< Job 34 >

1 Entonces Elihú continuó:
ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید.
2 “Escuchen mis palabras, hombres que se creen sabios; presten atención a lo que digo, ustedes que creen que saben.
3 El oído distingue las palabras igual que el paladar distingue los alimentos.
همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛
4 Discernamos por nosotros mismos lo que es justo; decidamos entre nosotros lo que es bueno.
پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم.
5 Job dijo: ‘Soy inocente, y Dios me ha negado la justicia.
ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند.
6 Aunque tengo razón, me tratan como a un mentiroso; me estoy muriendo de mis heridas, aunque no he hecho nada malo’.
هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.»
7 “¿Ha habido alguna vez un hombre como Job con tanta sed de ridiculizar a los demás?
ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است!
8 Se hace compañía de gente malvada; se asocia con los que hacen el mal.
9 Incluso ha dicho: ‘¿De qué sirve ser amigo de Dios?’
زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟»
10 “¡Así que escúchenme, hombres de entendimiento! Es imposible que Dios haga el mal y que el Todopoderoso actué con maldad.
ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟
11 Él paga a la gente por lo que ha hecho y la trata como se merece.
او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد.
12 Es absolutamente seguro que Dios no actúa con maldad; el Todopoderoso nunca pervertiría la justicia.
براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند.
13 ¿Quién lo puso a cargo de la tierra? ¿Quién le dio la responsabilidad de todo el mundo?
اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست.
14 Si se retirara su espíritu, si recuperara su aliento,
اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد،
15 todos los seres vivos morirían inmediatamente y los seres humanos volverían al polvo.
اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد.
16 “Si tienen entendimiento, escuchen esto; presten atención a lo que digo.
حال، اگر فهم داری، گوش کن.
17 ¿De verdad crees que puede gobernar alguien que odia la justicia? ¿Vas a condenar a Dios Todopoderoso, que siempre hace lo que es justo?
اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟
18 Él es quien dice a los reyes: ‘Ustedes son unos inútiles’, o a los nobles: ‘Ustedes son unos malvados’.
او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند،
19 No tiene en mayor consideración a los ricos que a los pobres, pues todos son personas que él mismo hizo.
هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند.
20 Mueren en un momento; a medianoche se estremecen y pasan; los poderosos se van sin esfuerzo.
خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد.
21 “Porque él vigila lo que hacen y ve por donde van.
خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند.
22 No hay oscuridad tan profunda en la que los que hacen el mal puedan esconderse de él.
هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد.
23 Dios no necesita examinar a nadie con mayor detalle para que se presente ante él para ser juzgado.
پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند.
24 Él hace caer a los poderosos sin necesidad de una investigación; pone a otros en su lugar.
بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند،
25 Sabiendo lo que han hecho, los derriba en una noche y los destruye.
زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد.
26 Los derriba por su maldad en público, donde pueden ser vistos
او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند،
27 porque se apartaron de seguirlo, despreciando todos sus caminos.
چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند،
28 Hicieron que los pobres lo llamaran, y él escuchó los gritos de los oprimidos.
و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود.
29 Pero si Dios quiere guardar silencio, ¿quién puede condenarlo? Si decide ocultar su rostro, ¿quién podrá verlo? Ya sea que se trate de una nación o de un individuo,
وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند.
30 una persona que rechaza a Dios no debe gobernar para no engañar a la gente.
او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند.
31 “Si tú le dijeras a Dios: ‘He pecado, pero ya no haré cosas malas.
ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟
32 Muéstrame lo que no puedo ver. Si he hecho el mal, no lo volveré a hacer’,
آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟
33 entonces, ¿debe Dios recompensarte por seguir tus propias opiniones ya que has rechazado las suyas? ¡Tú eres el que tiene que elegir, no yo! Dinos lo que piensas.
آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی.
34 Porque la gente que entiende – los sabios que han oído lo que he dicho – me dirán
هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی.
35 ‘Job no sabe lo que dice. Lo que dice no tiene ningún sentido’.
36 Si tan solo Job fuera condenado porque habla como lo hacen los malvados.
ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی
37 Ahora ha añadido la rebeldía a sus pecados y nos aplaude, haciendo largos discursos llenos de acusaciones contra Dios”.
و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی.

< Job 34 >