< Job 41 >

1 “¿Puedes sacar a Leviatán con un anzuelo? ¿Puedes atarle la boca?
Leviathan hah hradang hoi alawilah pawk na sawn thai han namaw, rui hoi a lai hah a kam dawk na kawm thai maw.
2 ¿Puedes pasar una cuerda por su nariz? ¿Puedes pasarle un anzuelo por la mandíbula?
A hnawng dawk hnâpacap na pacap sak teh, Tamboung dawk laikaw na buen sak han na maw.
3 ¿Te rogará que lo dejes ir? ¿O te hablará suavemente?
Nang koe ka hei vaiteh, lawk kanemca hoi lawk a dei han na maw.
4 ¿Hará un contrato contigo? ¿Acepta ser tu esclavo para siempre?
Nang hoi lawkkamnae sak vaiteh, yungyoe okhai hanelah na la thai han na maw.
5 ¿Jugarás con él como con un pájaro? ¿Le pondrás una correa para tus chicas?
Tavaca patetlah ahni hoi reirei na pai han na maw. Nama e yu lah la hanelah, na pâkhi thai han na maw.
6 ¿Decidirán tus socios comerciales un precio para él y lo repartirán entre los mercaderes?
Na huikonaw ni ama hoi buvennae hah a sak vaiteh, hno kayawtnaw koe, ama teh a rei awh han namaw.
7 ¿Pueden atravesar su piel con muchos arpones, su cabeza con lanzas de pesca?
Tahroe donghmo hah a vuen dawk a kawi sak vaiteh, tanga kamannaw hah tahroe hoi a lû dawk a kawi sak thai nahoehmaw.
8 Si lo agarraras, ¡imagina la batalla que tendrías! ¡No volverías a hacerlo!
A lathueng vah a kut toung nateh, tarantuknae hah pahnim hoeh, khoeroe bout sak hanh lawi.
9 Cualquier esperanza de capturarlo es una tontería. Cualquiera que lo intente será arrojado al suelo.
Ama tâ hane ngaihawinae hah a hrawnghrang doeh, a mithmu vah a tâ thai hoeh e ao han namaw.
10 Ya que nadie tiene el valor de provocar al Leviatán, ¿quién se atrevería a enfrentarse a mí?
Ama lungtho sak hanelah apihai a lungtang mahoeh. Hottelah pawiteh, apimaw ka hmalah ka kangdout thai han.
11 ¿Quién se ha enfrentado a mí con alguna reclamación que deba pagar? Todo lo que hay bajo el cielo me pertenece.
Kai ni ka patho hanelah apinimaw hmaloe na poe, kalvan rahim e hnocawngca pueng hah kaie seng doeh.
12 “Permítanme hablarles del Leviatán: sus poderosas patas y sus gráciles proporciones.
A kut khok thoseh, athaonae pueng thoseh, a takthai a thaonae, a meihawinae hah ka hrawk pouh mahoeh.
13 ¿Quién puede quitarle la piel? ¿Quién puede penetrar su doble armadura?
Alawilae a pho hah apinimaw a rading pouh thai han, a tamboung hru bawk hni touh kâpâbawk e hah apinimaw rek a hnai thai han.
14 ¿Quién puede abrir sus mandíbulas? Sus dientes son aterradores.
Apinimaw a minhmai takhang hah a paawng thai han, takikathopounge a hânaw hah.
15 Su orgullo son sus hileras de escamas, cerradas con fuerza.
A keng dawk e a pho, a lakepnaw hah a kâoupnae naw lah a o, mitnoutnae patetlah kacakcalah khan e lah ao.
16 Sus escamas están tan juntas que el aire no puede pasar entre ellas.
Buet touh hoi buet touh khikkâcat teh, a rahak dawk kahlî hai kâen thai hoeh.
17 Cada escama se adhiere a la siguiente; se cierran entre sí y nada puede penetrar en ellas.
Hotnaw teh buet touh hoi buet touh koung kâkuet teh, kapek thai lah awm hoeh.
18 Cuando estornuda, brilla la luz. Sus ojos son como el sol naciente.
A hâ tangawn ni angnae a tâco sak teh, a mit hah kho nueng kadai e patetlah ao.
19 De su boca salen llamas y chispas de fuego.
A kâko hoi hmaito angnae a tâco teh, hmaitali a tangpei.
20 De sus fosas nasales sale humo, como el vapor de una caldera sobre un fuego de cañas.
A hnawng dawk hoi hmaikhunaw a tâco teh, moi thawngnae hlaam dawk ka tangdawk e hoi, ka kang e buruk patetlah ao.
21 Su aliento prende fuego al carbón mientras las llamas salen de su boca.
A kâha ni hmaisaeinaw a kak teh, a pahni dawk hoi hmaito a tâco.
22 Su cuello es poderoso, y todos los que se enfrentan a él tiemblan de terror.
A lahuen dawk thaonae ao teh, a hmalah lungmathoenae hah a len.
23 Su cuerpo es denso y sólido, como si estuviera hecho de metal fundido.
A takthai hoi tharuinaw teh khakkâkuet teh, kâtahruet thai hoeh e kacakpounge lah ao.
24 Su corazón es duro como una piedra de molino.
A lungthin teh talung patetlah a te, Cakang phawmnae a rahim lae talung patetlah a te.
25 Cuando se levanta, incluso los poderosos se aterrorizan; retroceden cuando se agita.
A thaw torei teh, athakaawme taminaw ni a taki awh, a thao e a taki awh dawkvah, ka pathu e patetlah ao awh.
26 Las espadas rebotan en él, al igual que las lanzas, los dardos y las jabalinas.
Ahni koe tahloi ka phat nakunghai tâ thai mahoeh, pala, tahroe ni hai tâ thai mahoeh.
27 El hierro es como la paja y el bronce es como la madera podrida.
Sum hah cakong patetlah a pouk, rahum hah thingke patetlah a pouk.
28 Las flechas no pueden hacerle huir; las piedras de las hondas son como trozos de rastrojo.
Licung ni yawng sak thai mahoeh, Talung hoi dêi e hah ahni hanelah teh cakongkung patetlah ao.
29 Los garrotes son también como rastrojos; se ríe del ruido de las lanzas que vuelan.
Bongpai hah cakong patetlah a pouk teh, pala dawk hoi duenae hah koe a panuikhai.
30 Sus partes inferiores están cubiertas de puntas afiladas como ollas rotas; cuando se arrastra por el barro deja marcas como un trillo.
A vonpui vuen hah kahran poung e hlaam kâbawng e patetlah doeh a o, tangdong um vah cangkatin e seh patetlah a tabo.
31 Revuelve el mar como el agua en una olla hirviendo, como un cuenco humeante cuando se mezcla el ungüento.
Ka dungpoung e tui hah hlaam patetlah a tangdo sak teh, talî kadung poung e hah satuium patetlah a sak.
32 Deja tras de sí una estela reluciente, como si el mar tuviera cabellos blancos.
A cei tangcoungnae dawk angnae hah a hruek teh, tami ni a dungpoung ati e tui hah sampo patetlah a pouk.
33 No hay nada en la tierra como él: una criatura que no tiene miedo.
Takinae tawn laipalah, sak e lah ao teh, talai van dawk ahni patetlae awm hoeh.
34 Mira con desprecio a todas las demás criaturas. Es el más orgulloso de todos”.
Ka rasang poung e hno pueng hah a khet nah, ahni teh kâoup e catoun pueng dawk siangpahrang doeh telah a ti.

< Job 41 >