< Job 9 >
2 “¡Sí, todo eso lo sé! Pero, ¿cómo puede alguien tener la razón delante Dios?
«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3 Si quisieras discutir con Dios, éste podría hacer mil preguntas que nadie puede responder.
Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4 Dios es tan sabio y poderoso que nadie podría desafiarlo y ganarle.
Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5 “Dios mueve las montañas de repente; las derriba en su ira.
Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6 Él sacude la tierra, haciendo temblar sus cimientos.
Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7 Él es quien puede ordenar que el sol no salga y que las estrellas no brillen.
Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8 Sólo él es quien extiende los cielos y camina sobre las olas del mar.
Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9 Él hizo las constelaciones de la Osa, de Orión, de las Pléyades y las estrellas del cielo austral.
Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10 Él es quien hace cosas increíbles que están más allá de nuestro entendimiento, cosas maravillosas que son incontables.
Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11 “Pero cuando pasa junto a mí, no lo veo; cuando camina hacia adelante, es invisible para mí.
Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12 Si él quita, ¿Quién podrá impedírselo? ¿Quién va a preguntarle: ‘Qué haces’?
Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13 Dios no refrena su ira, y aplasta a los ayudantes de Rahab.
Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14 “Así que, ¡cuánto menos podría responder a Dios, o elegir mis palabras para discutir con él!
Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15 Aunque tenga razón, no puedo responderle. Debo implorar la misericordia de mi juez.
Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16 Aunque lo llamara para que viniera y él respondiera, no creo que me escuchara.
Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17 “Me golpea con vientos de tormenta; me hiere una y otra vez, sin dar razón.
Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18 No me da la oportunidad ni siquiera de recuperar el aliento; en cambio, llena mi vida de amargo sufrimiento.
Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19 Si de fuerza se trata, Dios es el más fuerte. Si es cuestión de justicia, entonces ¿quién fijará un tiempo para mi caso?
İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20 Aunque tenga razón, mi propia boca me condenaría; aunque sea inocente, él demostraría que estoy equivocado.
Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21 ¡Soy inocente! No me importa lo que me pase. ¡Odio mi vida!
Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22 Por eso digo: ‘A Dios le da igual. Él destruye tanto al inocente como al malvado’.
Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23 Cuando el desastre golpea de repente, se burla de la desesperación de los inocentes.
Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24 La tierra ha sido entregada al malvado; él ciega los ojos de los jueces; y si no es él, entonces ¿quién?
Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25 Los días de mi vida corren como un corredor, pasando a toda prisa sin que yo vea ninguna felicidad.
Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26 Pasan como veloces veleros, como el águila que se abalanza sobre su presa.
Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27 “Si me dijera a mí mismo: ‘Olvidaré mis quejas; dejaré de llorar y seré feliz’,
Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28 seguiría aterrado por todo mi sufrimiento, porque tú, Dios, no dirás que soy inocente.
Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29 Ya que estoy condenado, ¿qué sentido tiene discutir?
Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30 ¡Aunque me lavara con agua pura de la montaña y me limpiara las manos con jabón,
Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31 me arrojarías a un pozo de lodo de modo que hasta mis propias ropas me odiarían!
Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32 Porque Dios no es un ser mortal como yo, no puedo defenderme ni llevarlo a juicio.
O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33 Si hubiera un árbitro ¡que pudiera reunirnos a los dos!
Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34 ¡Ojalá Dios dejara de golpearme con su vara y de aterrorizarme!
Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35 Entonces podría hablar sin tener miedo; pero como lo tengo, no puedo!”
O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.