្ស្យន៑ កិន្តុ មម រាជ្យម៑ ឰហិកំ ន។
37 Entonces Pilato preguntó: “¿Entonces eres un rey?” “Tú dices que yo soy un rey”, respondió Jesús. “La razón por la que nací y vine al mundo fue para dar evidencia en favor de la verdad. Todos los que aceptan la verdad, atienden lo que yo digo”.
តទា បីលាតះ កថិតវាន៑, តហ៌ិ ត្វំ រាជា ភវសិ? យីឝុះ ប្រត្យុក្តវាន៑ ត្វំ សត្យំ កថយសិ, រាជាហំ ភវាមិ; សត្យតាយាំ សាក្ឞ្យំ ទាតុំ ជនិំ គ្ឫហីត្វា ជគត្យស្មិន៑ អវតីណ៌វាន៑, តស្មាត៑ សត្យធម៌្មបក្ឞបាតិនោ មម កថាំ ឝ្ឫណ្វន្តិ។
38 “¿Qué es verdad?” preguntó Pilato. Habiendo dicho esto, Pilato regresó afuera, donde estaban los judíos, y les dijo: “Yo no lo encuentro culpable de ningún crimen.
តទា សត្យំ កិំ? ឯតាំ កថាំ បឞ្ដ្វា បីលាតះ បុនរបិ ពហិគ៌ត្វា យិហូទីយាន៑ អភាឞត, អហំ តស្យ កមប្យបរាធំ ន ប្រាប្នោមិ។
39 Sin embargo, como es costumbre liberar a un prisionero para la fiesta de la Pascua, ¿quieren que libere al rey de los judíos?”
និស្តារោត្សវសមយេ យុឞ្មាភិរភិរុចិត ឯកោ ជនោ មយា មោចយិតវ្យ ឯឞា យុឞ្មាកំ រីតិរស្តិ, អតឯវ យុឞ្មាកំ និកដេ យិហូទីយានាំ រាជានំ កិំ មោចយាមិ, យុឞ្មាកម៑ ឥច្ឆា កា?
40 “¡No, no lo sueltes a él! ¡Preferimos que sueltes a Barrabás!” volvieron a gritar. Barrabás era un rebelde.
តទា តេ សវ៌្វេ រុវន្តោ វ្យាហរន៑ ឯនំ មានុឞំ នហិ ពរព្ពាំ មោចយ។ កិន្តុ ស ពរព្ពា ទស្យុរាសីត៑។
