Job 8
1 Entonces Bildad el Suhita habló y dijo:
Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
2 “¿Cuánto tiempo más seguirás hablando así? Las palabras que salen de tu boca son un montón de aire caliente!
Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?
3 ¿Pervierte Dios la justicia? ¿Acaso el Todopoderoso pervierte lo que es justo?
Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?
4 Tus hijos debieron pecar contra él, y por eso merecieron el castigo que les infligió.
Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.
5 Pero si oras a Dios y le pides ayuda,
Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;
6 si llevas una vida limpia y haces lo que es justo, entonces él actuará para enderezar las cosas en su hogar.
Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.
7 Aunque comiencen con casi nada, ¡terminarán con mucho!
Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.
8 “¿Por qué no preguntan lo que descubrieron las generaciones anteriores, y examinan lo que descubrieron nuestros antepasados? ¡Nosotros nacimos ayer y no sabemos nada!
Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.
9 Nuestros días en la tierra se desvanecen tan rápido como una sombra que pasa.
Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.
10 ¿Acaso no te enseñan y te explican lo que saben?
Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?
11 ¿Puede crecer el papiro donde no hay pantano? ¿Pueden crecer los juncos sin agua?
Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?
12 Incluso sin ser cortados, mientras aún florecen, se marchitan más rápido que la hierba.
Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.
13 Esto es lo que le sucede a todo el que se olvida de Dios. Las esperanzas de los que viven sin Dios se reducen a nada.
Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.
14 Su confianza es como si se aferraran a una endeble tela de araña.
Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.
15 Buscan la seguridad en su casa, pero ésta no les proporciona ningún apoyo. Intentan aferrarse a ella, pero es fugaz.
Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.
16 Los que viven sin Dios son como una planta exuberante que crece al sol y extiende sus brotes por todo el jardín.
Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.
17 Enreda sus raíces entre las piedras y se aferra a la roca.
Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.
18 Pero cuando es cortada, el lugar donde estaba la repudia, diciendo: ‘Nunca te vi’.
Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.
19 Entonces su vida se acaba, y otra plata brota de la tierra para ocupar su lugar.
Zie, dat is de vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.
20 “Mira, Dios no rechaza a quien es inocente, ni apoya a quien es culpable.
Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;
21 Él puede hacer que vuelvas a reír de felicidad y a gritar de alegría.
Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.
22 Los que te odian serán avergonzados, y el lugar donde viven los malvados será destruido”.
Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.
