< Juan 13 >

1 Era el día antes de la fiesta de la Pascua, y Jesús sabía que había llegado la hora de abandonar este mundo y volver a su Padre. Había amado a quienes estaban en el mundo y que eran suyos, y ahora les había demostrado por completo su amor hacia ellos.
Hagi menina kinafinti zamare'nea knagu antahimiza (Pasova) ne'za nekna atupa higeno, Jisasi'a antahi'ne, ama mopa atreno Nefantega vania kna egeno, amage nentaza disaipol nagara, Agrama zamesi nezmantea zamo'a atupare ehanati'ne.
2 Era el momento de la cena, y el Diablo ya había inculcado la idea de traicionar a Jesús en la mente de Judas, el hijo de Simón Iscariote.
Jisasi'a amage' nentaza disaipol naga'ane ne'za nenegeno, Hankromo (Sata) Judas Iskarioti, Saimon nemofo rimpafi ha' vahe zamazampi komoru huno avrentesia antahi'zana eme ante'ne.
3 Jesús sabía que el Padre había puesto todas las cosas bajo su autoridad, y él había venido de Dios y ahora iba a regresar a Dios.
Hagi Jisasi'a antahi'ne, Nefa'a maka'zana Agri azampi ante'ne, Anumzamofonteti e'neankino, ete Anumzamofontega vugahie.
4 Entonces Jesús se levantó en medio de la cena, quitó su bata y se ciñó con una toalla.
Ne'za nenafinti otino, anakre ku'a zafi nenteno, tauri erino afafafi rugagino anakine.
5 Echó agua en un tazón y comenzó a lavar los pies de sus discípulos, secándolos con la toalla con la que se había ceñido.
Anante Jisasi'a zompafi ti taginteno, amage nentaza disaipol naga zamaga agafa huno sese huteno, afafafi rugagi'nea taurinu zamagia eriho'mu huzmante'ne.
6 Se acercó a Simón Pedro, quien le preguntó: “Señor, ¿vas a lavar mis pies?”
Anante Saimon Pitante aga sese hunte'naku egeno, agra Jisasinku anage hu'ne, Ramoka nagia sese hugahano?
7 Jesús respondió: “Ahora no entenderás lo que estoy haciendo por ti. Pero un día entenderás”.
Higeno Jisasi'a kenona anage huno asmi'ne, Menima ama nehuazana kagra ontahi'nane, hianagi henka'a antahi ama' hugahane.
8 “¡No!” protestó Pedro. “¡Nunca lavarás mis pies!” Jesús respondió, “Si no te lavo, no tendrás parte conmigo”, (aiōn g165)
Pita'a anage huno Jisasina asmi'ne, Kagra nagia sese osu'tfa hugahane! Higeno Jisasi'a anage huno kenona'a hu'ne, Nagra kagiama sese osanugenka, Nagranena omanigahane. (aiōn g165)
9 “¡Entonces, Señor, no laves solamente mis pies, sino también mis manos y mi cabeza!” exclamó Simón Pedro.
Higeno Saimon Pita'a anage huno Jisasina asmi'ne, Ramoka nagiarafana sesera osuo. Hianagi anazanke hunka nazane, nanune sese huo!
10 Jesús respondió, “Cualquiera que ya se ha bañado, solo necesita lavar sus pies y entonces estará completamente limpio. Ustedes están limpios—pero no todos”.
Higeno Jisasi'a anage huno asmi'ne, Iza'o ko'ma tima fre'nemo'a, agiage sese hugahie. E'ina nehuno avu sese huno manigahie. Hanki kagra ko avu sese hu'nane, hianagi ana maka'mota avu sese osu'naze.
11 Pues él sabía quién era el que iba a traicionarlo. Por eso dijo “No todos están limpios”.
Na'ankure mago'mo komoru huno ha' vahe zamazampima avrentesimofona, Agra ko antahi'ne, e'ina hu'nea agafare, tamagra maka'mota avu sese osu'naze hu'ne.
12 Después que Jesús hubo lavado los pies de los discípulos, volvió a ponerse su bata y se sentó. “¿Entienden ustedes lo que les he hecho?” les preguntó.
Anage huteno Jisasi'a zamagia sese huvaga rezmantete'no, Nakre ku'a erino mani'neno hu'nere umaniteno, Jisasi'a anage huno zamsmi'ne, Amazama tamagri'ma hunermantoana antahi'nazo?
13 “Ustedes me llaman ‘Maestro’ y ‘Señor,’ y está bien que lo hagan, pues eso es lo que soy.
Tamagra Nagrikura rempi hurami Ne'ene, Rantie nehazana, tamagra tamage nehaze, Nagra ana nere.
14 Así que si yo, que soy su Maestro y su Señor, he lavado sus pies, ustedes deben lavarse los pies unos a otros.
Nagrama Rantimi manina, hurmasmi Ne'mona tmagia sese hunermantesugeta, tamagra nena anazanke huta rumokizmi zamagia, sese ohunte ahunte hiho.
15 Yo les he dejado un ejemplo, para que ustedes hagan como yo hice.
Nagra hurmeri nehuanki, tamagranena anahu kna hutma rumokizmi'a zamagia sese huzmantegahaze.
16 Les digo la verdad, los siervos no son más importantes que su amo, y el que es enviado no es mayor que quien lo envía.
Tamage hu'na Nagra nermasmue, kazokzo eri'za vahe'mo'a kva'amofona agateoregahie. Kema erino vnimo'a, katogema huntegeno vu'nemofona agateore'ne.
17 Ahora que ustedes entienden estas cosas, serán benditos si las hacen.
Tamagrama amazama keta antahita nehuta, anazama hanutma asomu erigahaze.
18 No estoy hablando de todos ustedes—Yo conozco a los que he escogido. Pero para cumplir la Escritura: ‘El que comparte mi comida se ha vuelto contra mí’.
Hagi nagrama nehuana makamotagura nosue, Nagra huhampri'noa vahera antahi'noe. Hianagi Anumzamofo avontafepi kre'nea nanekea eri knare hugahie. Nagrane breti nenemo ha' renantegahie huno kre'neana, hago avufga'a fore hugahie. (Sam-Zga 41:9)
19 Les digo ahora, antes de que ocurra, para que cuando ocurra, estén convencidos de que yo soy quien soy.
Meninena Nagra anazana efore osu'nege'na neramasmue, anazama efore'ma hanigeta, tamagra tamentinti nehuta, ana nere hutma Nagrikura hugahaze.
20 Les digo la verdad, cualquiera que recibe a quien yo envío, me recibe a mí, y recibe a Aquél que me envió”.
Tamage hu'na neramasmue, Nagrama huntesugeno vania vahe, avreno azeri so'e huntesimo'a, Nagri navareno nazeri so'e hunantegahie. Iza'o Nagri'ma nazeri so'e hanimo'a, Agra hunantege'na e'nomofo azeri so'e hugahie.
21 Después que dijo esto, Jesús estuvo profundamente atribulado, y declaró: “Les digo la verdad, uno de ustedes va a traicionarme”.
Hagi Jisasi'ma anage huvagama reteno, agu'amo kna nehigeno anage hu'ne, Tamage hu'na nermasmue, tamagripinti mago'mo ha' vahe azampina navre antegahie.
22 Los discípulos se miraron unos a otros, preguntándose de cuál de ellos hablaba Jesús.
Hige'za amage nentaza disaipol naga'mo'za zamagra zamagra oge age nehu'za, inamo anara hunaku higeno nehie hu'za hu'naze.
23 El discípulo a quien Jesús amaba estaba sentado junto a él en la mesa, apoyado cerca de él.
Anate amage' nentaza disaipol nagapinti, Jisasi'ma avesi nentemo, azantmaga kaziga tavaonte mani'ne.
24 Simón Pedro le hizo señas para que le preguntara a Jesús de cuál de todos ellos hablaba.
Ana higeno Saimon Pita'a avesima nentea disaipol nera avame'name huno, Izanku Jisasi'a nehifi antahigenka ko huno asami'ne.
25 Entonces él se inclinó hacia Jesús y le preguntó, “Señor, ¿quién es?”
Higeno anante avesima nentea ne'mo, Jisasi asumpi mase kantiteno, anage huno Agrira antahige'ne, Ramoka ana nera iza'e?
26 Jesús respondió: “Es aquél a quien yo le entregue un trozo de pan después de haberlo mojado”.
Jisasi'a kenona anage hu'ne, Bretima sosifima rete'na amisuana e'i ana nere, nehuno bretia sosifi reteno, Saimon Iskarioti nemofo Judasina ami'ne.
27 Después de haber mojado el trozo de pan, lo dio a Judas, hijo de Simón Iscariote. Cuando Judas tomó el pan, Satanás entró en él. “Lo que vas a hacer, hazlo rápido”, le dijo Jesús.
Ana bretima netegeno, Sata'a havi avamumofo kvamo agu'afi ufre'ne. E'ina nehigeno Jisasi anage huno asmi'ne, Ina knazama hunaku'ma hnunka, kvune antenka huo.
28 Ninguno en la mesa entendió lo que Jesús quiso decir con esto.
Mani'ne'za ne'za ne'naza vahe'mo'za, anama Judasinku'ma hia kea na'a agafare hu'nefi, antahi amara osu'naze.
29 Como Judas estaba a cargo del dinero, algunos de ellos pensaron que Jesús le estaba diciendo que se fuera y comprara lo necesario para la fiesta de la Pascua, o que fuera a donar algo a los pobres.
Judasi zago taferote (bogisi) kva nehia neki'za, mago'amo'za antahi'zana mago'a upama hunona ne'za ome miza sege, amunte omne vahe, zago ome zaminogu Jisasi'a hunente hu'za zamagesa antahi'naze.
30 Judas se fue inmediatamente después que hubo tomado el trozo de pan y se marchó. Y era de noche.
Ana higeno, Judasi'a bretima nehana nehuno'a, atiramino megi'a vu'ne. (Ko hani hu'negeno ana hu'ne.)
31 Después que Judas se fue, Jesús dijo: “Ahora el Hijo del hombre es glorificado, y por medio de él, Dios es glorificado.
Judasi'ma megi'a vutegeno, Jisasi'a anage hu'ne, Menina Vahe'mofo Mofavremo ra agi erisigeno, Anumzamo'a ra agi Agriteti eri'nia kna ne-e.
32 Si Dios es glorificado por medio de él, entonces Dios mismo glorificará al hijo, y lo glorificará inmediatamente.
Anumzamo ra agi Agriteti eritesuno'a, anazanke huno Anumzamo ra agi Agrira amigahie, nehuno hantaka'a ra agi amigahie.
33 Mis hijos, yo estaré con ustedes solo un poco más. Me buscarán, pero les digo lo mismo que le dije a los judíos: adonde yo voy, ustedes no pueden ir.
Hagi mofavre zagamota antahiho, Nagra osi'a knafi tamagra nena manigahue. Tamagra Nagrikura hakregahaze, Jiu mono kva vahera anankea ko zamasmi'noe. Meninena ana kege neramasamue, Nagrama inantega vanurega tamagra omegahaze.
34 “Les estoy dando un nuevo mandato: ámense los unos a los otros. Ámense los unos a los otros de la misma manera que yo los he amado a ustedes.
Nagra kasefa kasege tamagrira neramue, Nagrama navesi neramantoa kna huta rumokizmia zmesinezmanteta, anahu kna hutma ovesinte avesinte hiho.
35 Si ustedes se aman los unos a los otros, demostrarán a todos que son mis discípulos”.
Tamagrama mago'mofo ovesinte avesinte nehnage'za, maka vahe'mo'za nege'za, tamagra Nagri namage nentaza disaipol naga mani'naze hu'za hugahaze.
36 Simón Pedro le preguntó: “¿Adónde vas, Señor?” Jesús respondió: “Adonde yo voy, ustedes no pueden seguirme. Ustedes me seguirán después”.
Higeno Saimon Pita'a anage huno Jisasinkura hu'ne, Ramoka, kagra iga vunaku nehane? higeno Jisasi'a ana kenona'a huno, Nagrama vanurega, menina kagra navaririnka omegahane, hianagi kagra henka egahane.
37 “Señor, ¿por qué no puedo seguirte ahora?” preguntó Pedro. “Entregaré mi vida por ti”.
Higeno Pita'a anage Jisasinku hu'ne, Ramoke, na'a hanige'na nagra menina Kagri kmagera omegahue? Nagra Kagriteku hu'na frinaku menina tro nehue.
38 “¿Realmente estás preparado para morir por mí? Te digo la verdad: antes de que el gallo cante tú me negarás tres veces”, le respondió Jesús.
Higeno Jisasi'a kenona'a anage huno asami'ne, Nagriku hunka frigahano? Tamage hu'na negasamue, Nagrikura onke'noe hunka 3'a zupa vahane hutesankeno, henka kokoregea hugahie.

< Juan 13 >