Job 6
1 Entonces Job respondió:
Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
2 “Si se pudiera pesar mi dolor y poner mis problemas en una balanza
Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
3 serían más pesados que la arena del mar. Por eso hablé tan precipitadamente.
Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
4 Porque las flechas del Todopoderoso están en mí; su veneno mina mi espíritu. Los terrores de Dios están alineados contra mí.
Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
5 ¿No rebuznan los burros salvajes cuando se les acaba la hierba? ¿No gime el ganado cuando no tiene comida?
Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
6 ¿Se puede comer sin sal algo que no tiene sabor? ¿Tiene algún sabor la clara del huevo?
Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
7 No puedo tocar ningún alimento, ¡la sola idea me hace sentir enfermo!
Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
8 ¡Oh, si pudiera tener lo que realmente quiero, que Dios me diera lo que más deseo!
Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
9 ¡Que Dios estuviera dispuesto a aplastarme hasta la muerte, que me dejara morir!
Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
10 Pero aún me consuela saber, haciéndome feliz a través del dolor interminable, que nunca he rechazado las palabras de Dios.
Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
11 “¿Por qué debo seguir esperando si no tengo fuerzas? ¿Por qué debo seguir adelante si no sé lo que me va a pasar?
Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
12 ¿Acaso soy fuerte como una roca? ¿Acaso soy de bronce?
Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
13 ¿Cómo puedo ayudarme a mí mismo ahora que cualquier posibilidad de éxito ha desaparecido?
Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
14 Quien no es amable con un amigo ha dejado de respetar al Todopoderoso.
Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
15 Mis hermanos han actuado con el mismo engaño que un arroyo del desierto, aguas caudalosas en el desierto que se desvanecen.
Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
16 El arroyo se desborda cuando está lleno de hielo oscuro y nieve derretida,
Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
17 pero con el calor se seca y desaparece, esfumándose de donde estaba.
Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
18 Las caravanas de camellos se apartan para buscar agua, pero no la encuentran y mueren.
Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
19 Las caravanas de Tema buscaron, los viajeros de Saba se confiaron,
Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
20 pero sus esperanzas se desvanecieron: llegaron y no encontraron nada.
Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
21 “Ahora no ayudan en nada. Así de simple: ven mi problema y tienen miedo.
Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
22 ¿Les he pedido algo? ¿Acaso les he pedido que sobornen a alguien a mi favor, usando su propio dinero?
Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
23 ¿Les he pedido que me rescaten de un enemigo? ¿Les he pedido que me salven de mis opresores?
O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
24 Explíquenme esto y me callaré. Muéstrenme en qué me equivoco.
Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
25 Las palabras sinceras son dolorosas, ¿pero qué prueban sus argumentos?
Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
26 ¿Van a discutir sobre lo que he dicho, cuando las palabras de alguien desesperado deberían dejar que el viento se las lleve?
Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
27 ¡Son capaces de jugar a los dados para ganarle un huérfano, así como son capaces de regatear con su amigo!
Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
28 ¡Mírenme a los ojos y digan si les miento en la cara!
Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
29 ¡No hablen así! ¡No sean injustos! Lo que digo es correcto.
Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
30 No estoy diciendo mentiras. ¿Acaso no sabría yo mismo si me equivoco?”
May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
