Job 41

1 “¿Puedes sacar a Leviatán con un anzuelo? ¿Puedes atarle la boca?

Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

2 ¿Puedes pasar una cuerda por su nariz? ¿Puedes pasarle un anzuelo por la mandíbula?

Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

3 ¿Te rogará que lo dejes ir? ¿O te hablará suavemente?

Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

4 ¿Hará un contrato contigo? ¿Acepta ser tu esclavo para siempre?

Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

5 ¿Jugarás con él como con un pájaro? ¿Le pondrás una correa para tus chicas?

Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

6 ¿Decidirán tus socios comerciales un precio para él y lo repartirán entre los mercaderes?

Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

7 ¿Pueden atravesar su piel con muchos arpones, su cabeza con lanzas de pesca?

Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

8 Si lo agarraras, ¡imagina la batalla que tendrías! ¡No volverías a hacerlo!

Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

9 Cualquier esperanza de capturarlo es una tontería. Cualquiera que lo intente será arrojado al suelo.

Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

10 Ya que nadie tiene el valor de provocar al Leviatán, ¿quién se atrevería a enfrentarse a mí?

Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

11 ¿Quién se ha enfrentado a mí con alguna reclamación que deba pagar? Todo lo que hay bajo el cielo me pertenece.

Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

12 “Permítanme hablarles del Leviatán: sus poderosas patas y sus gráciles proporciones.

Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

13 ¿Quién puede quitarle la piel? ¿Quién puede penetrar su doble armadura?

Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

14 ¿Quién puede abrir sus mandíbulas? Sus dientes son aterradores.

Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

15 Su orgullo son sus hileras de escamas, cerradas con fuerza.

Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

16 Sus escamas están tan juntas que el aire no puede pasar entre ellas.

Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

17 Cada escama se adhiere a la siguiente; se cierran entre sí y nada puede penetrar en ellas.

Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

18 Cuando estornuda, brilla la luz. Sus ojos son como el sol naciente.

Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

19 De su boca salen llamas y chispas de fuego.

Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

20 De sus fosas nasales sale humo, como el vapor de una caldera sobre un fuego de cañas.

Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

21 Su aliento prende fuego al carbón mientras las llamas salen de su boca.

Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

22 Su cuello es poderoso, y todos los que se enfrentan a él tiemblan de terror.

W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

23 Su cuerpo es denso y sólido, como si estuviera hecho de metal fundido.

Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

24 Su corazón es duro como una piedra de molino.

Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

25 Cuando se levanta, incluso los poderosos se aterrorizan; retroceden cuando se agita.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 Las espadas rebotan en él, al igual que las lanzas, los dardos y las jabalinas.

Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

27 El hierro es como la paja y el bronce es como la madera podrida.

Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

28 Las flechas no pueden hacerle huir; las piedras de las hondas son como trozos de rastrojo.

Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

29 Los garrotes son también como rastrojos; se ríe del ruido de las lanzas que vuelan.

Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

30 Sus partes inferiores están cubiertas de puntas afiladas como ollas rotas; cuando se arrastra por el barro deja marcas como un trillo.

Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

31 Revuelve el mar como el agua en una olla hirviendo, como un cuenco humeante cuando se mezcla el ungüento.

Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

32 Deja tras de sí una estela reluciente, como si el mar tuviera cabellos blancos.

Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

33 No hay nada en la tierra como él: una criatura que no tiene miedo.

Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

34 Mira con desprecio a todas las demás criaturas. Es el más orgulloso de todos”.

Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.